Gedicht - Waar blijft de tijd?

Waar blijft de tijd?

 

Ai, waar blijft de tijd?
Waar zijn de uren, zelfs de dagen...
Ai, waar blijft de tijd?
Dat blijf ik me maar vragen.

 

Want vandaag, was gisteren morgen
en morgen nog lang niet daar
maar vandaag, is morgen gisteren
en dan is het ook oud jaar...

 

Ai, waar blijft de tijd?
Waar zijn de uren, zelfs de dagen...
Ai, waar blijft de tijd?
Dat blijf ik me maar vragen.

 

Daarom, nu op de valreep
nog snel een nieuwjaarsgroet.
Ik wens iedereen geluk en liefde,
een goede gezondheid en...
... natuurlijk veel voorspoed.

 

~ Maritha Roijakkers

Gedicht - Rechtop

Rechtop

 

Mam... wat ben jij sterk.
Wat heb jij toch een kracht.
Zo rechtop door deze periode.
Wie had dat ooit verwacht?

 

Nu moet je dus gaan wachten
op wat de bestraling heeft gedaan.
Maar jij hebt ons weer geleerd,
hoe dan ook, rechtop te blijven staan.

 

~ Maritha Roijakkers

Blinde dropster: Oudejaars drop

Blinde dropster: Oudejaars drop

 

Nu de vuurwerkverkoop is gestart wordt er hier in de buurt al flink geknald. Vooral achter waar ik normaal gesproken Preston loslaat hoor ik ze flink tekeer gaan en dus heb ik besloten om daar even niet naar toe te gaan. Maar we hebben natuurlijk wel onze beweging nodig want na een poos vakantie zijn we het bankhangen natuurlijk allebei wel beu.

Daarom besloot ik vandaag lekker even naar de stad te gaan. Ik wilde even wat winkels in voor een paar boodschapjes en ons dan gelijk op een hamburger maaltje trakteren. Preston zag het gelijk al helemaal zitten. Zijn staart schoot gelijk in de kwispelmodus toen ik hem naar de bus stuurde. In de stad aangekomen loodste hij me netjes links en rechtsom al die andere bezoekers die vandaag de bank hadden verlaten. LOL.... Bij de McDonalds hield hij halt en keek me aan.... Hoezo kent hij me? Dus gelijk maar naar binnengeschoten voor de brunch. Ik werd alleraardigsst geholpen en had ook nog gezellige klets van wat oudere mensen die er, aan de verhalen te horen, zowat dagelijks zitten. Zij vertrokken net iets eerder dan ikzelf en zodoende kon ik heel gemakkelijk op de bank mijn 'oudejaars drop' doen.

Na het stadsbezoek zijn Preston en ik in de eerste de beste bus gestapt die de goede richting van de stad in ging. Ik neem die bus nooit en kende dus de route niet. Zo leerden we dus gelijk weer wat bij. Ergens halverwege zijn we uitgestapt en zijn verder naar huis gewandeld om zo de brunch er weer af te lopen.

Het was een geslaagde drop...... en ochtend!

Gedicht - De lol van vuurwerk

De lol van vuurwerk

 

Wat is de lol van vuurwerk
als je er helemaal niets van ziet?
Precies! Goed geraden.
Die is er eigenlijk niet.

 

Sterker nog....
buiten met de hond word ik schrikachtig.
Maar tja.... voor de liefhebbers
is het allemaal vast prachtig.

 

~ Maritha Roijakkers

Gedicht - Facebook... de plek

Facebook... de plek

 

Facebook is een plek
van vreugde en verdriet
waar heel vaak wordt gemopperd
maar waar je ook vaak mooie dingen ziet.

 

Facebook is een plek
waar je mensen kunt ontmoeten
die wel jouw interesses delen
maar die je in een andere taal dan moet begroeten.

 

Facebook is een plek
waar je best jezelf mag zijn
maar het is voor velen ook de plek
van maskers dragen tegen pijn.

 

Facebook is dus een plek
die ons in ons diepste zijn kan raken
en vooral is het een plek
die we samen tot de mooiste moeten maken.

 

~ Maritha Roijakkers

Gedicht - Pleidooi voor eenvoud

Pleidooi voor eenvoud

 

Vroeger ging je nog naar school
met de meester voor de klas.
Nu leert men multimediaal
en bedenkt zich, waar dat schoolbord ooit voor was...

 

En men had een telefoon
gewoonweg om te bellen
zodat je als je laat was
dat aan de ander kon vertellen.

 

Tja, we verzinnen zoveel dingen
die het makkelijker gaan maken
maar we moeten concluderen
dat we gelijk ons doel verzaken.

 

Want neem nou eens het internet
wat je zoekt. dat vind je daar
maar er is zoveel te vinden
daar kom je als mens nooit meer mee klaar...

 

En we maken steeds meer regels
zodat men de grenzen kent
maar alles verandert zowat per seconde
waardoor je alsnog onwetend bent...

 

En zelfs als je simpel op je beurt moet wachten
blijf je op problemen stuiten
Want je moet een juiste keuze maken
of weer achter aan gaan sluiten...

 

Ik zou wel willen pleiten
voor gewoon recht toe recht aan,
voor eenvoud in het leven,
voor een écht...  simpeler bestaan.

 

~ Maritha Roijakkers

Gedicht - Verleden, heden, toekomst

Verleden, heden, toekomst

 

De mens kijkt in het heden
van zijn leven best vooruit...
Anders wordt hij in de toekomst
door het verleden steeds gestuit.

 

~ Maritha Roijakkers

Elfje - Kerst

Kerst

 

Kerst
Vrienden, familie
Gezellig Samen vieren
Terugzien op het jaar
Oud-en-Nieuw

 

 

~ Maritha Roijakkers

Gedicht - Blinde dropster: Kerstpakketje

Blinde dropster: Kerstpakketje

 

Ik heb een heel klein kerstpakketje
op een bankje neergelegd
en heel zachtjes in gedachten
een kerstwens, voor jou de vinder, opgezegd.

 

~ Maritha Roijakkers

Gedicht - De kerststalDe kerststal

De kerststal

 

Midden in de kamer
werd de kerstboom neergezet.
Dan kwam de laatste doos van zolder
en begon de fijnste pret.

 

Alle beeldjes nog in kranten,
snel dus samen aan de slag.
En bij elk figuurtje dat verscheen,
verscheen bij ons een brede lach.

 

Eerst kwamen os en ezel,
en de engel was daar dan.
En waren dat de drie koningen?
Ook díe hoorden bij Gods plan.

 

Er volgden ook wat herders
met wat schaapjes er nog bij,
en bij ons in de kerstgroep
liep ook een kameel met drijver in de wei.

