De utopie van morgen

Als ik aan de toekomst denk
dan maak ik me wel zorgen.
Want wat gisteren gewoontjes leek,
is als een utopie, voor morgen.

Maar ik kwam toch al, tot hier aan toe,
heel wat bergen tegen?
Ik trotseerde menig tegenslag,
de kleinste;  hagel wind en regen.

Elke heuvel die ik beklom
leek vooraf vaak almachtig
maar als ik hem, eenmaal beklommen had,,
voelde ik me super sterk en krachtig.

En in dat verleden, keek ik heel alleen
tegen al die bergen aan
het mooie van de toekomst is...
dat we daar nu samen staan.

Ondanks alles wat ik tegenkwam
ben ik al tot hier gekomen,
dus kies ik er vandaag ook voor
gewoon te blijven dromen!


~ Maritha Roijakkers

Anderhalve meter op de tast...

Anderhalve meter op de tast...

Kijken doe je met je ogen, is de maat
behalve als dat, zoals bij mij, niet gaat.
Dan doe je alles standaard op gevoel
en bereikt, met wat extra tijd, alsnog het doel.

Ja, het kost wel moeite, zo je weg te vinden.
Echter, er zit niets anders op, voor ons als blinden.
Maar wat mij, in deze rare dagen, blijkt
is dat mijn hand, niet eens zo heel ver rijkt.

En mijn stok lijkt wel lang, mits uitgeklapt
maar of een passant het dan ook nog snapt
dat ik daarmee naar hem , aan wil geven,
net als eenieder, naar ruimte om me heen, te streven.

Ook mijn hond lijkt maar niet te snappen
dat hij nu niet naar andermans kuiten mag happen.
Hij loodst me het liefst, rakelings, langs obstakels af.
En een aai in het voorbijgaan (vindt hij), nooit, een straf.

Van strepen op de vloer heb ik gehoord
maar ik heb die nog steeds niet opgespoord.
Dus probeer ik 'sociaal' afstand te houden op gehoor
en ik kruip dus echt niet voor.

En dan die kassa's, met plexiglas platen
maken het lastig, met kassières te praten
Contactloos betalen, is best mogelijk voor ons blinden
maar... dan moet je dat pintoestel wel eerst vinden.

De regering is nu bezig een programmatje te maken
om continu over onze gezondheid te kunnen waken.
Wat de app kan betekenen, klinkt heel fijn...
maar dan moet die wel toegankelijk zijn.

Tja....
Anderhalve meter op de tast...
daar ben ik, nog niet, op aangepast.
Dus een vraag, voor nu,  aan iedereen
loop, voorlopig, om mij als blinde heen.

~  Maritha Roijakkers