Gedicht - Rollen gekeerd

Rollen gekeerd

 

Hier in huis zijn sinds kort
de rollen gekeerd,
nu mijn zwarte kater
de plaats van de hond prefereert.

 

Geef ik de hond het commando:
"Ga op je mand.",
Gebeurt het steeds vaker
dat hij er net naast beland.

 

Dan moet ik de kater
dus eerst weer verdrijven,
zodat mijn grote lobbes
op zijn plaats zal gaan liggen en blijven...

 

~ Maritha Roijakkers

Gedicht - Tot ooit...

Tot ooit...

 

Jij liep mijn wereld binnen
en ineens stond alles stil.
Ik kon enkel nog maar voelen,
mijn hart sprong plots op til.

 

Waar was jij al die tijd,
tot dan toe in mijn leven?
Jij bleek mijn andere helft,
het 'ons' om na te streven.

 

We hoefden niet te praten
want we waren gewoonweg één.
Had ik verdriet of pijn,
dan wist jij dat meteen.

 

Wat hebben we genoten,
van de liefde voor elkaar.
Twee handen op een buik,
van nature uit een paar.

 

Ik weet het echt heel zeker,
dit is wat God bedoelde.
en nooit zal ik vergeten,
hoe dat één-zijn met jou voelde.
 
Ik zal je voor altijd missen,
óns vergeten zal ik nooit.
En een ding weet ik zeker...
ik zie je weer.... Tot ooit!

 

~ Maritha Roijakkers

Gedicht - Een windvlaag

Een windvlaag

 

Van boven op de ladder
kijk jij omlaag.
Ik zie jou daar staan
en dan.....

 

~ Maritha Roijakkers

Gedicht - Maskerade…

Maskerade…

 

Er zijn zoveel mensen
geteisterd door verdriet
maar waaraan de wereld
dat helemaal niet ziet.

 

Ze dragen vaak een masker,
je hoort van ver hun lach
maar van binnen huilen ze,
voelen pijn, de hele dag.

 

Ze lijken alles aan te kunnen,
houden zich naar buiten toe steeds groot
maar voelen zich verscheurd,
verkeren innerlijk in nood.

 

Maar enkel als ze leren
in nood om hulp te vragen
Kan een ander in de toekomst
de lasten helpen dragen.

~ Maritha Roijakkers

Gedicht - Ruimte leren maken

Ruimte leren maken

 

Vandaag heb ik zo'n agenda
waarin helaas weer blijkt
dat er tussen alle dingen
geen enkel gaatje prijkt...

 

Tijd dus iets te schrappen
uit die vele taken
want om gezond te blijven
moet ik ruimte leren maken

 

~ Maritha Roijakkers

Gedicht - Depressief...

Depressief...

 

Wat als je 's morgens wakker wordt
en alles voelt zo grauw?
Wat als je 's morgens wakker wordt
en je lichaam voelt te nauw?

 

Wat als je 's morgens wakker wordt
en de wereld is te veel?
Wat als je 's morgens wakker wordt
en alles vliegt je naar de keel?

 

Je weet dat het veel beter kan
maar weet niet meer hoe dat moet.
Je weet dat het zo anders was
want eerder was het toch best goed?

 

Er is nog maar een werkelijkheid
die je echt heel zeker weet...
Je bent opgeslokt in het zwarte gat
dat depressief zijn heet,

 

~ Maritha Roijakkers

Gedicht - De ark van Noach

De ark van Noach

 

De zondvloed was aanstaande,

God gaf Noach toen een queeste.

"Bouw direct een grote ark

Met ruimte voor gezin en beesten!"

 

De ark moest worden volgeladen

met van ieder soort een paar.

En toen ook zijn familie was gekomen

was Noach voor zijn opdracht klaar.

 

40 dagen, 40 nachten

beukte de regen op hen neer.

Alles wat voorheen gewoon was

bestond na dit geweld niet meer.

 

Dagen werden weken, maanden,

ze dobberden op het water rond

maar waar ze ook maar keken,

nergens was er vaste grond.

 

Een raaf werd losgelaten

en een duif tot drie maal toe.

Die kwam terug met een klein takje

maar voor hen... een grote clou.

 

Op de berg van Ararat

zijn zij toen van boord gegaan.

En zo is het dat wij vandaag de dag

nog steeds als mens en dier bestaan….!

 

~ Maritha Roijakkers

Feestje....