 

En daar waren Jozef en Maria
en Hij wiens naam zachtjes werd gezegd....
Ja, het kleine kindje Jezus,
werd als laatste neergelegd.

 

Nu kon het echt beginnen
de kerstboomlampjes gingen aan,
Want het was weer bijna kerstmis
als we de kerststal hadden staan.

 

~ Maritha Roijakkers

Gedicht - Rust in het pand

Rust in het pand

 

Geef Google een doos

en Preston zijn mand.

voor Shadow een krabpaal

en er is rust in het pand.

 

~ Maritha Roijakkers

Gedicht - ...die Delier

...die Delier

 

Heel sneaky

kwam hij naar binnen geslopen

en is stiekem

in jouw geheugen gekropen.

 

Hij ving jou acuut

in onzekerheid...

Je werd enorm angstig,

voerde een mentale strijd.

 

Gedesoriënteerd...

met hallucinaties en wanen.

Ontredderd, verward

liet hij je ík tanen

----------

 

Met rust en erkenning

verhelderde toch jouw gemoed

en zo kwam het gelukkig

na een tijdje weer goed.

 

Maar we moeten hem stuiten

door te praten en schrijven,

want hij mag, zeker weten,

niet onbekend blijven.

 

... die Delier...

 

~ Maritha Roijakkers

Gedicht - Lengende dagen

Lengende dagen

 

Nu de dagen langzaam lengen

zullen ze ons het licht weer brengen.

 

 

~ Maritha Roijakkers

Gedicht - Kerst is de tijd....

Kerst is de tijd....

 

Kerst is de tijd
van feest en samenzijn
maar is ook juist voor velen
de tijd van eenzaamheid en pijn.

 

Kerst is de tijd
dat nieuw leven het levensmotto is
maar het is voor velen ook de tijd
van het allergrootst gemis.

 

Kerst is de tijd
van nostalgisch voelen in het heden
maar het is ook juist de tijd
dat men leeft in het verleden.

 

kerst is de tijd
dat de dag echt wordt geplukt
maar niet voor degenen
van wie het hart is weggerukt.

 

Kerst is de tijd
van huis en haard versieren
maar wat stelt dat eigenlijk voor
als je het niet meer saam kunt vieren?

 

Kerst is de tijd
die voor naasten is bedoeld
maar daardoor ook juist de tijd
dat gemis het ergste wordt gevoeld.

 

Kerst is de tijd
dat we ook aan deze waarheid moeten denken
het is dus vooral de tijd
dat we troost aan anderen moeten schenken!

 

~ Maritha Roijakkers

Gedicht - Inspiratie

Inspiratie

 

Mijn hoofd loopt weer eens over
maar nu van inspiratie
't Zit boordevol ideeën
met zin en motivatie!

 

 

~ Maritha Roijakkers

Gedicht - Stabiliteit

Stabiliteit

 

Soms is het ver te zoeken,

je blindelings vertrouwen

en voelt het alsof je continu

met lucht... je basis op moet bouwen.

 

Maar dan vind je weer wat zand,

wat kiezels, inspiratie

en bouw je langzaamaan

toch op...met motivatie.

 

Een zuchtje wind en soms wat water

maakt het geheel wel wat fragiel,

maar in de goede concentratie

wordt alles juist... enorm stabiel.

 

~ Maritha Roijakkers

Gedicht - Geluksmomentje

Geluksmomentje

 

Weet je wanneer ik wel kan zingen?
Als mijn hond met een tak loopt rond te springen!

 

~ Maritha Roijakkers

Gedicht - Zo’n nacht…

Zo’n nacht…

 

Ken je dat zo'n nacht,

waarin de slaap maar niet wil komen?

Terwijl je er aan toe bent

om eens lekker weg te dromen.

 

Waarin je lijf je meldt:

"Ik lig hier écht niet lekker."

Waarin de tijd maar lijkt te kruipen

en dan opeens gaat hard de wekker.

 

Dan zit je daar met kleine oogjes

's morgens op de bank te kijken

en of je die dag wakker blijft,

dat zal dan moeten blijken...

 

~ Maritha Roijakkers

Gedicht - Midden in het leven (in memoriam)

Midden in het leven (in memoriam)

Ze stonden midden in het leven
wat keek ik naar ze op.
Ze stonden midden in het leven
en toen kwam het hart ten stop.

 

----------

 

Monique straalde zoveel kracht uit,
je kon écht niet aan haar tippen.
Als zij je wat vertelde,
dan hing je aan haar lippen.

 

Maar toen ze haar partner moest vertellen
dat het tussen hen niet langer ging,
Maakte hij er een wreed eind aan
en werd zij tot een herinnering.

 

----------

 

Constance, was als Cleopatra,
ieder vond haar wonderschoon.
Ze wond de mannen om haar vinger
en ze vond dat heel gewoon.

 

Ze hield echt van het leven
maar dat stopte plots heel wreed.
Ze was op slag verloren
toen men achterop haar auto reed.

 

----------

 

Monique leek altijd te lachen
waar zij was, daar was het feest.
Met haar genoot je van het leven
en zij zelf nog wel het meest.

 

Toen ze paard ging rijden
kwam ze gruwelijk hard ten val
dat was haar begin van het einde
omdat het lot, daardoor, haar leven stal.

 

----------

 

Ik moet nog heel vaak denken
aan die jonge, mooie meiden,
die voor mij een voorbeeld waren
in wat ze deden, dachten, zeiden.

 

We zijn nu bijna 30 jaren verder
en ik sta midden in het leven
maar hun herinnering levend houden
dat blijft voor mij een streven.

 

~ Maritha Roijakkers

Gedicht - Oog van de storm

Oog van de storm

 

In het oog van de storm
waar stilte heerst
is het het niets en toch alles
wat je gedachten beheerst

 

~ Maritha Roijakkers

Songtekst - Matchbox - Buzz Buzz A Diddle It

Matchbox - Buzz Buzz A Diddle It

 

Dit nummer werd vaak gedraaid tijdens de disco van de camping waar wij jarenlang stonden. Het ritme en de melodie waren altijd gelijk bij aanvang erg aanstekelijk. Eerst hoorde je de vrolijke banjo (denk ik), dan kwamen daar de ophitsende sambaballen bij en vervolgens nog enkele andere instrumenten waaronder een mondharmonica. Voor ik het wist stond zelfs ik, als verlegen type, met een brede grijns midden op de dansvloer want het was een heerlijk nummer om je eens lekker op uit te leven. Ik had mijn eigen soort dansje ontwikkeld waarbij de ene been snel voor de andere been gekruist werd. Het nummer duurde behoorlijk lang en dus stond ik na afloop dan moe maar voldaan nog na te hijgen daar, midden op de dansvloer.
Zoals met zoveel nummers in die tijd blèrde ik flink mee met de tekst. Alhoewel..... natuurlijk was ik helemaal niet bezig met de tekst en enkel met het steeds terugkerende 'Buzz Buzz A Diddle It'. Waarover het daadwerkelijk ging daar heb ik me destijds nooit in verdiept en tot vandaag had ik er dus geen enkel benul van. En wat blijkt..... het nummer past eigenlijk naadloos bij mijn vorige muziekpost die ik over Don Mercedes schreef. Weer is het een nummer waarin (mis)communicatie per telefoon de leidraad vormt.

