donderdag 31 maart 2016

Gedicht - Hormonen

Hormonen
 
Hormonen, hormonen,
ze gieren door mijn lijf.
Zo voel ik me een meisje
en zo een heel oud wijf.
 
Mijn gevoelens in een achtbaan,
van minus 10 naar skyhigh''.
Van bang en ongelukkig,
naar juist weer super blij.
 
Hormonen, hormonen,
ze spelen elke maand weer op.
Maar na wat dagen balen,
voel ik mij, mezelf en top!

 
~ Maritha Roijakkers

woensdag 30 maart 2016

Gedicht - Van buiten lijk ik rustig ,

Van buiten lijk ik rustig ,
 
Van buiten lijk ik rustig ,
van binnen ben ik druk.
Het ene moment beladen
dan weer stuiterend van geluk.
 
Even overprikkeld
zoekend nu naar rust.
Straks de zaken overzien
en dan van alles pas bewust.
 

~ Maritha Roijakkers

dinsdag 29 maart 2016

Gedicht - Waar is de tijd gebleven

Waar is de tijd gebleven
 
Waar is de tijd gebleven
van gewoon recht toe, recht aan.
Van 's morgens vroeg uit bed
om naar de school te gaan.
 
Van na school naar leuke clubjes
en op woensdag middag vrij .
Van zondags naar familie
en altijd, als een kind zo blij...
 
Van samen tv kijken ,
Ted de Braak en Willem Ruis.
En het altijd zeker weten,
bij jullie ben ik thuis.
 
Waar is de tijd gebleven
van gewoon recht toe, recht aan.
Waarop je altijd wist
dat het altijd zo zou gaan...
 

~ Maritha Roijakkers

maandag 28 maart 2016

Gedicht - Onstuimig

Onstuimig
 
Flarden gedachten
nooit vast te pakken
ongrijpbaar als wind
onstuimig door takken
 

~ Maritha Roijakkers

zondag 27 maart 2016

Gedicht - Paasverhaal

Paasverhaal
 
Palmzondag
 
Het Joodse Pesach werd gevierd,
wel zeven dagen lang.
Ook Jezus was aanwezig,
de Joodse priesters werden bang.
 
Want wie was toch die man,
door velen blij onthaald?
Die zieken weer genas.
Hij was gevaarlijk werd bepaald.
 

Witte Donderdag
 
Nog eenmaal brak Jezus brood met vrienden.
Hun laatste avondmaal dat werd beroemd.
En Jezus zei: "één van u zal Mij verraden".
Judas bleek hiertoe gedoemd.
 
Men kwam Jezus 's nachts halen.
Hij werd verraden met een zoen.
Dat was het begin van het einde,
daar kon geen mens meer iets aan doen...
 
Zijn beste vriend, Petrus, stond altijd naast hem,
tot dat belangrijke moment.
Want voor de haan driemaal had gekraaid,
had hij Jezus al ontkend.

 
Goede Vrijdag
 
Pilatus liet het volk bepalen.
Hij zei "het ligt nu niet aan mij.
kiezen jullie voor deze Jezus
of komt toch Barrabas weer vrij?"
 
Jezus heeft voor ons geleden,
werd gemarteld en geslagen.
Hij stierf voor onze zonden,
heeft tot het eind ons kruis gedragen.
 
Nadat de menigte was verdwenen
nam men zijn lichaam snel naar onder.
ze legden hem in doeken in een graf
en daar voltrok een volgend wonder.
 

Pasen
 
Toen ze weer het graf bezochten
waren ze ontgoocheld en ontdaan,
Het lichaam van Jezus bleek verdwenen,
een engel sprak: "De Heer is opgestaan."
 

Hemelvaart
 
Veertig dagen lang
was de Heer, weer onder hen, zoals voordien
zelfs Thomas moest dat erkennen
toen hij zijn wonden had gezien.
 