Feestje....

 

Afgelopen vrijdagavond hadden wij een bedrijfsfeestje. Gelukkig werd het dit keer georganiseerd in onze eigen kantine en dus op bekend terrein. Al was de ruimte natuurlijk omgetoverd tot een discotheek met eetgelegenheid....en stonden er dus flink wat onbekende obstakels, waardoor het toch wat zoeken bleef.
Vrijdagochtend reisden mijn chef en ik al voor ons overleg naar Barendrecht. Vanwege de kabelbreuk tussen Den Bosch en Tilburg, die een dag eerder was ontstaan, moesten we omreizen en kwamen daardoor wel iets later dan gepland op het werk voor ons overleg. Na dat overleg vertrokken we rond 3 uur met een taxi naar het hotel in Ridderkerk waar we met 3 trainers en een partner zouden verblijven. Voor we ons mooi maakten voor het feest maakten we er daar alvast een klein inleidend feestje van met een paar lekkere biertjes en kleine hapjes.
Het feest 's avonds was gezellig. Er was een lekker Indonesisch buffet en er werd goede muziek gedraaid. Gelukkig stond de muziek nu eens niet te luid waardoor gesprekken mogelijk waren en was ik dus in de gelegenheid eens wat bij te kletsen met andere collega's en hun partners waar ik normaliter nooit aan toe kom. Meestal zijn onze bedrijfsfeestjes  in onbekende locaties en dan is het voor ons 'kippige typjes' meer een overlevingsverhaal dan een echt feestje maar nu dus eens niet. Het was zelfs zo gezellig dat wij trainers iets na elven de hekkensluiters van de avond bleken toen we weer met de taxi naar het hotel vertrokken.
Preston had ik nog snel bij ons bedrijf uitgelaten want daar ben ik bekend en dat scheelde zoeken in de nacht bij het hotel.
De kamer waar ik met Preston verbleef was prima, goed bed, badkamer met bad en douche en zelfs een koffieapparaat op de kamer. Bij dat koffieapparaat hoorden van die kleine cups en Preston had die al snel gevonden. Voor hem zagen ze eruit als melkcups en dus kwam hij van een koude (koffie) kermis thuis toen er in plaats van heerlijke melk dus koffiepoeder uit kwam rollen. Misschien heeft hij hiervan geleerd en kan ik voortaan melkcups op tafel laten liggen.....?!
Toen ik naar bed ging was hij aan de andere kant van het andere bed bij de raam op de grond gaan liggen. Midden in de nacht hoorde ik wat gestommel. Ik dacht dat hij onder het bureautje in de hoek was gaan liggen. Toen ik echter een half uurtje later naar het toilet ging kon ik hem niet meer vinden.... Hij lag niet naast mijn bed, niet onder het bureau, niet onder of op het andere bed.... niet in de fauteuil in de hoek.... Ik krabde me eens achter de oren en bedacht me dat hij toch niet ver weg kon zijn. Zelfs zijn naam roepen hielp niet, het bleef angstvallig stil. Als laatste redmiddel haalde ik uit mijn tas een klein koekje tevoorschijn en voor ik iets kon zeggen stond meneer naast me. Wat bleek? Tussen de tv en het bureautje was een klein gestoffeerd bankje en daar had meneer het zich gemakkelijk gemaakt. Tja.... ik kon hem eigenlijk geen ongelijk geven, zelf zou ik ook liever behaaglijk op een bankje liggen dan op de harde vloer.
Na dit intermezzo kroop ik het comfortabele bed weer in. Helaas betekende comfortabel niet dat ik net zo goed sliep als Preston en toen mijn telefoon dus vertelde dat het tijd was weer uit het bed te rollen was ik er al lang weer aan toe...
Met mijn chef liet ik 's morgens voor het hotel de hond uit. We waren al snel klaar en omdat mijn andere collega en zijn partner nog op zich zouden laten wachten besloten we vast naar het ontbijtgedeelte van het hotel te gaan om op te starten met een kop koffie. Verschillende hotelmedewerkers waren zo vriendelijk om ons enkele malen van een heerlijke kop te voorzien. Ze wilden ook al een rondje ontbijtbuffet met ons doen maar we besloten te wachten op de rest.
Toen zij er eenmaal waren liet ik me toch door een van de medewerkers helpen. Tjonge, jonge wat was er veel lekkers! Een volledig warm buffet met verschillende eiergerechten, champignons, tomaten, meerdere soorten kroketjes, witte bonen, warme appelcompote.... en noem maar op, veel verschillende soorten brood en koek, heerlijk beleg, pap, yoghurt, vers fruit..... het kon niet op.
Je snapt het.... we hebben het ons goed laten smaken en gingen allemaal een tweede keer terug.
Maar aan alle goede dingen komt een eind en zo ook aan dit heerlijke ontbijt. Tijd dus om naar huis te gaan. Snel de spullen van de kamer gehaald en de bus gezocht. We moesten allemaal nog een behoorlijke reis maken voor we weer thuis zouden zijn. Op metrostation Zuidplein was het wel even lastig. We waren er allemaal niet bekend met de huidige situatie en moesten dus even zoeken hoe we op het perron konden komen. Uiteindelijk sprak ik een vader met zoon aan en zij hielpen mijn chef en mij de lift vinden. Gelukkig vonden we op het perron de rest terug die de roltrap hadden kunnen nemen. Tot Rotterdam reisden we nog samen en daar splitsten onze wegen. Mijn chef en ik namen de route via Breda omdat we dat een relaxtere reis vinden.
In Den Bosch aangekomen vroeg mijn chef me of ik wist wat er tegenwoordig in de ruimte tegenover de loketten zit. Voorheen zat daar een bloemist maar nu is dat dus een Starbucks. We besloten die nog even samen te verkennen en zaten dus even later met nog een heerlijke kop koffie en plak cake, moe maar voldaan, ons vermoeiende feestweekend af te sluiten en.... te evalueren. LOL Zoals mijn chef het verwoordde: "Normaal ben je alert op alles wat afwijkt en nu wijkt alles af van normaal en moet je alert zijn op alles."
Het was een heerlijk weekend maar toen ik eind van de zaterdagmiddag thuis kwam was ik inderdaad gesloopt. Ik kroop met een kop thee op de bank en.... het lampje ging uit.

