Blinde dropster - ijverig aan het werk

Blinde dropster - ijverig aan het werk

 

Ook al drop ik momenteel niet toch ben ik wel degelijk met de anonieme sjaal bezig....
Ondertussen is de krat waarin ik mutsen en sjaals stop om te droppen al weer aardig gevuld met 6 of 7 mutsen en 2 lekkere sjaals.
De tweede sjaal heb ik grotendeels gebreid terwijl ik op vakantie was in Lourdes. Hij is op naalden 3 gebreid in de valse patentsteek.
Terwijl ik daar in Lourdes was heb ik overigens ook nog lesgegeven met de breiring. Vorig jaar had ik die bij en keken mijn medepelgrims hun ogen uit naar wat ik zat te doen. Een ervan vond het zo leuk dat ze ter plekke bedacht dat ze dat ook wilde leren. Ik heb haar dus toen de basisbeginselen geleerd. Deze keer had ze haar eigen breiringen bij en kon ik de les aan haar voortzetten. Ik leerde haar nu hoe ze een mooie omslag kon maken en hoe ze de muts op een hele mooie manier kon afronden.
Het was superleuk om haar dit te kunnen leren en ik weet dat zij haar nieuw verworven kennis ook weer doorgeeft aan een groep mensen die ze begeleidt. En wie weet..... gaan we een volgende keer weer verder met de les.
Van een andere pelgrim leerde ik zelf nog een leuke voor mij nieuwe techniek. Een koordje punniken op je vingers. Het koordje dat hiermee ontstaat is echt geweldig en ik heb er dus ondertussen al weer verschillende van mijn projecten mee kunnen verfraaien. Zo heb ik bij een van de mutsen die ik met een dubbele draad had geloomd de draden gelijk tot een koordje gepunnikt en daaraan een pompon bevestigd. Bij een andere muts heb ik er juist een leuk strikje mee kunnen maken en zo biedt het dus weer allerlei nieuwe mogelijkheden.
Al met al ligt er over een tijd dus weer een leuke hoeveelheid 'dropmateriaal' klaar!

Gedicht - Drilboor

Drilboor

 

Een drrrrrrrrilboor
gaat steeds maar door
hier naast me bij de buren

 

Oh wat een straf
Ik vraag me af....
"Hoe lang gaat dit nog duren?"

~ maritha Roijakkers

Limerick - "Ik heb echt veel lol in dat rijmen."

"Ik heb echt veel lol in dat rijmen."

 

"Ik heb echt veel lol in dat rijmen."
zei een blinde uit een stad nabij Vlijmen.
"Ik krijg leuke berichten
over al mijn gedichten."
"En dat zeg ik nu niet om te slijmen."

 

~  Maritha Roijakkers

Aan de overkant

Aan de overkant

 

Mijn slechte zicht is natuurlijk niet altijd in deze mate aanwezig geweest. Het ging geleidelijk achteruit. Soms ging het iets sneller en dan weer iets langzamer. En dan plots was er zo'n moment waarop je er niet meer omheen kon en de situatie onder ogen moest zien.

Zo'n moment deed zich voor toen ik nog in Eindhoven woonde. Ik reed toen zelfs nog op de fiets. Wat een vrijheid!
Ik besefte toen dat dit niet lang meer zou duren voor het echt onverantwoord was. In het donker reed ik al helemaal niet meer en ik reed ook nog enkel de heel bekende stukken.
Die dag zou ik de stad in gaan. Een poos ervoor had ik een 'stok' gekocht en.... deze heel diep in mijn tas weggeborgen. Het is niet niks om zo'n hulpmiddel te gaan gebruiken en bijna letterlijk een bordje mee te dragen  waarop staat: 'SLECHTZIEND'.  In de stad aangekomen parkeerde ik mijn fiets aan de achterzijde van het station en terwijl ik naar voren liep door de gang besloot ik dat het nu maar eens moest gebeuren, dat de stok 'zichtbaar '  mee moest.
Voor het station aangekomen stond ik met de stok in de hand me even af te vragen wat ik nou precies in de stad wilde gaan doen en vooral waar ik zou beginnen. En terwijl ik daar stond werd ik ineens bij de elle boog genomen en meegetrokken naar de andere kant.
Ik wist niet wat me overkwam en stond ineens beduusd daar, aan de overzijde . De dame die me had 'geholpen' liep door en zei nog achteromkijkend: "Zo nu bent u aan de overkant!"