Toen was de strijd ten einde,
zijn kruisweg was gedaan.
Onder het oog van al zijn naasten
is Hij op een wolk, naar de Vader toegegaan.
 

Pinksteren
 
Met Pinksteren wordt gevierd
dat de Heilige Geest neer is komen dalen.
Jezus leerlingen werden vervuld
en spraken plots in alle talen.
 
Zij verspreidden vanaf toen Zijn woord
aan eenieder die het wilde horen
en zo is tweeduizend jaar geleden
het ons bekende Christendom geboren.
 

~ Maritha Roijakkers

zaterdag 26 maart 2016

Gedicht - Spelen met woorden

Spelen met woorden

Heerlijk spelen met woorden,
spelen met taal.
Met punten en komma's
en grammaticaal.
 
Gevoelens te vangen,
zomaar, zwart op wit,
die ook nog iets zeggen
waar diepgang in zit.

 
~ Maritha Roijakkers

vrijdag 25 maart 2016

Gedicht - Goede Vrijdag

Goede Vrijdag
 
Hij, droeg ons kruis,
werd voor ons gemarteld en geslagen.
Tot het laatste moment koos hij ervoor
onze zonden mee te dragen.
 
Het was Goede vrijdag waarop Hij,
stierf voor onze zonden.
Maar helaas hebben wij heden ten dagen
Zijn bevochte verlossing, nog altijd niet gevonden.
 
Het is niet eenvoudig om in tijden van angst
de ander, jouw vrede te geven.
Maar het is uiteindelijk de enige manier
waarop we, naast elkaar, kunnen verder leven.
 

 
~ Maritha Roijakkers

donderdag 24 maart 2016

Gedicht - J.C. is niet meer

J.C. is niet meer
(Bijna bizar symbolisch in deze Paastijd)
 
J. C. is niet meer,
de verlosser overleden.
Toch leeft hij in veler harten voort,
De legende kleurt het heden.
 
Zelf een jongen van de straat,
heeft, als 'orakel', vaak zijn gal gespuid.
onnavolgbaar in het spel
maar eigenwijs ten voeten uit.
 
Een visionair is heen gegaan,
een voorbeeld voor zovelen.,
Hij bracht 'zijn' sport bij alleman
want de jeugd moest kunnen spelen...
 
R.I.P. Johan Cruijff
 

~ Maritha Roijakkers

woensdag 23 maart 2016

Gedicht - Een minuut stilte

Een minuut stilte
 
Zoveel mensen bij elkaar
toch kun je de stilte horen.
Vanuit vertwijfeling en angst
wordt opnieuw weer hoop geboren.
 
Er is slechts één manier
antwoord op haat te geven
en dat is samen sterk te zijn
en door te gaan met leven.

 
~ Maritha Roijakkers

dinsdag 22 maart 2016

Blinde dropster: Tegenwicht

Blinde dropster: Tegenwicht
 
Op zo'n nare dag van de aanslagen in Brussel vond ik het tijd die negativiteit wat tegenwicht te geven. Ik zocht tussen de pakketjes die mam en ik hebben klaargemaakt en koos er een zorgenvriendje en een ander pakketje tussenuit om te droppen. Hopelijk mag het zorgenvriendje iemands zorgen wat verlichten op deze sombere dag en brengt ook het andere pakketje een kleine glimlach om de lippen van de vinder.
 