 

Hieronder dus de songtekst..... En ik blèr hem nog maar eens mee. Dit keer bewust van de tekst!

 

 

Matchbox - Buzz Buzz A Diddle It

 

Well, I was rollin' down the highway
 To see my baby Ruth
 Car broke down, tire blew out
 Found a telephone booth
 
I tried to call my honey
 What was the sound I had to hear?
 (Buzz buzz a-diddle-it) In my ear?
 (Buzz buzz a-diddle-it)
 
Yeah, it's some endless yackin' hound dog
 Obviously talkin'to my dear
 
(Buzz buzz a-diddle-it)
 (Buzz buzz a-diddle-it)
 
Central seven, who's on that line?
 Break through to my baby
 3-0-9-3-9
 
Oh, S.O.S. sweet mama
 Switch me to heaven, get me through
 
(Buzz buzz a-diddle-it)
 (Buzz buzz a-diddle-it)
 Telephone, operator
 My lovin' future hangs on you
 (Buzz buzz a-diddle-it)
 (Buzz buzz a-diddle-it)
 
Hang on!
 Eee-a!
 Ow!
 Oooh!
 
Ah!
 Ow!
 
Central seven, who's on that line?
 Break through to my baby
 3-0-9-3-9
 
Oh, S.O.S. sweet mama
 Switch me to heaven, get me through
 
(Buzz buzz a-diddle-it)
 (Buzz buzz a-diddle-it)
 
Telephone, operator
 My lovin' future hangs on you
 
(Buzz buzz a-diddle-it)
 (Buzz buzz a-diddle-it)
 (Buzz buzz a-diddle-it)
 (Buzz buzz a-diddle-it)
 
(Buzz buzz a-diddle-it)
 (Buzz buzz a-diddle-it)
 (Buzz buzz a-diddle-it)
 (Buzz buzz a-diddle-it)
 
Come on, honey (Buzz buzz a-diddle-it)
 (Buzz buzz a-diddle-it)
 Talk to me, baby (Buzz buzz a-diddle-it)
 (Buzz buzz a-diddle-it)
 
Come on, sugar (Buzz buzz a-diddle-it)
 (Buzz buzz a-diddle-it)
 Get me baby! (Buzz buzz a-diddle-it)
 Ow! (Buzz buzz a-diddle-it)
 
(Buzz buzz a-diddle-it)
 Ow! (Buzz buzz a-diddle-it)
 (Buzz buzz a-diddle-it)
 Oooh! (Buzz buzz a-diddle-it)

Gedicht - (On)zekerheid

(On)zekerheid

 

Waar is nou die zekerheid
toch ineens naar toe gegaan?
Waar is nou die zekerheid
als kern van mijn bestaan?

 

's Morgens naar het werk,
vaak uren in de trein.
Soms nog even dromend
van mijn kussen o zo fijn...

 

Na het werk dan snel weer huiswaarts
naar de katten en de hond.
En dan nog even naar de winkel
omdat er nog een boodschap open stond.

 

's Avonds met mijn handwerk,
lekker voor de buis.
En één keer in de week,
breien bij een ander thuis.

 

Mijn ouders altijd naast me
al wonen ze ver bij me vandaan
Nu is dat alles niet zo zeker
en hoop ik dat het goed zal blijven gaan.

 

----------

 

Waar is nou die zekerheid
toch ineens naar toe gegaan?
Waar is nou die zekerheid
als kern van mijn bestaan?

 

Ik moet mezelf herpakken
bij verlies van deze dromen
maar nieuwe gaan creëren
en die tot wasdom laten komen!

 

~ Maritha Roijakkers

Limerick - Wat recht is wordt krom

Wat recht is wordt krom

 

Politici zeggen "We moeten kosten meer spreiden,
bezuinigingen... kunnen we écht niet vermijden."
Maar alles pakt anders uit
Want het kost juist een grotere duit.
En wij als burgers, wij moeten dus lijden....

 

Files worden juist langer door alle flitspalen
en artsen gaan te snel over tot opereren van kwalen.
Tja het is wel gezegd,
men bedoelt alles recht
maar alles wordt krom en dat is dus zwaar balen...

 

Misschien kunnen ze hier wat van leren.
Beter kun je de zaken maar keren.
Geef de zorg er geld bij
en keer ook elders het tij.
Dát is wat wij burgers pas echt zullen waarderen!

 

~ Maritha Roijakkers

Gedicht - De tijd van vree

De tijd van vree

 

De tijd van vree is aangebroken.
De tijd van samen met elkaar.
De tijd van lichtjes in de bomen,
ballen, piek en engelhaar.

 

De tijd van samen naar de nachtmis.
De tijd dat Christus wordt herdacht.
De tijd van  kerstwensen op het kerkplein
en van een kerstmaal middernacht.

 

De tijd waar we tezaam het leven vieren.
De tijd van familie om ons heen.
Want Kerstmis is bij uitstek
een feest voor samen, niet alleen!

 

~ Maritha Roijakkers

Gedicht - Ik open mijn hart

Ik open mijn hart

 

Ik sluit vandaag mijn ogen,

voor negatieve zaken.

Ik open juist mijn hart,

om iets geweldigs waar te maken.

 

~ Maritha Roijakkers

Gedicht - Kerstverhaal 2015

Kerstverhaal 2015

 

Ruim 2000 jaar geleden
vluchtte Jozef, met zijn vrouw
Want waar hij woonde, in het Midden-Oosten
kwamen zij steeds meer in het nauw.

 

Ze verlieten huis en haard
namen nauwelijks spullen mee.
Maar ze waren gelukkig samen
en dat stemde hen tevree.

 

Maria, die was zwanger,
en reizen viel haar heel erg tegen.
Het was haar dan ook zwaar te moede,
in die hitte, zonder regen.

 

Telkens werd de toegang hen geweigerd,
sloegen deuren voor hen dicht.
Geen mens wilde hen echt helpen,
want niemand zag dat als zijn plicht....