Tja.... dat kun je wel zeggen. Toen realiseerde ik me dat vanaf nu het allemaal anders zou worden. En... dat ik ook zou moeten leren te slikken als mensen heel goed bedoeld me misschien niet de hulp gaven die ik zou willen krijgen... Ze had me letterlijk en figuurlijk naar de overkant gebracht... een weg terug was er niet meer.

Krentenbollen

Krentenbollen

 

Een van de eerste ervaringen die ik zelf met 'visueel gehandicapten' had was tijdens een dagje uit van wat toen nog de NVBS heette.

Het was een leuk uitje met o.a. een bezoek aan 'de Neeltje Jans' die toen nog in aanbouw was. We kregen die dag veel uitleg en konden ons van dichtbij en zelfs op de tast een beeld vormen van de immense werken daar.

Tussen de middag was ook een heerlijke lunch voorzien, met soep, broodjes en.... krentenbollen!
Bij ons aan tafel zat een blinde mevrouw met haar zoon. Deze constateerde op een bepaald moment een verontrustend feit..... er waren op onze tafel geen krentenbollen meer. "Mam, de krentenbollen zijn op? zei hij dan ook verontwaardigd. Waarop zijn moeder reageerde: "En op de tafel hiernaast?" "Pak ze daar maar dat zien ze toch niet!"

 

Stiekem moesten wij lachen..... Was dit nou galgenhumor….?
Maar ondertussen ben ik hier geloof ik zelf ook best bedreven in!

Gedicht - Gekwetter, gesnater

Gekwetter, gesnater

 

Gekwetter, gesnater
vormt een deuntje van geluk.
Én van liefde en van warmte
mijn dag kan niet meer stuk!

 

~ Maritha Roijakkers

Gedicht - Mama

Mama

 

Een klein gedichtje om jou te danken
dat je er altijd bent voor mij
Dat je me aanhoort als ik kan janken
maar als het moet laat jij me ook vrij

 

Vrij om mijn eigen keuzes te maken
Vrij om te doen wat goed voor mij voelt
Vrij ook om soms een poging te staken
ook al had jij het anders bedoeld

 

Ik zou je graag met cadeaus overstelpen
net als de Heer, met wierook, mirre, zelfs goud
en vooral zou ik je nu van je verkoudheid af helpen
Maar kan enkel zeggen dat ik van je houd

 

Ach mama dit zijn maar wat mijmeringen
het is wat bla bla maar komt uit mijn hart
Ik zou de wereld willen bezingen
mijn mama is jarig het feest kan gestart!

 

~ Maritha Roijakkers

Gedicht - Pinksteren

Pinksteren  
49 dagen na Pasen
is Hij tot de apostelen gekomen
"Draag uit mijn woord."
"Draag uit mijn dromen."
  
Men heeft het gehoord
Hij is bij hen geweest
Hij was de belofte
de heilige geest
  
   
  ~ Maritha Roijakkers

Overstemd....

Overstemd...

 

Wederom heeft een van mijn buren besloten het huis te renoveren. En daar gaan ze weer met zo'n drilboor aan de slag.
Elk jaar is er wel iemand die zo'n idee krijgt en vervolgens zit je weer tijden naar die herrie te luisteren.
Ik kan bijna mijn eigen hersenspinsels niet horen.... laat staan mijn sprekende computer of boek.
Dan merk ik weer eens hoe afhankelijk ik ben van geluid, want alles hier in huis heeft bijna een stem; mijn computer, de tv, de radio, mijn wekker, de weegschaal, mijn horloge.... Ik luister naar boeken, naar hoorspelen, naar muziek. Bij alles wat ik doe is er geluid. En juist dat zo nodige geluid.... wordt nu dus weer eens overstemd door zo'n drilboor!

