Gedicht - Rustdag

Rustdag

 

Een heerlijk dagje vrij, genietend van de rust
wordt ik lezend op de bank zowat in slaap gesust.
En ik ben niet de enige, ook de diertjes die doen mee,
na het eten van wat lekkers, zijn zij alledrie tevree.
Google zit stilletjes te kijken op de leuning van de bank
en Shadow knipoogt daar eens loom van boven op de kattenplank.
Preston staat soms op en draait een keertje langzaam rond,
dan laat hij zich weer ploffen op de mat of op de grond.
Echt heerlijk zijn die dagen waarop alles mag maar echt niets moet...
dan laadt de batterij weer op en dat doet mens en dier écht goed!

 

~ Maritha Roijakkers

Gedicht - bitterzoete herinneringen

bitterzoete herinneringen

 

Een blik op het verleden
hoe het was,

hoe het had kunnen zijn.
Bitterzoete herinneringen,
zo mooi...

doen ze van binnen toch pijn.

 

~ Maritha Roijakkers

Gedicht - Het groot dictee der Nederlandse taal

Het groot dictee der Nederlandse taal

 

Het groot dictee der Nederlandse taal
kennen we uiteraard, allemaal.
Maar het verdwijnt,
want... zo schijnt:
'social media' verloedert en maakt de taal schraal.

 

~ Maritha Roijakkers

Gedicht - Manchester rouwt

Manchester rouwt

 

Ze hield haar kind het liefste vast

zodat het niets zou overkomen.

Maar met elk uur dat het ouder werd

groeiden toch zijn dromen.

 

Dromen van de vleugels wijd.

Van eigen leven leven.

En als ouder moest ze dus

haar kind die ruimte geven.

 

Eerst kleine stapjes hier en daar

zodat beiden konden wennen.

Maar langzaam aan verschoof de grens

omdat hij zichzelf, steeds beter leerde kennen.

 

En dan was daar die zwarte dag

die zo mooi leek te starten.

Ze wuifde voor de laatste keer,

wist nog niet hoe 't lot haar zou gaan tarten.

 

Een avond lang genoot haar kind,

vierde feest met vele vrienden.

En dan een klap, viel alles stil,

stierven zij... die het niet verdienden.

 

-----

 

De wereld is in diepe rouw.

Onschuldigen zijn overleden.

Het moest de jeugd zijn die de toekomst heeft

maar in Manchester overwon waanzin toch de rede...

 

-----

 

Ze hield haar kind het liefste vast

zodat het niets zou overkomen.

Maar in dat uur van die zwarte nacht

verloor zij het middelpunt van al haar dromen.

 

~ Maritha Roijakkers

Gedicht - De trein raast voort

De trein raast voort

 

De trein raast voort.
beelden schieten voorbij.
De vele bomen en huizen ,
de flats op een rij.

 

Gedachten in kringen,
en beelden in gedachten...
Op weg naar een doel.
Een toekomst verwachten.

 

Hoopvol gestemd.
Eigen doelen verwoord.
De blik op de einder
en de trein raast gewoon voort.

 

~ Maritha Roijakkers

Gedicht - Ultiem doel

Ultiem doel

 

Het ultieme doel om na te streven
is mijn eigen leven, leven.
Niet zoals men dat verwacht
maar zoals ik dat zélf ooit heb bedacht!

 

 

~ Maritha Roijakkers

Samen één

Samen één

 

Samen vieren, grote vreugd.
Samen sterk staan dat doet deugd.

 

Hij die wint, is de held
maar is meedoen niet hetgeen dat telt?

 

Allen voor een en een voor allen.
laat je medemens in nood nooit vallen.

 

Dus help je naaste waar dat kan
en maak samen deel van een, nog groter, plan.

 

Ja, samen vieren dat is fijn
maar nog fijner is het samen één te zijn!

 

~ Maritha Roijakkers

Gedicht - Boeiend

Boeiend

 

Kijk om je heen,
laat je boeien.
Geniet van het leven,
blijf steeds groeien.

 

~ Maritha Roijakkers

Gedicht - Een hint van zomer

Een hint van zomer

 

Lachende mensen
jong blad aan de bomen.
Het lijkt er nu op
dat de zomer gaat komen!