 

Maar ergens in een oude stal,
zonder luxe en comfort,
hebben ze alsnog onderdak gevonden.
Eigenlijk... toch ongehoord?!

 

Met juist het uitschot als getuigen,
werd Jezus in een krib geboren.
En pas toen Zijn Naam bekend werd
wilden anderen er van horen.

 

---

 

Hoe herkenbaar is dit beeld?
Alles lijkt zich te herhalen.
Moeten wij niet concluderen
dat we als mensheid telkens falen?

 

Want nog steeds zijn volken op de vlucht,
dat blijkt helaas van alle tijden.
Maar laat ons van het verleden leren,
en onze harten voor ze spreiden.

 

~ Maritha Roijakkers

Gedicht - Gekoesterde dromen

Gekoesterde dromen

 

Duizend dromen die me vormen,
die me maken wie ik ben.
Duizend dromen die me brengen,
tot het zelf dat ik niet ken.

 

Zoveel moois nog na te streven,
van alles leer ik wel weer wat.
Zo veel moois nog te beleven,
op mijn komend levenspad.

 

Niets is zeker, niets staat vast,
ik koester dus de dromen.
Ik geef ze ruimte in mijn hart,
waar ze tot wasdom mogen komen.

 

~ Maritha Roijakkers

Gedicht - Opklaring

Opklaring

 

Wat kan een mens dualistisch zijn...
Zo gaat het goed en zo voelt hij zich klein.
Het ene moment lijkt hij alles zó aan te kunnen
en dan lijkt het lot hem niets meer te gunnen.

 

Wat is het toch dat die omslag bewerkt.
Waarom voelt hij zich door zijn 'ik' niet gesterkt?
Is het een gevolg, van iets uit het verleden?
Of ontstaat het door spanning, misschien uit het heden?

 

Moet hij kijken naar het ontstaan, naar de bron?
Of zoekt hij beter naar een lichtje, de zon?
Een beverig lachje, een glimlach nog klein
kan voor hem het begin van de opklaring zijn!

 

~ Maritha Roijakkers

Gedicht - Liefde is....

Liefde is....

 

Liefde is....
49 jaar lang,
samen door het leven.
Liefde is....
elkaar in onzekerheid,
toch zekerheid te blijven geven.

 

Liefde is....
altijd samen,
obstakels te overwinnen.
Liefde is....
met elkaar,
nieuwe wegen te ontginnen.

 

Liefde is....
soms bang zijn,
elkaar  los te moeten laten.
Liefde is....
toch vasthouden
en altijd blijven praten.

 

Liefde is....
wat jullie altijd,
bij elkaar nog zullen vinden.
Liefde is....
wat jullie in oneindigheid
voor eeuwig blijft verbinden.

 

~  Maritha Roijakkers

Gedicht - Pakjesavond

Pakjesavond

 

Vanavond is het feest,
het heerlijk avondje is gekomen.
De avond waar veel kinderen,
al wekenlang van dromen.

 

Wat heeft Sint meegenomen,
uit dat verre, vreemde land?
Iets om mee te spelen
of heeft Piet de roede in zijn hand?

 

Vol verwachting wordt er uitgekeken
naar de klop straks op het raam.
En dan maar snel gaan speuren
naar de pakjes met je naam.

 

Sint en Piet gaan snel weer verder.
Ja, zij hebben het écht heel druk.
Ze hebben nog duizenden cadeautjes,
achter in hun grote truck...

 

------

 

Nu zal je misschien denken
Sint rijdt toch altijd op een paard?
Maar ook hij gaat met zijn tijd mee
want gemak is heel wat waard!

 

~ Maritha Roijakkers

Blinde dropster: sinterklaasdrop

Blinde dropster: sinterklaasdrop

 

4 december pakjes droppen.
Waar zal ik ze nu verstoppen?
Op deze fiets onder de binder,
en een in deze tas, voor een andere vinder.
Ben benieuwd naar de reactie.
Hoop dat ik die hier eens zie....

 

~ Maritha Roijakkers

Gedicht - Vol verwachting...

Vol verwachting...

 

Kinderharten kloppen,
want morgenavond is het feest.
En dan zal zeker blijken,
wie het zoetste is geweest.

 

Wie zal zijn schoentje vinden
tot de rand aan toe gevuld,
met pepernoten en kadootjes...?
Tja...nog eventjes geduld.

 

~ Maritha Roijakkers

Gedicht - Lieveheersbeestje

Lieveheersbeestje

 

Al ben ik slechts, een klein rood beestje
met zwarte stippen op mijn schild.
Toch ben ik net als jij, precies
wat God van te voren heeft gewild.

 

~ Maritha Roijakkers

Gedicht - Ontmoeting met onszelf

Ontmoeting met onszelf

 

Ben ik wel degene
die jij denkt dat ik ben?
Ben ik wel degene
die ik in mijzelf herken?

 

Voldoe ik aan het beeld
dat een ander van me heeft?
Of ben ik slechts een mens
die naar beste kunnen leeft?

 

Doen we dat niet allen
zoeken naar de zin?
En vinden we die uiteindelijk,
niet gewoon van binnenin?

 

We voelen altijd maar die drang
om het beste na te streven,
terwijl we diep van binnen
gewoon ons leven willen leven.

 

Gewoon de stappen zetten
dagelijks, een voor een.
En als het even niet gaat
dan vandaag eens even geen.

 

Vandaag gaat het om voelen
wie we werkelijk zijn.
Hopelijk is de ontmoeting met onszelf
gewoon lekker knus en fijn.

 

 

~ Maritha Roijakkers

Gedicht - Onzekerheid

Onzekerheid

 

Onzekerheid, nachten wakker.
Komt het allemaal goed?
Wat kan ik nog anders doen?
Soms ontbreekt het me aan moed.

 

De dag breekt aan, de zon gaat schijnen
ik pak de draad weer op.
Want het heeft geen zin om stil te staan,
bij die twijfels in mijn kop.

 

Voor alles komt een oplossing,
al weet je nooit écht, hoe en waar.
Maar dat hij komt is een zekerheid,
dus sta ik er voor klaar!