 

Nu maar hopen dat ze hiernaast een super badkamer krijgen, of zo.... Dan is het toch ergens goed voor. LOL

Wat de toekomst brenge moge

Wat de toekomst brenge moge

 

Nu eens een gedichtje dat niet van mezelf is maar me wel dierbaar is.
Ik vond het ooit toen ik mijn scriptie schreef. Helaas weet ik niet wie het heeft geschreven.
Mocht iemand anders het wel weten.... dan houdt ik me aanbevolen om de naam te vermelden.
Hoe dan ook is dit een tekst die goed verwoord hoe ik me soms als 'gehandicapte' voel. Als weer eens van buitenaf wordt bepaald hoe ik me zou moeten voelen en gedragen...

 

Wat de toekomst brenge moge

 

Wat de toekomst brenge moge
Mij geleidt des zorgens hand
Daarom turen nu mijn ogen'
Naar 't beloofde welzijnsland

 

Begeleiding zonder vragen
't Is de zorg die alles doet
Ik moet nu mijzelf afdragen
Want ik ben gemeenschapsgoed

 

 

~ Auteur onbekend

Gedicht - Mag ik jou, mijn kind, wat vragen?

Mag ik jou, mijn kind,  wat vragen?

Mag ik jou, mijn kind,  wat vragen?
Mijn last te helpen dragen
Die rust hier op mijn schouder

Vroeger was ik sterk
Deed zelf voor jou het werk
Maar nu word ik wat ouder

Jouw hulp vragen is niet fijn
Dat doet van binnen pijn
Het valt enorm tegen

Toch zal ik moeten leren
Jouw hulp te accepteren
Mijn kind, jij bent voor mij een zegen

 

 

~ Maritha Roijakkers

Limerick - Knuffeldief

Knuffeldief

 

In heel Nederland was zij actief
Ze noemde haar 'de knuffeldief'
Ze stal een ketting of ring
Ze hield van bling bling
Nee deze dame was zeker niet lief

 

 

~ Maritha Roijakkers

Limerick - Brie...

Brie...

 

Ik heb hier een kaas, 't is een wonder

Wil je ook, met een toastje eronder?

Doe mij maar nie...

van die beschimmelde brie

Ik heb liever een toastje zonder

 

~ Maritha Roijakkers

Weer eens op stap met de stok

Weer eens op stap met de stok

 

Afgelopen week gingen we, zoals vaker, naar Lourdes. Alles was geregeld en Preston zou wederom van de partij zijn.
Maar helaas gooide een communicatiefout met de dierenkliniek op het laatste moment roet in het eten. 2 weken voor vertrek bleek Preston niet te beschikken over de verplichte Rabiës-enting en was het te laat en mocht hij Frankrijk niet in. Even overwoog ik toch het risico te nemen maar omdat de kans op inname en quarantaine aanwezig was besloot ik hem in Nederland te laten.
Dus moesten we snel op zoek naar een alternatief voor hem. Uiteindelijk heeft hij een heerlijke week vakantie gevierd bij geweldige mensen in Dongen, waar hij, volgens mij, heeft genoten van flinke boswandelingen en het gezelschap van enkele andere maatjes.
Ondertussen moest ik me dus weer eens behelpen met de stok. Dat was al een hele poos geleden. Ik moest hem bijna letterlijk uit de mottenballen halen...
Ondanks dat het wel weer even wennen was ging het eigenlijk wonderwel. Natuurlijk kost het veel extra energie en 's avonds was ik dan ook vaak bekaf. Ik heb dan vooral mijn rust gezocht in het hotel. Wat overigens geen straf was want een van de andere pelgrims had net als mijn moeder en ik wat creatieve spullen meegenomen. Ik heb haar gelijk wat nieuwe technieken kunnen leren met de breiring. En zelf heb ik weer van een andere pelgrim  een nieuwe techniek, vinger punniken,  geleerd... waarmee ik nu mooie koorden kan maken. al met al was het dus een prima week.
Preston en ik zijn ondertussen weer herenigd en..... de Rabiës-enting is weer 3 jaar geldig!

