Gedicht - Aziatische tijgermug

Aziatische tijgermug

 

Met zijn dubbele vleugels,
zwart-wit gestreept
is de tijgermug
nu naar Holland verscheept.

 

Hij boekte een reis
per bamboe boot
en zoekt nu verblijf,
bij ons in de goot.

 

Hij was al in Weert
en vandaag ook in Assen
en voor je het weet
zal hij ons thuis gaan verrassen.

 

Mocht je hem zien
maak dan snel een prent
en stuur die dan door
zodat 'de boef' wordt herkend.

 

Dan komt de muggenpolitie
die roeit hem dan uit
want hij is niet welkom
die kleine schavuit.

 

~ Maritha roijakkers

Gedicht - Damestas

Damestas

 

Mijn tas zit boordevol met rommel
omdat ik er steeds meer in frommel.

 

Een kam, een spiegel, een naaietui
en zeker ook een pen of drie

 

Bonnetjes van wat ik heb gekocht,
of van musea, ooit bezocht.

 

Hobbygerei voor een stil moment
want niets doen... dat is ongekend.

 

Pepermuntjes voor een frisse kus,
want je weet maar nooit... en dus...

 

Een lipstick voor vuurrode lippen
om mijn 'ik' nog aan te stippen.

 

Ik voel een knikker, een steen en veer
en herbeleef vakanties weer.

 

Inlegkruisjes, veters... zal ik nooit vergeten
(deeze is voor insiders die van ons in Lourdes weten...)

 

Ik heb zelfs een foto van een vroeger lief
en kijk... nog een heel oude liefdesbrief.

 

Hier nog een schelpje van de zee
die nam ik ooit van Texel mee.

 

Voor een ander, rare dingen
maar voor mij.... herinneringen.

 

~ Maritha Roijakkers

Gedicht - Zacht gefluister

Zacht gefluister

 

Als ik héél goed luister
dan hoor ik zacht gefluister.
Het is een stemmetje diep van binnen
dat me helpt angst en vrees te overwinnen.
Dat me bemoedigt en ondersteunt,
ook, als onrust tegen mijn hart aan dreunt.
Dat mijn ware ik herkent
en mijn echte zijn erkent.
Dat me vertelt: "Jij mag er zijn!
Je bent van belang, al voel je je klein."

 

Soms zoek ik de stilte, om werkelijk te luisteren...
naar dat zachte stemmetje  dat volhardend blijft fluisteren.

 

~ Maritha Roijakkers

Gedicht - De wereld lijkt in brand te staan

De wereld lijkt in brand te staan

 

De wereld lijkt in brand te staan.
Het lijkt in alles mis te gaan.
Natuurgeweld, onrust, terreur,
't drukt een stempel op ons humeur.

 

Waar is de tijd van samen leven?
van een groet op straat een glimlach geven?
het 'lenen van een kopje suiker.
'het schenken van een mooie ruiker.

 

Negativiteit lijkt nu zo algemeen
maar kijk eens heel goed om je heen...
Naar de kleine dingen zoals mooi groen.
je vrienden die je boodschap doen.

 

Een praatje met een buurtgenoot.
De bouwvakker die toch voor je floot.
Kinderen spelend op de straat.
Is dit niet waar het echt om gaat?

 

~ Maritha Roijakkers

Gedicht - Vooruitgang

Vooruitgang

 

Lang leve
de vooruitgang
maar soms...
verlang ik naar toen
Toen je
vooraf zeker wist
wat het apparaat...
voor je zou doen.

 

~ Maritha Roijakkers

Gedicht - Slakkenhuis

Slakkenhuis

 

Veel slakken hebben huisjes,
anderen blijven naakt.
Ook ken ik er eentje
die heeft zijn eigen 'thuis' gemaakt.

 

Onderaan een boom
vond hij een notendop.
en bedacht zich geen moment ,
en schoof er bovenop.

 

Hij bekeek de dop van links,
toen van rechts en binnenin.
En wist het daarna zéker...
dit was een woning naar zijn zin.

 

Met wat glitterverf en frutsels,
planten, kussens hier en daar
werd zijn paleis gepimpt
en kwam alles voor elkaar.

 

Na een feestelijk open huis(je)
vertrok hij... vliegensvlug
glibberend naar een nieuwe toekomst
met het stulpje op de rug.

 

Ik kom hem soms nog tegen
in het bos of aan de zee.
Hij lijkt enorm gelukkig
en draagt nog steeds zijn huisje mee.

 

~ Maritha Roijakkers

Gedicht - Wereldwonder

Wereldwonder

 

Alles is nu anders
met jullie kleine wonder.
Zelfs gewone dingen
voelen vast bijzonder.

 

Geniet van dat klein geluk,
van al die nieuwe, oude dingen.
En creëer samen voor de toekomst,
grootse herinneringen.

 

~ Maritha Roijakkers