 

~ Maritha Roijakkers

Gelijkwaardigheid kent een prijs…

Gelijkwaardigheid kent een prijs…

 

Was ik een week geleden nog super enthousiast over een app die audiodescriptie geeft bij films en tv-series, wordt dat enthousiasme in een keer hoppa de grond in geboord. Want zo word je lekker gemaakt met een mogelijkheid om gelijkwaardiger mee te draaien in de maatschappij en zo word je daarvoor weer meteen afgestraft met een prijskaartje. Ik las namelijk dat de app binnenkort waarschijnlijk ca. 5 euro per maand gaat kosten.
En als dat nou de enige was. Maar naast deze app bestaat er ook een die ondertiteling voor kan lezen. Een dienst die verschillende providers gratis aan hun abonnees bieden voor enkele van hun zenders. Maar ben je slechtziend, wil je deze toegankelijke app gebruiken voor zoveel mogelijk zenders? 'Katsjing'...... bijna 6 euro per maand gaat je dat kosten.
Of wat dacht je van de geweldig toegankelijke app die enige tijd geleden werd gelanceerd om je mails te kunnen lezen en verwerken. Natuurlijk kwam ook daar..... na enige dagen de aap uit de mouw en werd er om een maandbedrag gevraagd.
En zo kent gelijkwaardigheid dus een enorme prijs bij elkaar opgeteld. Maar ja de doelgroep is natuurlijk hardstikke vermogend..... een bijbaantje zoeken zal vast niet nodig zijn.....

Blinde dropster: Droppakketje leggen...

Blinde dropster: Droppakketje leggen

Droppakketje leggen
Ssssssstttt Preston, niemand zeggen
Deze muts heb ik gemaakt
Hij is geloomd dus niet gehaakt
Hij is van garen.... niet van leer
In deze bushalte leg ik mijn 'dropje neer

Elfje - Blind

Blind

 

Blind
Niet zien
Of toch wel?
Kijken met je hart
Ziend

 

~ Maritha Roijakkers

Gedicht - Klein geluk

Klein geluk

 

Je haalt geluk uit kleine dingen
Een lief gebaar, herinneringen
Een vogel zingend op een tak
Een flard muziek, een stuk gebak....
Een kaarsje brandend bij een beeld
Een glimlach die word toebedeeld
Een arm heel even om je schouders
Je broers, je zussen en je ouders
Gewoon die alledaagse kleine zaken
Kunnen jou intens gelukkig maken

 

~ Maritha Roijakkers

Gedicht - De tijd vliegt...

De tijd vliegt...

 

Weer een dag is omgevlogen.
Tjonge, jonge waar blijft de tijd?
Eenmaal knipperen met je ogen.
en je bent al weer een uurtje kwijt....

 

~ Maritha Roijakkers

Gedicht - Sterke meiden

Sterke meiden

 

Sterke meiden... dat zijn wij!
We houden ons recht en vaak zijn we blij.
Maar diep in ons hart toch soms ook wel moe.
En hebben we vragen over waarom, wat en hoe.....
Toch zetten we er dan de schouders weer onder
en vinden de kracht, en dat heet een wonder.

 

~ Maritha roijakkers

Gedicht - Passant

Passant

 

Passant, onze wegen kruisen
misschien wel elke dag.
Maar het is vandaag toch werkelijk
dat ik je voor het eerst écht zag...

 

Jouw blik ving plots de mijne.
Mijn aandacht werd gepakt.
We spraken zonder woorden.
We hadden stil contact.

 

Wie ben jij wat houd je bezig
wat brengt jou vandaag hier?
Ben je druk met werken,
of onderweg voor je vertier?

 

Em zag jij mij passeren?
Maakte ik ook dát verschil?
Stond voor jou ook even
de wereld een ietsepietsie stil?

 

Passant, onze wegen kruisen
misschien wel elke dag.
Maar vandaag bezorgde jij mij
een brede en welgemeende lach.

 

~ Maritha Roijakkers

Heen en weerHeen en weer

Heen en weer

 

Heen en weer..... dat zou de lijfspreuk van NS moeten zijn en..... dat maken ze soms ook waar. Maar helaas niet altijd in positieve zin.

Preston en ik werden vanmorgen verwacht in Duiven. We waren lekker vroeg van huis gegaan zodat we in alle rust konden reizen en misschien hier en daar nog even een kleine plaspauze konden inlassen.
Helaas was de bus die we wilden nemen al wat vroeger vertrokken en misten we de aansluiting op de trein die een half uur eerder zou vertrekken dan ik moest hebben. Geen probleem natuurlijk want we hadden tijd genoeg..... dacht ik.
Terwijl ik zat te wachten hoorde ik wat omroepberichten van problemen op de andere trajecten en ik dacht dat ik weer eens mazzel had. Ik checkte ondertussen nog even mijn reisplanner om te zien hoe het verderop op mijn traject was en..... baalde toen ik zag dat er een probleem was met een brug tussen Nijmegen en Arnhem. Slecht nieuws dus, dat er minder treinen zouden rijden, goed nieuws echter, dat die trein die ik wilde nemen wel zou rijden. Goed dat zou mogelijk wat vertraging gaan opleveren maar moest toch lukken.
Even voor de trein binnen zou komen reed er ineens een andere trein voor mijn neus binnen. Goed opletten dus want ik wilde niet in de verkeerde trein stappen. Ik stond al op om op het perron naar voren te lopen want uit ervaring weet ik dat ze dan de trein daar vaak neerzetten. Ik was net onderweg toen inderdaad de omroep klonk en we naar een heel ander perron gedirigeerd werden. Omdat Preston niet op de roltrap mag en ik de trap al voorbij was besloot ik de lift te nemen. En zo..... haalden we op het nippertje de trein.
Het was giga druk in de trein en ik vond een plekje op de treden van de trap. Preston maakte het zich ondertussen gemakkelijk (ahum) tussen alle benen en tassen. Vlak voor Oss stonden we stil. Ik besloot Preston even in te tuigen want dan zou ik mijn handen tenminste vrij hebben om me vast te houden etc.
Er passeerde ons een trein in de richting van Den Bosch en toen klonk de conducteur over de intercom. Hij had een vervelende mededeling we zouden niet verder gaan maar terug.
De trein begon te rijden maar..... ging toch verder. Wederom klonk de conducteur die nogmaals meldde dat de trein alsnog naar Oss reed maar vanuit daar dan retour zou gaan. Tja dan maar uitstappen. Voor zover dat lukte want het perron leek wel een potje pieren.
De mensen op het perron waren er heilig van overtuigd dat deze trein naar Nijmegen ging. En inderdaad werd het omgeroepen. Dus de mensen die waren blijven zitten of net waren ingestapt konden er weer uit en degenen die net als ik waren uitgestapt konden er weer in.
Nog steeds hoopte ik dat ik verder zou komen. Maar had er ondertussen wel een hard hoofd in. Helemaal toen ik hoorde dat er ondertussen ook nog een kapotte trein op het traject stond.
Ik besloot dat dit vandaag niet ging lukken en dat ik beter terug kon gaan naar Den Bosch. Gelukkig was mijn chef het er mee eens en dus kon ik op zoek naar een retourrit. Het laatste nieuws over de trein waarin ik zat was dat hij naar Nijmegen zou gaan. Ik stapte dus uit en ging door de massa heen naar het andere perron. Terwijl ik met nog heel veel andere probeerde naar de andere kant te komen begonnen de overwegbellen te rinkelen. Een volledig lege trein.... passeerde station Oss in de richting van Den Bosch. Wat hadden we daar graag ingezeten.
Maar gelukkig, enkele minuten later kwam er toch een trein en de berichten waren goed, hij zou naar Den Bosch gaan. We stapten in en het wachten begon. Buiten klonken allerlei berichten maar het leek er op dat we nu eindelijk naar Den Bosch zouden vertrekken.... Helaas.... na bijna een half uur opgepropt in het halletje van de trein te hebben gestaan hoorde ik buiten een omroepbericht voor de machinist van de betreffende trein. En ja hoor..... even later werd er omgeroepen dat..... op het andere perron een 'extra' trein zou vertrekken naar Den Bosch. En dus pakten we ons boeltje weer en gingen terug...... naar de trein waarmee het voor ons allemaal begonnen was. Hoe zo extra?