Dat het een vinder is weet ik overigens zeker... LOL... Ik was namelijk op mijn pantoffels naar buiten gegaan. Prima om een klein eindje mee te lopen echter er wil nog wel eens een beetje zand in komen. (Zo niet... dan toch...) Bij het bushokje was dit natuurlijk het gevval dus ik plaatste mijn voet op het bankje om het zand te verwijderen en... schoof natuurlijk het pakketje gelijk op het bankje. Toen ik doorliep passeerde ik een wachtende reiziger die net iets verder dan het bushokje op de bus stond te wachten. Ik hoopte maar dat hij mijn 'drop' niet had gezien. en deed demonstratief nogmaals of er iets in mijn pantoffel zat. Het verkeerslicht sprong op groen en Preston en ik probeerden ons snel uit de voeten te maken toen ik ineens achter me hoorde: "Mevrouw!" Ik deed net of ik naast blind zijn ook nog een andere beperking had en liep snel door. Maar de jongeman was sneller en wist me nog middenin de oversteek staande te houden. "Van u?" "Wat is dat?, vroeg ik. *Alsof ik dat niet wist...( "Nee hoor dat is niet van mij."
Nou heb ik natuurlijk van huis uit geleerd dat ik niet mag liegen maar toch... een leugentje om bestwil moet zo nu en dan eens kunnen, toch?
Ik hoop dat de jongeman er om kan lachen. Dan heb ik mijn doel bereikt voor vandaag!

Gedicht - Waarom?

Waarom?
 
Hoor het nieuws
Kan niet denken
Weer een bom?
 
ongeloof
Om terreur
Een woord... Waarom?

 
~ Maritha Roijakkers

maandag 21 maart 2016

Gedicht - #LoveTwitter

#LoveTwitter
 
Twiedel twiedel twiedel tweet!
Twitter is jarig en wie wist dat nou niet?
Het stond in de tijdlijn... #twitterviertfeest.
Vandaag twittert men hierover dus vast en zeker het meest.
10 jaar al wordt er door velen van alles gedeeld,
want bij de tijd zijn is iets wat de mens nooit verveelt.
En men vindt het handig zijn gal er te spuwen
(Al moet ik daar eerlijk gezegd, zelf, vaak wel van gruwen).
hopelijk wordt er nog lang in 140 karakters geëvalueerd
Voor nu: Hieperdepiep Twitter gefeliciteerd!
 

~ Maritha Roijakkers

zondag 20 maart 2016

Gedicht - Mijn lief

Mijn lief
 
In gedachten zijn we samen,
we leven zij aan zij.
Van binnenuit verbonden
maar toch volledig vrij.
 
Vrij, de eigen weg te gaan
maar de ander daar te weten,
die er altijd voor je is
en dat mag liefde heten.
 
Onvoorwaardelijke liefde,
sommigen noemen het naïef,
Ik noem het een zegen
en ben gelukkig met mijn lief.
 
 
~ Maritha Roijakkers
 
***
Ik las een persoonlijk blog van iemand waarin hij vertelt over zijn vrije liefdde. Natuurlijk ga je je dan afvragen hoe jij daarin zou staan. Of ik het zelf zo zou kunnen.... dat betwijfel ik. Toch heb ik geprobeerd me erin te verplaatsen en daardoor ontstond dit gedicht:

zaterdag 19 maart 2016

Gedicht - Ode aan Preston

Ode aan Preston
 
"Naar links" of "naar rechts"
en soms ook "vooraan".
ik geef jou commando's
en jij denkt: "We gaan!"
 
Jij bent mijn rots in de branding,
maar ook mijn spring in 't veld.
door jou ben ik mobiel en gelukkig
en dát is wat telt!
 

~ Maritha Roijakkers

vrijdag 18 maart 2016

Gedicht - Niet eenvoudig

Niet eenvoudig
 
't Is niet eenvoudig hulp te vragen,
je wilt toch altijd sterker zijn.
Daarentegen hulp te krijgen,
hoe moeilijk ook, is zeker fijn...
 

~ Maritha Roijakkers

donderdag 17 maart 2016

Gedicht - Geschiedenis

Geschiedenis
 
Je geschiedenis vergezelt je immer,
nu en in 't verschiet.
Je kunt hem een plekje geven
maar hem veranderen kun je niet...
 