Limeridks - Lourdes mei 2015

Limericks Lourdes mei 2015

Daar zitten we dan op het vliegveld
Te wachten tot de vlucht wordt gemeld
We gaan naar Bernadette
Dat wordt vast weer pret
We hebben de veters besteld

We moeten nog wel even wachten
Al zitten we hier samen te smachten
Naar  ons Marie
Want weet je die
zit al in onze gedachten

Daar komt een vreemd vliegtuig binnen
Nu gaat pa vast iets verzinnen
Is het die van ons?
Vraagt hij met een frons
Ik ga gelijk info inwinnen

Kijk naar die drommen van mensen
Ieder  heeft zijn dromen en wensen
Ze zijn niet hier
in Lourdes voor vertier
Nee, men zoekt hier zijn grenzen

Zo was het weer tijd om te gaan eten
Maar ik wilde wel even weten
Hoe men dat nou noemde
die rode groente?
Bleek het gewoon tomato te heten

De bisschop draagt een paars kalotje
De kardinaal heeft echter een todje
Hij had rood moeten zijn
Maar vond geen wasmiddel, fijn
Hij  draagt nu dus een roze vodje

 

~ Maritha Roijakkers

Lourdes hoed u

Lourdes hoed u

Lourdes hoed u, de rust is gedaan
de groep van Cuijk, komt er nu aan!

Luxair verzorgde een prima vlucht
ze brachten ons weg in een vloek en een zucht
In het hotel werden we aardig onthaald
de kamers waren al heel snel bepaald
En ook de lunch stond er al vlug klaar
Je hoort van ons... echt geen gemaar
Na een klein beetje tijd op de eigen kamer
kwam voor sommigen de man met de hamer
Na 3 uur vertrokken we allemaal snel
voor de openingsmis naar de Jozefkapel
Daarna was er natuurlijk weer wat te eten
We zullen onze lijn hier echt niet vergeten
Nog een laatste rondje gedaan
en dan toch bijtijds naar bed toe gegaan
Het was al met al een lange dag
maar we kunnen gaan slapen met een brede lach

Zo is daar dan al dag twee
wat voor moois brengt die met zich mee?
Bezocht je de ondergrondse misschien?
Dat was de hoogmis in de Pius X
Maar jongens wat was het daar een kabaal
al sprak iedereen in zijn hart... dezelfde taal
Met duizenden vierden we zo Hemelvaart
dat alleen al, was enorm de moeite waard
In een restaurantje stonden theepotjes te blinken
daar zijn wí'j wat lekkers gaan drinken
Je houdt hier niet op met dat lekkere eten
laat mijn weegschaal het nog maar niet weten...
Met het boekje in handen de kruisweg gedaan
dat heeft ons verlicht om verder te gaan
Daarna namen we op ons gemakkie
om de hoek nog een lekker bakkie
We volgden ook het verhaal van Bernadette
dat in het museum in scène is gezet
Het avondeten was om van te watertanden
patat met kip, lekker eten met je handen
Voor de lichtprocessie viel het weer wel wat tegen
er was helaas veel kou en ook wat regen
Enkelen probeerden er in de lobby het best van te maken
Zij zaten daar te breien, punniken of haken
Na nog een glaasje fris, wijn of zelfs bier
kwam er een eind aan deze dag vol vertier

Dag drie was er een van ontzettend veel regen
en begon aan de grot met een mis en de zegen
Er was koffie waarbij we militairen konden ontmoeten
en s' middags deden we uiteraard boete
Maar eerst bezochten we nog de drie oudste kerken
en lieten het diorama van Lourdes op ons inwerken
In de Bernadette-kerk werd het sacrament nog aanbeden
dat was wel even anders dan de processies uit het verleden
De militairen stalen op straat steeds de show
maar toen het plein werd afgesloten vonden wij dat maar zozo
Er werd ondertussen veel gelachen en gepraat
en dat is waar het hier in Lourdes natuurlijk om gaat
Zo was er weer een hele dag om
hopelijk morgen de nieuwe met zon!