Het was bijna half 10 toen Preston en ik weer terug waren op station Den Bosch en we snel op zoek gingen naar een bus die ons gewoon weer thuis zou brengen.

 

Je zou er het heen en weer van krijgen....

Gedicht - Liedjes

Liedjes

 

Kleine akkoordjes
Enkele woordjes
Mini melodietjes
Verworden tot liedjes

 

~ Maritha Roijakkers

Gedicht - Beestjes verwennen

Beestjes verwennen

 

Zaterdagochtend,
even niet rennen.
Kan ik gelijk
de beestjes verwennen.

 

Er zat nog een melkrestje
onder in het pak.
Preston die keek al
richting zijn bak.

 

Google had ook al
zijn zinnen gezet,
op een stukje vlees
en dan liefst met wat vet.

 

Shadow keek het
van een afstandje af.
Hij vindt al die poeha
op zaterdag maf.

 

Hij heeft zijn buikje
al lang vol gegeten.
met de heerlijke brokjes
die kattenvoer heten!

 

~ Maritha Roijakkers

'Piep'......

'Piep'......

 

Vroeger was het eenvoudig..... Het rijmpje leerde ons: "Piep." zei de muis in het voorhuis.
Je kon nog discussieren of het het voor- of achterhuis was maar een ding was zeker..... "Piep." dat zei de muis. Niemand anders.
Nu is dat niet meer zo evident. Tegenwoordig piept alles..... en als het niet piept dan..... gaat regel een in werking en piept het toch.

 

'Piep, piep, piep'... "Ik kruip nog even terug onder de deken hoor!"
'Piep, piep, piep'... : "Ik word gek van dat gepiep.... kom er al uit!
'Piep'... De weegschaal staat aan maar wil ik eigenlijk wel weten wat hij te vertellen heeft?
'Piep, piep, piep'... Niet vergeten mijn medicijnen te nemen.

 

Snel even mijn bevroren boterhammen oppieppen..... en dan op weg.
'Piep'.... Ingecheckt.
'Piep, piep'... Uitgecheckt.
'Pieuiep'.... Probleem met checken. Wat nu?

 

Ik piep trouwens snel even bij de supermarkt binnen voor een paar boodschappen.
Piep, piep, piep, piep, piep, piep....' Snelle kassiere gelukkig.
'Piep'... Pasje mag er in.
'Piep'... Code intoetsen.
'Piep, piep, piep,...'... oh jé pincode vergeten of...... 'piep'... gelukkig ik weet het weer.
'Piep, piep, piep'... Gelukkig.... transactie geslaagd!

'Piep, piep, piep, piep'.... pas op voor die achteruitrijdende vrachtauto.

 

Zag vanmorgen dat mijn medicijnen bijna op waren dus gelijk mijn herhaalrecept even regelen bij de apotheek. En oh ja moet ook nog mijn paspoort ophalen dus daarna nog even naar het stadskantoor.
'Piep'.... het volgende nummer. "Wie kan me vertellen welk nummer nu aan de beurt is?"
'Piep'.... Goed opletten bijna aan de beurt.
'Piep, piep'... "Hé wacht even volgens mij was dat mijn nummer?!"

 

Gelukkig weer thuis. Nu snel mijn eten regelen en nog enkele kleine klusjes.... en dan is het weer gepiept voor vandaag.
'Piep, piep, piep'... mijn magnetron maaltijd is klaar.
'Ping'.... vreemde eend in de bijt.... maar mijn stukje vlees is blijkbaar ook gereed.
'Piep, piep, piep"... zo heb ik ondertussen gelijk de was laten draaien.
'Piep, piep, piep'... en droog is die nu ook.

 

Ik piep snel wat makkelijke kleren aan en kruip zo met een * pieieiep* (reclame) op de bank.
Nou? Vind je het gek dat ik 's avonds nog een 'piep' in mijn oren heb?

Je zou er toch..... ***PIEIEIEP***, ***PIEIEIEP***, ***PIEIEIEP***.....

'Shared space'

'Shared space'

 

'Shared space'.... Op de tekentafel en planologisch waarschijnlijk een pracht concept. Maar nu..... met de ogen dicht.

Ik woon in zo'n wijk. Zo'n wijk waar geen stoepen zijn, of je moet die kleine struikelblokken van een meter of 2 tussen parkeerplaatsen bedoelen. Zo'n wijk waar de tuinen aan de straat grenzen en de overhangende struiken en vooral scherpe takken jou als blinde dus vertellen waar je bent. "Au." Zo'n wijk waar niet twee huizen op een lijn staan maar waar straten dan weer links en dan weer rechtsom kronkelen. Zo'n wijk waar fietsers net als het overige verkeer altijd kiezen voor de kortste route, ook al is dat praktisch over jouw tenen of tussen jou en de hond door. Zo'n wijk waar je de hond uitlaat en de automobilist zijn vehikel al brommend achter je aanduwt alsof hij wil zeggen.... "zie je niet dat je midden op straat loopt?"

 

Of wat dacht je van die pleinen midden in grote steden? Waar kris kras verkeersstromen overheen moeten en waar misschien, door kleuren of andersoortige betegeling, de verkeersstromen enigszins gescheiden worden. Waarop kun je je dan als blinde oriënteren? Wie het weet mag het zeggen.

 

Nee, geef mij dan maar zo'n saaie ouderwetse rechte straat. Met trottoirs aan weerszijden en daartussen in de straat. Waar auto's, fietsen en..... voetgangers gewoon allemaal hun plek kennen. Super saai misschien maar een stuk overzichtelijker. Om het dan maar eens over zicht te hebben.....