~ Maritha Roijakkers

woensdag 16 maart 2016

Gedicht - Vervagende beelden

Vervagende beelden
 
Langzaamaan vervagen de beelden,
herinneringen aan wat ik ooit, eens, kon zien.
Beetje bij beetje wordt het vervangen,
door heel kleine stukjes... stukjes misschien...
 
Nooit meer is zicht vanzelfsprekend.
Nooit meer beelden... zo maar.
En binnenkort... misschien wel heel snel,
is zien helemaal over en klaar.
 
Ziende blind zal ik, zeker nooit worden,
dat is wat men noemt... écht een feit.
Maar juist als ik niet meer zou voelen
dan raakte ik het zicht pas écht kwijt!
 

~ Maritha Roijakkers

dinsdag 15 maart 2016

Gedicht - Eigen nestje

Eigen nestje
 
Het is nooit eenvoudig hulp te vragen
voor alledaagse taken
want men wil toch van nature
zijn eigen nestje maken?

 
~ Maritha Roijakkers

maandag 14 maart 2016

Gedicht - Berichtje aan mezelf

Berichtje aan mezelf
 
Een klein tekstje, aan mezelf gericht...
Maritha, je bent een lekker wicht.
 
LOL
 

~ Maritha Roijakkers

zondag 13 maart 2016

Gedicht - Wanklanken

Wanklanken
 
We horen ze elke dag
de geluiden in ons huis
maar op sommige momenten
dan klinken ze niet pluis...
 
Dan klinkt iets luid of slepend
en vragen we ons angstig af:
Wat is dat nou voor raars?
Wat klinkt er hier zo maf?
 
Is die nieuwe wasmachine
nu al aan vervanging toe,
want hij klinkt bij het centrifugeren
als een grote, loeiende koe.
 
En dat gekrijs nu uit de droger
als een flinke, krolse kat,
Betekent dat, dat dat rotding
zijn beste tijd ook heeft gehad?
 
En bij het opstarten van de computer
klonk er zonet een zacht gepiep,
alsof er daar van binnen
een heel klein muisje liep.
 
Het is ons mensen eigen
ons voortdurend druk te maken,
om de allerkleinste dingen
en de alledaagse zaken.
 
En dat is ook wat we doen
wanneer we anderen ontmoeten,
Dat we hun toonaard in gaan schatten
alleen al na het begroeten.
 
Beter doen we bij rare klanken
voortaan een stapje achteruit,
tellen dan tot tien
... en herkennen het geluid.
 

~ Maritha Roijakkers

zaterdag 12 maart 2016

Gedicht - CompromisCompromis

Compromis
 
Ik ben een echte weegschaal,
zoek altijd naar het compromis.
Kan het echt niet velen,
als ik het evenwicht niet zie.
 
Hier wat water bij de wijn
en daar misschien toch andersom.
Met inzet wil en wijsheid
en als het moet zelfs achterom.
 
Ik knok voor een wereld
waar ruimte is, voor iedereen,.
Zonder dat het daarbij uitmaakt,
of iemand ja zegt... of toch neen...
 
Want we zullen toch uiteindelijk
met elkaar hier moeten leven.
Dus ontmoet de ander in het midden
en leer elkaar ruimte én  respect te geven.

 
~ Maritha Roijakkers

donderdag 10 maart 2016

Gedicht - Inborst

 
Het was al laat op de avond,
de nachttrein reed voor Nicole's neus weg.
Wat moest ze vannacht   toch beginnen
ze kende hier echt heg noch steg.
 
Dakloze Mark zag haar zo tobben,
dat kon niet een vrouw zo alleen.
Hij vond haar een plek om te schuilen
een café met veel volk om haar heen.
 
's Morgens voor de dag weer kon krieken
nam hij de bus en haalde haar op.
Hij bracht haar weer naar het station toe
en dat alles deed hij zomaar, voor nop.
 
Toch was deze ontmoeting heel kostbaar
anders had ze nooit met een zwerver gepraat.
Nu weet ze, uiterlijk is niet belangrijk,
het is de inborst waar het altijd om gaat!
 