Gedicht - Spanningsboog

Spanningsboog

 

De boog kan niet altijd strak staan
altijd spanning is niet goed.
Laat hem zo nu en dan eens losser
dan werkt 't weer wanneer dat moet.

 

~ Maritha Roijakkers

Gedicht - Glibberen en glijden

Glibberen en glijden

 

Al glibberend en glijdend
van huis af gegaan,
om later voor niets
bij de treinen te staan.

 

Die reden dus niet...
bah, dat was flink balen,
dus weer terug gegleden
om de bus nog te halen.

 

Vanaf de halte
leek het haast sleetje rijden,
toen ik achter de hond aan
weer huiswaarts moest glijden.

 

Ondanks het geglibber
bleven we beiden intact
en om dat te vieren
heb ik daarnet een kop koffie gepakt.

 

~ Maritha Roijakkers

Gedicht - Niets...

Niets...

 

Vandaag gewoon even niets,
niets om hier te schrijven.
Ik ben gewoon aan het fröbelen
en dat zal ook wel zo blijven...

 

~ Maritha Roijakkers

Gedicht - Samen...

Samen...

 

Kameraadschap
en saamhorigheid
die voelen goed
dat is een feit.

 

Samen voelen,
samen praten,
en soms ook samen
traantjes laten.

 

Soms voor altijd,
soms voor even,
maar samen delen
verrijkt je leven!

 

~ Maritha Roijakkers

Gedicht - Een vriendelijk gebaar

Een vriendelijk gebaar

 

Wat zijn er toch veel mensen
die me dagelijks willen helpen.
Die me waar ik ook naar toe ga
met hulp en aanspraak overstelpen.

 

Wat word ik er toch blij van
als mensen zo maar zonder vragen
naast me komen lopen
en mijn zorgen helpen dragen.

 

Een vriendelijk gebaar,
een glimlach die lijkt te omarmen,
dat zijn de kleine dingen
die mij tot in het diepst verwarmen.

~ Maritha Roijakkers

Gedicht - Sneeuw

Sneeuw

 

Als ik gordijnen open (en geen sneeuw zie)
ben ik blij,
want sneeuw is heus wel prachtig
maar liever niet voor mij

 

~ Maritha Roijakkers

Gedicht - Herinneringen

Herinneringen

 

Mijn hoofd gonst van herinneringen,
van beelden en van namen.
Het is als een oud verlaten huis
waar geschiedenis echoot in de ramen.