 

~ Maritha Roijakkers

Gedicht - Een stukje van de hemel

Een stukje van de hemel

 

Ze zag slechts een stukje van de hemel
door de ramen naast haar bed,
en precies waar zij kon kijken
was het kastje neergezet.

 

Op het kastje stonden potjes
van de pilletjes, op een rij.
Het stond alleen te ver,
ze kon er net... niet bij.

 

Het was of alles haar ontglipte ,
hier nu liggend met dit lijf.
ze voelde zich gebroken.
Ze voelde zich oud en stram en stijf.

 

Ze hadden haar geprikt
en veel onderzoek gedaan,
en zo'n akelige drain
was in haar hand gegaan.

 

De dokter had gezegd
"We gaan u snel weer beter maken!,
maar ze lag hier al te lang
in dit bed met 't nare laken.

 

De kinderen en haar man
waren al veel langs geweest
maar ondanks hun bezoek
miste ze hen toch steeds het meest.

 

Hoe lang moest ze hier nog blijven?
Wanneer mocht ze eindelijk eens  gaan?
Wanneer was ze helemaal beter?
Kon ze weer op eigen benen staan?

 

Ze zag de dokter al weer komen.
Hij had vast weer slecht bericht.
Maar wat zag ze daar nu gloren?
Een glimlach kwam op zijn gezicht.

 

"M'n goede meid je bent genezen"
"Morgen zal ik je ontslaan."
"Dus je kunt je boeltje pakken
zodat je dan vroeg naar huis kunt gaan."

 

Ze keek naar buiten naar de hemel
en sloeg in gedachten snel een kruis.
Ze voelde zich nu heel gelukkig...
want morgen... ging ze weer naar huis!

 

~ Maritha Roijakkers

Gedicht - Nu is het aan ons...

Nu is het aan ons...

 

Wie kent nog gezichten?
Vaak zijn ze enkel nog namen,
maar ze streden voor vrijheid,
ze verwierven het samen.

 

Wie kent nog gezichten,
Er zijn vele verhalen...
Ze smolten aaneen
een relaas in honderden talen.

 

Nu is het aan ons
die vele stemmen te horen,
door wie wij in ons leven
steeds de hoop weer zien gloren.

 

Nu is het aan ons
te denken aan morgen
en voor de generatie hierna
voor vrijheid te zorgen.

 

~ Maritha Roijakkers

Gedicht - Zo ver je kunt kijken

Zo ver je kunt kijken...

 

Zo ver je kunt kijken,

graven op een rij.

tussen gezichtloze namen

liggen mensen als wij.

 

Ze streden voor vrijheid,

voor recht van jou, van mij.

Omdat zij hun leven gaven,

kennen wij vrij.

 

~ Maritha Roijakkers

Gedicht - In memoriam

In memoriam

 

Compleet verslagen
Vele vragen
Waarom?

 

Waarom toch?
Veel te jong nog...
Waarom?

 

Kon 't lot zich zo vergissen?
We gaan je missen.
Waarom?

 

In memoriam

 

~ Maritha Roijakkers

Gedicht - Schering en inslag

Schering en inslag

 

Schering en inslag
vormt stramien voor ons leven.
Draadje voor draadje
wordt historie geschreven.

 

Op plaatsen wat sleets,
elders wat vaal.
soms wat beduimeld,
ons levensverhaal.

 

Maar ook hier en daar sprankelend,
voor het oog een genot.
in verstrengelde motieven
komt de liefde aan bod.

 

Schering en inslag,
het leven verweven.
Draadje voor draadje
ons wezen geschreven..

 

~ Maritha Roijakkers

Gedicht - Treurwilg

Treurwilg

 

De boom aan het water
lijkt een toonbeeld van rouw,
echter weerspiegelt
symboliseert hij oneindig veel trouw.

 

De takken gedraaid,
en de blaadjes gekruld,
wie bij hem schuilt
voelt zich beschermd en omhuld.

 

In en in krachtig,
al lijkt niets hem, door de jaren bespaard.
Uiterlijk melancholisch
maar in diepste wezen geaard.

 

In eerlijke eenvoud
toont hij zijn ware pracht.
Hij lijkt misschien zwak
maar juist dat is zijn kracht

 

~ Maritha Roijakkers