~ Maritha Roijakkers

Gedicht - Circusact

Circusact
 
Het leven lijkt een circusact.
Alles moet voortdurend balanceren.
Alsof je wandelt op het slappe koord
en daarbij gelijk ook moet jongleren.
 

~ Maritha roijakkers

woensdag 9 maart 2016

Gedicht - Sprookjeswereld

Sprookjeswereld
 
Ik droomde van een elfje,
zag haar vrolijk dansen, springen
en toen ik heel goed luisterde,
bleek ze zacht te zingen.
 
En verderop zag ik een kabouter
op een paddenstoeltje wippen,
terwijl hij, van 't zonnetje genietend,
aan een cocktail zat  te nippen.
 
Ik zag ook nog andere wezens,
zoals een héle enge trol,
die ijverig zat te breien
met hand gesponnen wol.
 
En daar ginds in de verte
kwam een reuzenkind voorbij.
Ze was, zoals gezegd, ver weg
maar toch leek ze wel nabij.
 
In deze sprookjeswereld
kwam ik, vol verwondering, tot rust,
totdat ik ’s morgens wakker werd
... door een prins gekust.
 

~ Maritha Roijakkers

dinsdag 8 maart 2016

Gedicht - Gewapend met een glimlach

Gewapend met een glimlach
 
Ik kies op deze mooie morgen
voor een dag zonder zorgen.
Ik neem niet de wijk voor moeilijke zaken
maar wapen me zodat ze mij niet raken.
Ik ga de dag glimlachend aan
en zie wel waar ik voor kom staan.
 

~ Maritha Roijakkers

maandag 7 maart 2016

Gedicht - Monsters verslaan

Monsters verslaan
 
Ik wil me in 't leven niet door angst laten leiden
maar kan het helaas ook niet altijd vermijden
Dan vliegt iets me zomaar ineens naar de keel
en voor ik het weet lijkt me alles te veel.
Het liefst kruip ik dan heel ver onder mijn deken
en laat me niet zien de daaropvolgende weken
maar dat is geen optie ik zal door moeten gaan
met mezelf te herpakken en de monsters verslaan...
 

~ Maritha Roijakkers

zondag 6 maart 2016

Om de plas

Om de plas
 
Vanmorgen besloot ik na lange tijd weer eens een lekkere ronde om de plas te lopen met Preston. Het was lang geleden omdat de problemen met mijn hielspoor het nogal pijnlijk maakten zo'n stuk te lopen. Maar nu vond ik het toch tijd geworden weer eens wat grenzen te verleggen.
 
Toch wel heel spannend want als Preston daar los is kan hij natuurlijk best ver bij me vandaan en hoe goed hij ook luistert soms duurt het even voor hij terugkomt. Daarbij loop ik daar zoals gezegd niet dagelijks en zijn er veel obstakels en oriëntatie moeilijkheden...
Maar toch, het is ook ontzettend fijn om eens lekker uit te waaien, te luisteren naar de vogels en... je hond zo blij te zien in een andere omgeving.
Dat laatste deed me denken aan mijn eerste ervaring daar met Preston op woensdag 10 juli 2013.
 
We liepen toen ook een rondje om de plas. Deels in tuig en deels los. Bij het koeienstukje haalde ik hem uit het tuig. Lekker uitgelaten rende hij vooruit. Opeens zag ik hem voorbij schieten met vlakbij iets wits. Ik dacht nog... een andere hond en zei nog hardop "Leuk kun je even samen spelen."
Op dat moment werd ik aangesproken door een jongen die samen met een meisje daar op een bankje zat. "Hé, wat doet die hond?" Tja rare vraag dacht ik nog. "Hij heeft het bloesje gepikt."
Bleek dat zij tweeën het zich comfortabel hadden gemaakt daar en wat kleding naast zich neer hadden gelegd. (Laten we maar aannemen dat het vanwege de warmte was.... LOL.)
Nou... daar zat ik natuurlijk net op te wachten... Preston had dus een kledingstuk aangezien voor een speeltje en was er vervolgens heel baldadig mee de bosjes ingedoken. En natuurlijk kwam hij nu zonder het 'speeltje' weer de bosjes uitgerend... Gelukkig vatte het meisje het heel sportief op en ging zelf op speurtocht naar het kledingstuk. En ik..... ben maar snel verder gelopen...
 