En zo was dag vier al een feit
Jeetje, wat vliegt hier de tijd
We zijn in het spoor van Bernadette getreden
hebben gewandeld door en langs haar verleden
's Middags hebben we lopen flaneren over de straten
en gekeken naar al die massa's soldaten
Al komen ze uit zoveel verschillende landen
toch schudden ze elkaar hier steeds de handen
"Wil jij met mij op de foto misschien?"
Waar kun je zoiets bijzonders nou ooit zien?
Tijdens de processie was er wel een probleem
want waar was onze Leni nu heen
Een militair had haar zomaar meegenomen
en haar gedropt op de plaats van haar dromen
Vooraan zat zij daar dan te genieten
terwijl wij in spanning bijna een traantje lieten...
Hoe dan ook heeft ze de foto's om te bewijzen
dat ze vooraan Maria haar lof kon prijzen.
Nog even na praten dat hoort er ook bij
maar toen was dag vier toch ook echt voorbij

De laatste volle dag breekt al weer aan
morgen zullen we weer naar huis moeten gaan
Daarom gaan we vanmorgen nog wat rondlopen
en hier en daar wat souvenirs kopen
En dan als we onze tassen vol cadeautjes dragen
zullen we de kracht van de zegen gaan vragen
's Middags de  handoplegging, wat is dat enorm machtig
zo'n simpel gebaar, maar oh zo krachtig
Nog een laatste bezoek aan de Jozefkapel
hoe dan ook deze week ging te snel
Een laatste groet aan Maria gedaan
toen we met z’n allen door de grot zijn gegaan

De laatste ochtend, de bus bijna daar
dat komt goed uit want de koffers staan klaar
Met de bus snel naar het vliegveld gereden
onze week Lourdes behoort nu al tot het verleden
De stewardess van Luxair verwelkomt ons weer
Gegroet allemaal, tot een volgende keer

En dan dit...
wat ik jullie nog mee wilde geven
Dank jullie wel
en... geniet van het leven!

 

~ Maritha Roijakkers

Limerick - Een dronken chauffeur uit Roermond

Een dronken chauffeur uit Roermond

 

Een dronken chauffeur uit Roermond
die reed in het wilde weg rond
Hij bleef maar gaande
Ook al hield men hem staande
Hij botste en heeft nu een wond

 

Deze limerick schreef ik naar aanleiding van dit nieuwsbericht;
http://www.1limburg.nl/ravage-na-achtervolging-roermond-bestuurder-gewond

 

 

~ Maritha Roijakkers

Gedicht - Voor mijn moeder

Voor mijn moeder

 

Met raad en daad en liefde

sta je altijd voor me klaar

In goede of in slechte tijd

altijd ben je daar

 

Door alles wat je bent voor mij

maar zeker ook voor anderen

zal het gevoel wat ik voor je heb

zeker nooit veranderen

 

Lieve Mam ik houd van jou!

 

 

  ~ Maritha Roijakkers

Gedicht - Voor alle moeders

Voor alle moeders

 
Als kind ervaar je
iedere dag
de steun van je moeder
haar heldere lach.
 
Door haar brede schouders
en haar warme schoot
door haar strelende handen
voel jij je al snel groot.
 
Als je bang bent te vallen
dan vangt zij je op
ze zal je dan zeggen
"Kom kind, geef niet op!!!!"
 
Dus daarom hoef ik nu zeker
niet uit te leggen,
dat dit kleine gedichtje
aan alle moeders dank wil zeggen!

 

~ Maritha Roijakkers

Gedicht - Voorjaar

Voorjaar

 

Papa eend, mama eend
en al het grut erachteraan
Ik krijg er goede zin van
als ik dat spul zie gaan

 

De natuur is nu in opbouw
Je ziet nestjes hier en daar
Heerlijk die bloesems aan de bomen
Ik geniet zó van het voorjaar!

 

~Maritha Roijakkers

Gedicht - Geluk

Geluk

Ik opende een doosje
het zat vol met geluk
Snel wilde ik het sluiten
maar toen viel het stuk....

Ik wilde het nog grijpen
maar het vervloog net als zand
Zo was er geluk
en zo mijn lege hand

Maar oh wat een wonder
het werd juist verspreid
En op vleugels van de wind
werden velen verblijd

Ik leerde hierdoor
dat je geluk juist moet delen
Dat je daarmee de wereld
en jezelf... kunt helen

 

~ Maritha Roijakkers

Sneller dan het licht....