 

~ Maritha Roijakkers

Gedicht - Syndroom van Charles Bonnet

Syndroom van Charles Bonnet

 

Altijd zie ik ruis,
het sneeuwt steeds voor mijn ogen.
Soms zie ik ook wat beelden
maar dan heeft mijn geest me weer bedrogen.

 

Flitsen, ballen, knipperlichten
schieten continu aan mijn zicht voorbij
en van de fluorescerende plaatjes
word ik zeker ook niet blij.

 

Wat ik zie is net een disco
maar dan wel zonder leuk geluid.
En als ik nou heel eerlijk ben....
dan zette ik het beeld ook liever uit.

 

Zelfs hallucinaties en visioenen
behoren tot mijn dagelijks leven
Maar soms zou ik die rare beelden
aan een ander willen geven...

 

Migraine kent zo vele vormen
ook daarover kan ik spreken,
die bestaan er echt heel veel,
dat is me wel gebleken.

 

Tjonge, het is toch best een boel
zo op een rij gezet.
Ik kan wel concluderen:
Ik heb toch echt Bonnet...

 

~ Maritha Roijakkers

Gedicht - Even achter de pc...

Even achter de pc...

 

Ik moet iets installeren,
kruip dus achter mijn pc.
Dat zal niet zo lang duren,
Dat valt echt heus wel mee.

 

En zo ben je uren later
er nog steeds mee aan de gang
en vraag je je onzeker af...
"Duurt deze update nu nog lang?".

 

En is hij eenmaal binnen
dan ben je nog niet klaar
Want zie daar weer een melding...
Een volgende staat al daar.

 

Nog snel wat vinkjes zetten
en veranderingen gedaan.
En zo is de dag weer om
en kan je morgen verder gaan....

 

~ Maritha Roijakkers

Gedicht - Ouder worden ...

Ouder worden ...

 

Ouder worden overkomt ons
in het leven allemaal.
De een wordt sikkeneurig
en de ander die wordt kaal.

 

Maar of het je belemmert
heb je zelf vaak in de hand.
Ga je er naar leven
of schuif je negativiteit weer aan de kant?

 

Leg je hart niet neer
bij alles wat er niet meer kan
maar trek vanuit je kunnen,
altijd een nieuw en beter plan.

 

~ Maritha Roijakkers

Gedicht - David Bowie overleden

David Bowie overleden

 

Weer een icoon overleden
lees je in de nieuwsberichten.
Heengegaan is David bowie
bekend van zijn geluiden en gezichten.

 

Zo lang ik mij kan heugen
was hij een van de muzikale helden,
die met hun teksten en muziek
ook mijn verhaal vertelden.

 

Een voor een zijn ze ons ontvallen
uit het dagelijks bestaan
Maar zij lieten ons muziek
die nog jaren mee zal gaan.

 

Fredy David en ook Amy
om er maar een paar te noemen.
We mogen hen écht niet vergeten
maar moeten hun nalatenschap juist roemen.

 

~ Maritha Roijakkers

Grote kat

Grote kat

 

Onlangs hoorde ik bij iemand een kattenluikje klepperen en dat bracht een grappige herinnering van jaren geleden terug in mijn gedachten.

Toen we verhuisden naar een flat hadden mijn toenmalige partner en ik een kat. De kattenbak wilden we liever niet midden in de keuken of woonkamer zetten en dus moest er een alternatief bedacht worden. In de woonkamer was een deur naar een berghok waarin o.a. de ketel hing, een prima plek voor de kattenbak dus. Maar tja je wil toch niet de hele dag de deur van zo'n hok open hebben staan en dus moest er een kattenluikje komen rechts, onderaan de scharnierzijde van de deur.
Mijn partner haalde de deur uit de scharnieren legde hem op een geleende werkbank en begon aan de hand van de adviezen op de verpakking van het kattenluikje de plek op de deur af te tekenen waar het gat moest worden gemaakt. De kat moest er nog even bij bestudeerd worden natuurlijk voor de precieze hoogte en zo was hij er helemaal klaar voor om de priem erin te zetten zodat het eerste gat gemaakt kon worden.
Ik keek het allemaal op een afstandje aan en zag de deur liggen. In gedachten hing ik de deur op en kon maar een ding concluderen..... "Tjonge, dat is wel een kattenluikje voor een grote kat of in ieder geval een die heel goed kan springen." zei ik.
Gelukkig hadden we dus net op tijd door dat mijn partner in plaats van rechts onderaan de deur te meten juist rechts bovenaan bezig was gegaan...