Vandaag ging alles perfect. Preston luisterde prima en kwam dus netjes bij me terug als ik hem riep. het was druk met wandelaars maar vreemd genoeg vooral veel mensen zonder hond... En de bankjes? Die waren leeg!

zaterdag 5 maart 2016

Gedicht - Als het gras onder je voeten

Als het gras onder je voeten...
 
Als het gras onder je voeten
geheimen fluistert,
kun je dat enkel horen
wanneer je goed luistert.
 
~ Maritha Roijakkers

vrijdag 4 maart 2016

Gedicht - Iets dat was...

Iets dat was...
 
Plasje water,
bergje as.
Herinnering
aan iets dat was.
 
Verloren dromen,
geschiedenis.
Voor de toekomst,
groot gemis.
 
Onverwacht
toch veerkrachtig.
Als een phoenix
herrezen, prachtig.
 

~ Maritha Roijakkers

donderdag 3 maart 2016

Gedicht - Beschermengel

Beschermengel
 
Ken je dat gevoel
dat er altijd iemand naast je staat?
Die in tijd van nood,
zonder woorden, met je praat.
 
Vind je iets heel moeilijk,
ervaar je een steuntje in je rug
maar wordt het te gevaarlijk
dan trekt het je ook terug.
 
Soms voel je een lichte tinteling
als kleine vlinders op je huid.
Een andere keer wordt je verrast
door een vederlicht geluid.
 
Bij mij voelt het als een meisje
van amper 15 jaar.
Ik denk haar in het wit
met een lange vlecht blond haar.
 
Toch heeft zij de wijsheid van de wereld
en verlicht daarmee mijn juk
Ze zegt: "Leef vanuit je hart,
dat is de weg naar puur geluk."
 

~ Maritha Roijakkers

woensdag 2 maart 2016

Gedicht - Offline

Offline
 
Ik mocht jou tot nu toe enkel
op internet begroeten
en vind het dus geweldig
je hier nu offline te ontmoeten.
 
Helaas was het maar kort
kopje koffie en een koekje
maar ik weet het nu al zeker....
dit is niet het laatste bezoekje.
 
Ik denk dat we nog veel vaker
samen zullen komen
om te breien, haken, en wie weet
leer ik je zelfs nog ooit te loomen.
 
Dank voor de gezellige ochtend!
 

~ Maritha Roijakkers

Gedicht - Niets...

Niets...
 
Vandaag eens even niets
en gewoon de boel de boel.
Weer zoeken naar de kern
en terug naar het gevoel.
 

~ Maritha Roijakkers

dinsdag 1 maart 2016

Gedicht - Hoe doe ik recht aan jou

Hoe doe ik recht aan jou
 
Hoe doe ik recht aan jou, toch, mens?
Wanneer je kind-zijn is verraden.
Wanneer iemand uit perversiteit,
jouw toekomst heeft beladen.
 
Hoe doe ik recht aan jou, toch, mens?
Als jij niet meer kunt dromen,
omdat iemand over grenzen ging
en ze jou zo heeft ontnomen.
 
Hoe doe ik recht aan jou, toch, mens?
Terwijl niemand heeft geluisterd
naar alles wat je hardop zei
of heel soms hebt gefluisterd.
 
Hoe doe ik recht aan jou, toch, mens?
Ik kan vandaag enkel bij je staan
en zo tonen dat ik erken
wat jou is aangedaan...
 

~ Maritha Roijakkers