De kijkdoos

De kijkdoos (kijkdoos) Juf zei: "We gaan een kijkdoos maken." "Leg je boeken maar opzij." "Hebben jullie, zoals afgesproken, allemaal een schoendoos bij?" Ik had een hele grote in moeders kast gevonden. Ik vroeg of ik hem hebben mocht, ... zij vond dat stiekem zonde... Ik maakte eerst een gat waar ik door kon kijken. Daarna kon ik gaan versieren, zodat het op een bos ging lijken. Van karton maakte ik de bomen met wijd uitstaande takken. Een kruin van crêpepapier en een wolk van blauwe, plastic zakken. Van kurk en ijsco stokjes maakte ik mooie hekken. Ik strooide gras en zand om de bodem te bedekken. Ik tekende nog bloempjes en vogels bovendien. Nu is de kijkdoos klaar... "Wil jij hem misschien zien?" ~ Maritha Roijakkers

Oude vriendjes... Het was een poos geleden dat ik mijn vriendjes had gezien. Woonden ze nog bij de plint of waren ze verhuisd, misschien? Dus zocht ik naar hun deurtje en drukte op de bel. Ik hoorde een zacht getinkel en daar stond het stel al snel. Ze kwamen op de koffie om lekker bij te praten. En we dronken ook een borrel dat konden we niet laten. We spraken over oorlog, over vrede, er was zoveel gebeurd. Over hoop, geloof en liefde, over gemis dat werd betreurd. Hun dochter was vertrokken. Ze had een eigen plint gezocht. Haar deurtje werd geschilderd en haar uitzet snel gekocht. Maar iedere zondag komt ze eten. Ze brengt haar was dan mee. Want wat is het stiekem handig als mam die strijkt... joechee! Ook zoonlief wil op kamers maar een eigen stek, durft hij niet aan. Daarom heeft hij besloten zijn bed nog bij hen te laten staan. Soms is hij echter foetsie dan slaapt hij bij zijn lief. Maar net als zijn grote zus geniet hij van zijn moeders groot gerief. Ook hij komt thuis op zondag en neemt zijn schat dan mee. En dan zitten ze met zijn allen aan de grote dis, tevree. Het feetje zorgt voor lekkers, schept hun borden lekker vol. Ze maakt soepen, stamppot, toetjes niets is haar te dol. Het ventje kijkt dan genietend over zijn krentenneusje naar zijn kroost. Hij is volmaakt gelukkig als hij op de toekomst proost. Het was fijn om bij te praten met het ventje en zijn feetje. Ze zijn nu weer naar huis en stiekem mis ik ze een beetje. ~ Maritha Roijakkers

Kerstgroet

Op de radio speelt men "Jingle Bells" en ik zing vrolijk mee. De kerstweek is weer aangebroken, de tijd van pais en vree. Normaal de tijd van samen komen, van heerlijk eten met elkaar. De tijd van lichtjes in de bomen; van kerstballen, een piek en engelenhaar. Maar weer is alles, dit jaar anders slechts 2 man mogen op de thee, want het lot dat blijft ons allen tarten. Nee, corona werkt niet mee. Toch tel ik steeds mijn zegeningen met zoveel vrienden om me heen. Die ik op afstand mag ontmoeten. Jullie zijn me lief, stuk voor stuk.... een voor een. Laten we elkaar een schouder bieden een helpende hand, een vrolijke lach. En dan hoop ik jullie snel te omhelzen ik kijk er naar uit, iedere dag! Een vrolijke kerstgroet, Maritha en Jilles

Yin of yang

Yin of yang In deze rare tijd ligt het leven onder de loep. Ga je voor de smoothies en groenten of wordt het die grote zak snoep? Kam je je haar of wordt het nu rasta? Maak je een rijsttafel of toch snel even pasta? Kruip je onder een dekentje of in joggingpak op de bank. Of kleed je je mooi aan al voelt het, tegen wil en dank. Hou je elkaar vast en daardoor (misschien) later niet meer.... of hou je goed afstand al doet het zo'n zeer? We zullen nog een poos zo door moeten zetten en, zij het op afstand, Op elkaar moeten letten. Maar echt er gloort hoop, er komt weer een dag, Dan hou ik je vast met mijn aller breedste lach ~ Maritha Roijakkers

Geloof, hoop en liefde

Geloof, hoop en liefde Al was 2020 een jaar vol leed en pijn, we leerden ook op afstand, samen zijn. Met iedere blik en klein gebaar stonden we voor elkander klaar. En net als het kerstkind dat werd geboren is het licht van hoop, voor ons gaan gloren. Ik geloof in de kracht van liefde geven, van samen naar een toekomst streven. Ik wens eenieder Geloof hoop en liefde voor het komend jaar en kijk uit naar héél veel knuffels met elkaar! ~ Maritha Roijakkers