Gedicht - Prins op het witte paard

Prins op het witte paard

 

Als jij hier naast me woonde
dan zou ik het wel weten.
Ik zou dan elke ochtend,
beschuitjes met je eten....

 

~ Maritha Roijakkers

Gedicht - Wet van Murphy

Wet van Murphy

 

Maak je je zorgen over het een....
volgt het andere ook meteen.

 

Nu probeer ik het tij te keren
en Murphy eens wat bij te leren.

 

Ik zet mijn zorgen dus op zij
en plaats daar onzekerheid ook maar bij.

 

En elke kleine zegening tel ik dan
en maak ik tot onderdeel van een groter plan.

 

Dat is hoe dan ook gelukkig zijn,
ondanks angsten groot of klein.

 

~ Maritha Roijakkers

Gedicht - Tweeslachtigheid

Tweeslachtigheid

 

Ik loop langs het water en mijn stappen
weerklinken knisperend in het herfsttapijt.
Op het water klinken vogels en eenden
kwetterend als ware het lentetijd.

 

---

 

De natuur kent in zijn eenvoud ,
een fenomenale tegenstrijdigheid.
De mens evenaart in zijn eigen zijn,
de natuur in haar tweeslachtigheid.

 

~ Maritha Roijakkers

Gedicht - Ensamble en deuil sont nous.

Ensamble en deuil sont nous.

 

Wij zijn beiden in de rouw

Jij met mij en ik met jou.

 

Je suis solidaire a vous!

Ensamble en deuil sont nous.

 

Ik ben solidair met jou.

Wij zijn samen in de rouw!

 

 

~ Maritha Roijakkers

Gedicht - Parijs huilt

Parijs huilt...

 

De wereld staat in vuur en vlam.
Hoe kon dit nou gebeuren?
Wat is het dat die gekken drijft?
Waarom, zovelen te betreuren?

 

Er heerst verwarring en verbijstering,
men lijkt volledig lamgeslagen.
Hoe is het allemaal mis gegaan?
En waarom? Dat zijn de vragen.

 

Parijs, de stad gekend van liefde
werd zo maar in het hart geraakt.
De wereld zo vervuld van angst,
van binnenuit kapot gemaakt.

 

Verdwenen is de zekerheid,
weg het veiligheidsgevoel.
Ontwrichting van schijnveiligheid,
dat lijkt in wezen ‘s vijands doel.

 

De gewone man werd hier geraakt,
de willekeur bracht het dichtbij.
Gister voelde je je veilig maar
straks overkomt het jou of mij....

 

Toch weiger ik die angst te voelen.
Ik kies er voor rechtop te staan.
Ik vecht om in vrijheid, gelijkheid en in broederschap,
de toekomst tegemoet te gaan.

 

~ Maritha Roijakkers

Blinde dropster doet stiekem heeeeeeeeeeel klein dropje.Blinde dropster doet stiekem heeeeeeeeeeel klein dropje.

Blinde dropster doet stiekem heeeeeeeeeeel klein dropje.

Onderweg naar een lange dag op de zaak besloot ik vandaag nog snel een drop te doen.
Halverwege de reis haalde ik dus mijn pakketje tevoorschijn en schoof het op het plankje voor het raam.
Mijn chef zat er bij maar had gelukkig niets gezien... (wat uiteraard niet zo moeilijk is voor een blinde...)
Om hem mee te laten genieten fluisterde ik het hem dus maar even in. En ongemerkt waren we zo al op plaats van bestemming en stapten snel uit.
Dit keer eens niemand die me achterna kwam en dus nu maar afwachten of er een berichtje verschijnt...

Gedicht - GeleidehondGeleidehond

Geleidehond

 

Tjonge, wat heb ik een hondenleven
met weer en wind moet ik weer mee.
Met bussen, treinen of de metro
zelfs in het vliegtuig, over zee....

 

Toen ik pub was kon ik kiezen
gewoon een hond zijn of gaan leren
Had ik dit allemaal geweten
zou ik het gewoon hond zijn, ambiëren.

 

~ Maritha Roijakkers

Gedicht - ProeflesProefles

Proefles

 

"Ik kan het!",
riep de turnster in spé,
toen ze binnen kwam lopen
voor een proeflesje of twee...

 

"Die buitelingen die ze maken
daar op de vloer,
die kan ik vast ook
want ik ben super stoer!"

 

Ze deed dus een oefening
midden op de mat.
Die was nagenoeg perfect
maar toen viel ze toch plat...

 

Onze turnster vol moed
sprong behendig naar de brug.
Maar de sprong ging mis
en dus kaatste ze terug...

 

Ze was knap op de balk
en hield haar evenwicht
tot ze alsnog doorgleed
op haar gezicht...

 

Verderop in de zaal
hingen de ringen.
Wat waren ze hoog.
Ze bleef er naar springen...

 

Ze zag de rekstok,
besloot te gaan zwieren.
Maar dat was toch te zwaar
voor haar arme spieren.

 

Ze deed ook nog een kunstje
met een rode bal,
maar toen ze hem zou vangen
struikelde ze en kwam hard ten val...

 

Midden in de zaal
zag ze de bok.
Ze nam  een flinke aanloop
en belande vol op haar gok...

 

Ze oefende ook
met paard voltigeren,
maar moest eerlijk gezegd
dat trucje nog leren...

 

En zo is helaas
haar kunstje te paard,
net als de rest
in een fiasco ontaard.

 

Beter neemt ze mijn advies
toch maar ter harte
en volgt volgende keer
een proeflesje..... darten....?!

 

~ Maritha Roijakkers

Limerick - "Ren je rot!"

"Ren je rot!"

 

"Ren je rot!", zijn gevleugelde woorden
die we als kind bijna wekelijks hoorden.
Een vraag werd gesteld,
daarna snel afgeteld,
en dan rennen en hopen dat men punten scoorde!

 

Maar ook heden ten dagen rent men zich nog rot.
Van links naar rechts en van her dus naar hot.....
want in het dagelijks leven,
moet je nog veel meer gas geven,
dat is helaas eenieders 'wereldse lot.

 

~ Maritha Roijakkers

Gedicht - Eenvoud

Eenvoud

 

Eenvoudige teksten zeggen het meest
over wat we voor iets voelen.
Omdat iedereen herkent
wat we met simpele woorden écht bedoelen.

 

~ Maritha Roijakkers

Limerick - Kattenvoer

Kattenvoer

 

Een hond in Den Bosch liet ons weten.

"Ik wil enkel nog kattenvoer eten.

De smaak is veel fijner.

