Gedicht - Blijven dromen...

Blijven dromen...

 

In mijn huis was het een bende
want mijn werk was nogal druk.
Ik kwam nergens meer aan toe,
huishouden voelde als een juk.

 

Zo lag ik 's nachts zelfs nog te draaien
en te woelen in mijn bed
Em schrok toen plotsklaps wakker
alsof mijn wekker was gezet.

 

Ik bleek gewekt door wat geluiden
die ik hoorde in mijn huis.
Mijn hart dat sloeg op hol
want het voelde niet meer pluis.

 

Wat hoorde ik daar beneden?
Wat klonk daar voor gestommel?
Wie liep daar door mijn huis
en maakte er nog extra rommel?

 

Ik sloop dus naar beneden
en keek eens om het hoekje
En wat ik zag verbaasde me
een kabouter, poetsend met een doekje...

 

Ik vroeg hem wat hij hier kwam doen,
zo midden in de nacht.
"Ik kwam die troep hier ruimen
wat had jij anders dan gedacht?"

 

Ik bedankte voor de hulp
en gaf hem ter plekke ook een zoen
en ik vroeg hem maar meteen
of hij de afwas ook kon doen...

 

~ Maritha Roijakkers