Sneller dan het licht....

Vandaag had ik een afspraak in Chevremont. Dat betekende dat ik 3 treinen moest hebben om er te komen. 2 overstappen van (hou je vast....) totaal opgeteld 4 minuten overstaptijd. En daarbij moest ik bij een van de twee ook nog van vervoerder wisselen en dus uitchecken bij de een en inchecken bij de ander. En.... het lukte. Tjonge ik voelde me net 'superwoman'.
Terug konden we met een overstap minder thuiskomen.  Dat voelde bijna relaxed...

Wat overigens ook relaxed voelde... was dat stationnetje van Chevremont. Er is maar een perronnetje helemaal diep verscholen tussen het groen. Om je heen hoor je niets anders dan fluitende vogels en misschien een of twee andere medereizigers die met elkaar staan te praten.
Degenen die ik hoorde spraken Hongaars of zo en dat versterkte nog eens het vakantiegevoel dat ik er toch al kreeg.

Hoe dan ook nog een dag werken en de week zit er weer op. Best lekker zo die ingekorte werkweken.

Kleine oogjes

Kleine oogjes

 

Voor wie zich afvraagt waarom mijn oogjes vandaag zo klein blijven...

 

Gisteravond kreeg ik bezoek van een heele goede vriend. Hij bood aan nog een rondje te maken met Preston zodat ik mijn voet wat extra rust kon geven. Hartstikke fijn natuurlijk!
Na ruim een half uur kwamen ze terug. "Preston heeft wel geplast, verder niets." Aangezien ik dat ook niet verwacht had was er dus niets mis met de mededeling.
Een klein uurtje later wilde ik in bed stappen. Maar Preston werkte niet mee. Hij was erg onrustig en wilde niet gaan liggen op zijn mand. Uiteindelijk besloot ik na wat proberen toch zelf ook nog maar een rondje met hem te gaan maken. En dat bleek nodig ook.... hij was flink aan de diarree.
Thuisgekomen ging hij nu wel naar de mand en konden we proberen de slaap te vatten.
Maar helaas, de rust bleek voor ons beiden ver te zoeken en om 2 uur en 4 uur vannacht maakten we weer de buurt onveilig.
Ik heb Preston uiteindelijk een tabletje gegeven tegen de diarree en hoop dat het nu beter met hem zal gaan. Maar beiden voelen we ons dus niet optimaal vandaag...... zullen we maar zeggen.

Gedicht - Vrijheid van geest

Vrijheid van geest 
Vrijheid van geest
Vrijheid in handelen
Je eigen keuzes kunnen maken
Je eigen wegen kunnen bewandelen

 

Geen macht die jou vertelt
wat wel of niet te denken
Ervaar vandaag die vrijheid
het mooist dat het leven je kan schenken
 
 
~Maritha Roijakkers

Gedicht - Ooit was gister, morgen

Ooit was gister, morgen

Ooit was gister, morgen
de toekomst kon niet stuk
Je kon toen zonder zorgen
nog dromen van geluk.

Als buren stond je naast elkaar
en samen was je sterk
Iedereen die stond er klaar
in straat, in school, in kerk

Je had elkaar echt nodig
was lid van het geheel
Niemand was overbodig
en ieder deed zijn deel

Toen kwam daar de bezetter
en werd er gedicteerd
Dat je moest leven naar zijn letter
eigenheid werd afgezweerd

Je had niets meer in handen
je IK werd weggehaald
Het leven lag aan banden
alles werd voortaan bepaald

Paste je niet in het beeld
dat nu was vastgelegd
dan werd je zomaar meegedeeld
dat je de toegang werd ontzegd

Zóvelen mochten niet meer leren
niet in het park of in de trein
geen winkel meer beheren
De bezetter kreeg ze klein

Op deuren werd er hárd geklopt
velen zijn er meegenomen
Een enkeling heeft zich nog verstopt
en wist zo te ontkomen

In wagens zijn zij afgevoerd
als vee gebracht naar kampen
Hun mondigheid is daar gesnoerd
ze zagen alle hoop verdampen