Al zijn de brokjes wat kleiner.

Snap niet waarom ze kattenvoer heten...."

 

Een Bossche kater vroeg zich daarentegen af.

"Waaraan verdienen wij deze straf?

Die hond hier in huis,

want hij is echt niet pluis.

Hij eet ons voer en dat vind ik maar maf...."

 

Een vogeltje keek al spiedend naar binnen

"Nou dat kun je toch niet verzinnen!

Ligt daar op de grond

een heel grote hond,

met zijn buik rond, als een poesje te spinnen.."

 

“En op het aanrecht zie ik twee katten.

die het blijkbaar niet kunnen bevatten.

De brokjes zijn op

voor hen echt een strop.

Zij moeten nu hóndenbrokken gaan jatten.”

 

~ Maritha Roijakkers

Gedicht - Inspiratie, motivatie.....Inspiratie, motivatie.....

Inspiratie, motivatie.....

 

Vandaag geen
literaire inspiratie.
Enkel,
creatievemotivatie.

 

~ Maritha Roijakkers

Songtekst - Don Mercedes - Telefoon

Don Mercedes - Telefoon

 

Je eerste cassettebandjes of elpees die maken natuurlijk enorm veel indruk.
Veel van de muziek die ik nu waardeer vind zijn oorsprong daar nog in. Op een van de elpees stond toentertijd het nummer 'telefoon' van Don Mercedes. Dat was een bekend artiest waar je later nauwelijks meer van hebt gehoord. Hoe vaak heb ik dat lied niet beluisterd en was ik tot tranen geroerd?
Eigenlijk kun je het geen zang noemen natuurlijk want de tekst werd bijna op vlakke toon gesproken. Het was dan ook vooral het verhaal dat ik mooi vond. Al zou je kunnen stellen dat het bijna een klassiek liedje over liefde en liefdesverdriet is, waarvan er natuurlijk honderden of meer zijn, toch raakte het me. Deels omdat ik het simpele rijmschema gevoelsmatig toch mooi en bijzonder vond, deels om de wat monotone bijna gesproken mannenstem tegenover de lieflijke, bijna engelachtige vrouwenstem die in een paar zinnen eigenlijk nog veel meer zei dan de mannenstem....
Ik hoorde de man die alle kans had om achter zijn grote liefde aan te gaan en te proberen haar voor zich terug te winnen, maar die er voor koos zich terug te trekken in zijn verdriet en ellende tegenover de vrouw die een keuze maakte te vertrekken, maar toch de deur nog voor hem openhield en uiteindelijk zelfs koos voor de liefde en de stap terug zette, ondanks alles waarover je natuurlijk als luisteraar niets wist, en ik was geroerd.
Buiten dit nummer van Don Mercedes zijn er meer nummers waarin de telefoon een rol speelt. Op een of andere manier spreken die nummers me heel vaak aan en prikkelen mijn fantasie. In mijn lijstje van favoriete nummers heb ik zo ook nog 'sylvia's mother' van Dr. Hook en '2, 6, 5, 8, 0' van Kim Wilde staan..... en er zijn er vast meer, waar ik nu even niet op kom....

 

Don Mercedes  Telefoon

 

Hard klonk de voordeur bel, de taxi kwam me veel te snel
Je zei alleen nog kort vaarwel, toen was ik alleen
't Ging als zo vaak de laatste tijd steeds maar over een kleinigheid
Zo raakten wij elkaar dan kwijt en waar ben jij nu heen

 

Hallo? Ik ga nu zo naar Schiphol
En over 3 uur vlieg ik weg

 

Toch fijn dat ze heeft gebeld, ik had haar ook nog graag verteld
Hoewel het nu toch niet meer telt, het spijt me allemaal ook
Maar nu zijn wij te ver gegaan, dat maak je niet meer ongedaan
Hoe tranen in m'n ogen staan of komt dat door de rook?

 

Hallo? Kwam jij maar op Schiphol
En over 2 uur vlieg ik weg

 

Ik schenk mezelf een whiskey in hoewel ik daar toch niets mee win
Want het brandt alleen maar binnenin en ik blijf nog even triest
Wat denk jij? 'k Wou dat ik het wist, ik hoor nu pas hoe stil het is
Alsof het hele huis iets mist en het ... verliest

 

Hallo? Ik vertrek nu zo van Schiphol
Over 1 uur vlieg ik weg

 

'k Had allang naar Schiphol moeten gaan en zeggen gaan we hier vandaan
We beginnen weer van vooraf aan, maar nu is het te laat
Misschien was een gebaar genoeg als ik m'n armen om je schouder sloeg
Was je meegegaan als ik dat vroeg? Maar nu is het te laat

 

Hallo? Ik ben nog steeds op Schiphol
Het vliegtuig ging net weg
Alsjeblieft, haal me op van Schiphol
Ik wil zo graag naar huis

Gedicht - "Zoek knappe man!"

"Zoek knappe man!"

 

Preston moet nog één ding leren....
knappe mannen aan te wijzen
die we vast dagelijks passeren
op onze vele reizen.

 

Hij zou met kwispelen die mannen
dan punten kunnen geven,
zodat ik op gevoel
het hoogst haalbare na kan streven.

 

Langzaam voor.... het gaat wel,
sneller voor.... een stuk.
En als hij heel snel gaat?
Dan heb ik écht geluk!

 

-----

 

We zijn een poosje verder
Preston heeft veel bij geleerd.
Dit wordt vast geweldig
en gaat zeker niet verkeerd....

 

We lopen over straat
zijn staart begint te slaan
Ik geef snel het commando
om naar mijn droomprins toe te gaan.

 

Preston leerde vlug
en bracht mij dus terstond
naar de eerste, de beste
en knapste........ grote hond...

 

~ Maritha Roijakkers

Gedicht - Ouders

Ouders

 

Je kwam op de wereld

door je ouders verwacht,

na negen maanden koestering

door je moeder volbracht.

 

Ze hielden je vast,

begeleidden je stappen.

Beschermden je altijd,

bij tegenslagen en klappen.

 

Steeds meer lieten ze los,

lieten ze jou zélf keuzes maken.

Maar vormden bij regen en ontij

toch altijd je baken.

 

Jij stapte steeds verder,

leefde jouw leven,

terwijl zij je steunden

en raad bleven geven.

 

Nog steeds zijn zij er voor je

waarheen je ook gaat.

Je weet ze van binnen

met raad en met daad.

 

Nooit was je alleen

op jouw tocht door het leven.

Zij waren er altijd

om liefde te geven.

 

Jouw sterke ouders

houd ze in ere

koester hun liefde

en blijf die waarderen.

 

~ Maritha Roijakkers