Weinigen zijn er teruggekeerd
uit deze hel op aarde
omdat de bezetter had bepaald
"Jullie zijn tóch van geen waarde"

Toch kwam er langzaamaan verzet
eerst nog nauwelijks zichtbaar
Maar dat heeft ons alsnog gered
de bezetter bleek ontwrichtbaar

Met die kleine vonk zo hier en daar
en hulp van andere machten
kreeg men het dan toch voor elkaar
de bezetter te ontkrachten

Vandaag wordt er massaal gedacht
aan Iedereen die heeft geleden
aan de hoop die ons werd teruggebracht
door hen , die voor onze toekomst streden

 

~ Maritha Roijakkers

Gedicht - Gestreden voor onze vrijheid

Gestreden voor onze vrijheid

 
Gestreden voor onze vrijheid.
gesneuveld in de strijd.
Door hun dappere daden
zijn wij van het geweld bevrijd.

Bid voor hen die vielen
die voor ons zijn gegaan.
Dat de door hun bevochten vrede
voor altijd mag bestaan.

 

~Maritha roijakkers

Limerick - Een koninklijk echtpaar uit Londen

Een koninklijk echtpaar uit Londen

 

Een koninklijk echtpaar uit Londen
Die baalden en vonden het zonde
Ze hadden enkel een zoon
Die was bestemd voor de troon
De ooievaar heeft nu ook nog 'n dochter gevonden

 

~ Maritha Roijakkers

Gedicht - MH 17...

MH 17...

 

Zo nodeloos zijn ze uit het leven gerukt
Hun vliegtuig plots van de radar geplukt

 

Ongeloof, verwarring en veel verdriet
als nabestaanden begrijp en vat je dit niet

 

Een onderzoek kwam natuurlijk op gang
maar duurt voor familie toch altijd te lang

 

Wat zeker wel heel veel steun heeft gegeven
is het getoonde respect en diep medeleven

 

Zovelen stonden stil aan de kant
Ademloos, stil, soms hand in hand

 

Maar nu moet men verder hoe zwaar het ook is
want voor hen blijft dat enorme gemis

 

Ik bid daarom dat bij iedere traan
er toch altijd nog iemand naast hen zal staan

 

~Maritha Roijakkers

'Wees' eendjes

'Wees' eendjes

 

Vanmorgen tijdens mijn uitje met Preston passeerde ik op het bruggetje hier verderop een jonge jongen met een schepnet. Toen ik wat later met een andere hondenbezitter op het uitrenveld stond te buurten kwam de jongen naar ons toegerend. Hij had onder het bruggetje een dode eend zien liggen. We liepen met de jongen mee terug naar het bruggetje en daar lag inderdaad tussen wat groen een dode vrouwtjes eend. Verderop zwommen 2 kleine jonge eendjes een beetje doelloos rond en soms kwam er een mannetjes eend langs die dan wat aan het dode vrouwtje begon t duwen en te plukken.
Natuurlijk was het heel triest om zo'n dode eend te treffen maar het gedrag van de overige eenden vond ik eigenlijk wel fascinerend. Je vraagt je ineens af hoe de familiebanden bij eenden eigenlijk zijn, of ze monogaam zijn, of de jongen ook door anderen worden opgevangen etc.
De jongen, die 10 bleek te zijn, voelde zich erg betrokken. Een passante bood daarom aan om een dierenambulance te bellen zodat de dode eend kon worden meegenomen en eventueel ook de jonge 'wees' eendjes. De jongen bleef standvastig wachten en ik besloot hem dan maar gezelschap te houden. Zo hebben we daar ruim een uur gestaan. Hij vertelde me dat hij vaker dieren gevonden had en naar de dierenambulance had gebracht, zoals een schildpad vorige week nog. Leuk om zo'n jonge jongen betrokken te zien bij zijn omgeving.
Nadat we zolang hadden gewacht en de dierenambulance er nog steeds niet was zijn we toch maar vertrokken. De ouders van de jongen zullen ondertussen misschien best ongerust zijn geweest....
Ik neem aan dat de dierenambulance later vandaag de dode eend heeft opgehaald en... zich hopelijk heeft ontfermd over de kleine 'wees' eendjes.

Taxi!

Taxi!

Ik reis natuurlijk heel wat af. En maak ook heel wat taxi kilometers.
Vanwege mijn werk reis ik die met een business card van de NS. Dat maakt het reizen wel heel comfortabel. Ik kan een landelijk nummer bellen, krijg daar de beste callcenter medewerkers van Nederland aan de lijn en die regelen vervolgens mijn ritten. Dus als ik maar weet te vertellen waar en wanneer ik opgehaald wil worden en wat mijn eindbestemming is dan regelen zij alles.
Ik moet zeggen dat het bellen naar deze dames vaak een feestje is. Service hebben ze echt hoog in het vaandel staan. Nadat ze me enkele keren aan de lijn hadden gehad zorgden ze er al voor mijn nummer altijd paraat te hebben. Heel fijn, want om een 16-cijferig getal te onthouden is niet het makkelijkst. En verder hoef ik eigenlijk ook nooit te zeggen dat de hond erbij is, want nog voor ik dat kan vermelden hebben zij het al genoteerd. Dus bij deze.... een flinke pluim!

Zo door de jaren heen heb ik dus al veel taxi chauffeurs meegemaakt en komt het regelmatig voor dat ze als ik instap zeggen dat ik al eens eerder bij ze in de wagen heb gezeten. Vooral op de wat kleinere stationnetjes in Limburg worden vaak dezelfde chauffeurs gestuurd en krijg je bijna een band met elkaar. "Dag mevrouw Roijakkers, lang niet gezien."

Rondom Rotterdam heb ik helaas wel wat andere ervaringen. Vreemd genoeg komt het mededelingenveld van mijn boeking daar zelden mee door bij de chauffeurs. Met als gevolg dat ze dus 'onaangenaam' verrast worden als ze mij mét Preston aan zien komen. Het heeft me al menig keer een flinke discussie opgeleverd vooral omdat ze mij dan verwijten niet vooraf gemeld te hebben dat de hond erbij zou zijn. Uiteindelijk ben ik één keer daadwerkelijk geweigerd, en bleek een keer dat de chauffeur vertrokken was toen hij in de gaten kreeg dat ik een hond bij me zou hebben. Natuurlijk snap ik dat er situaties kunnen zijn waar een hond niet mee kan.... maar behandel me dan met respect en zoek een oplossing.

Een andere keer stond ik een half uur naast een auto te wachten. Ik was vroeg en had de taxi nog helemaal niet verwacht.  5 minuten na de afgesproken tijd reed de auto die de hele tijd naast me had gestaan weg. Toen de bestelde taxi er 10 minuten na de afgesproken tijd nog niet was ging ik bellen. Volgens de centrale had de chauffeur op me gewacht en was ik niet op komen dagen. De taxi werd opnieuw gestuurd. Wat bleek? Dit was dezelfde auto die al die tijd naast me had gestaan. De chauffeur had me wel gezien maar was niet naar me toegekomen. Zijn verklaring was dat hij had gezien dat ik met een stok liep en…. blinden reizen natuurlijk niet met een business card…

Maar goed.... meestal gaat het dus prima en heb ik een heel aangename reis. En heel soms gebeuren er van die bijzondere dingen. Zo werd ik eens opgehaald door een verlengde limousine. Dat had ik natuurlijk in eerste instantie niet door en ik was dus heel verwonderd toen de chauffeur me zij bij de derde deur in te stappen....
En onlangs werd ik opgehaald met een VIP-busje. Daarin bleek een luxe zitje te zijn met heerlijke stoelen en een tafeltje. . LOL.... het duurde wel even voor ik in de gaten had hoe dat busje nou in elkaar zat.... En ook Preston leek zich af te vragen wat dit nou voor een lekker busje was met fijne vloerbedekking.

Maar ook ben ik eens in een verkeerde taxi gestapt en kwam ik daar pas na 5 minuten achter toen de 'echte' taxichauffeur me belde om te vragen waar hij me kon vinden...

Hoe dan ook maak je dus zo wel eens wat mee in de taxi.