Gedicht - Schijnveiligheid

Schijnveiligheid

 

We leven in schijnveiligheid
in ons dagelijks bestaan
en nemen het zoals het komt
denkend dat het altijd zó zal gaan.

 

Maar hoe klein is soms het verschil
tussen het gaat goed en het gaat mis,
als elke korrel zand of oneffenheid
toch een bedreiging voor ons is?

 

Het noodlot kan ineens onverwacht
alle zekerheden keren
en dan moeten we met ons instinct
die tegenstand pareren.

 

~ Maritha Roijakkers

Blinde dropster in de Flint

Blinde dropster in de Flint

 

In de Flint in Amersfoort werd vandaag de jaarlijkse VNB-dag gehouden. Een bijzondere dag waar betekenisvol ontmoeten het thema van de dag was. Er waren zo'n 800 pelgrims aanwezig en er werd dus veel bijgepraat over gezamenlijke ervaringen.
Deze blinde dropster vond dit een perfecte gelegenheid om weer eens wat drops uit te voeren.
Het eerste pakketje schoof ik vlak na binnenkomst al achter me op de zitting van een stoel. Na een kwartiertje stond ik op en daarna hielden mijn ouders een tijdlang zicht op het pakketje. Helaas werd het niet gelijk opgepakt. Sterker nog het schoof met de stoel mee onder de tafel en bleef daar onaangeroerd liggen. Rond half 11 was er in een andere ruimte een dienst gepland en verloren we dus de stoel met het pakketje uit het oog.
Tussen de bedrijven door moesten er natuurlijk ook enkele sanitaire stops gemaakt worden. Mooie gelegenheid om gelijk nog wat pakketjes neer te leggen.
En nu? Afwachten....

Gedicht - Eigenheid

Eigenheid

 

Gister was het belangrijk
wat een ander van me dacht
en deed ik nog precies
wat er van me werd verwacht.

 

Uniek zijn was het doel
dat ik steeds wilde bereiken
en ik dacht het te kunnen vinden
door op anderen te lijken.

 

Nu probeer ik te luisteren
naar de woorden van mijn hart,
Ook al lukt dat nog niet altijd
en voel ik me vaak enorm verward.

 

Maar eigenheid kan ik enkel vinden
als ik kijk diep binnenin.
Daar ligt de bron van alles,
vind ik er mezelf, dan vind ik ook de ware zin...

 

~ Maritha Roijakkers

Gedicht - Een regendag

Een regendag

 

Het regent, het is koud en guur,
Je ziet geen mens op straat.
Enkel een verdwaald persoon,
die snel zijn hond uitlaat.

 

Mensen kruipen nu, liefst, warm en knus
samen, binnen bij de haard.
Genietend van een warme chocomel
en als het kan..... ook taart!

 

Of met een deken op de bank
een goeie borrel bij de hand
Bladerend in een boek of blad
of dromend van een palmenstrand.

 

Het grijs gaat langzaam over in de nacht
waarin de regen wordt verdreven.
Zo begint er weer een nieuwe dag
en die zal vast weer warmte geven.

 

~ Maritha Roijakkers

Gedicht - Geluksmomentje

Geluksmomentje

 

Twee honden rennend, springend, op een veld

Een hond daarna thuis, op zijn mand, uitgeteld.

 

~ Maritha Roijakkers

Gedicht - Menswaardig bestaan

Menswaardig bestaan

 

De regering wist het zeker:
bezuinigen op zorg was heel erg nodig.
Ze schrapten dus van alles,
in hun ogen overbodig.

 

Nu worden ouderen niet geholpen
en zitten gehandicapten lijdzaam thuis.
Kinderen kunnen niet naar de opvang,
sociale zekerheid verwordt tot gruis.

 

Natuurlijk kon het zo niet langer.
Moest er iets aan kosten worden gedaan.
Toch vraag ik mij nu af:
"waar blijft het menswaardig bestaan?"

 

~ Maritha Roijakkers

Gedicht - Jij maakt het verschil...

Jij maakt het verschil...

 

Uit onverwachte hoek
komen vaak de mooiste zaken.
Handreikingen
die het verschil écht kunnen maken.

 

~ Maritha Roijakkers

Gedicht - Achter de boekenkast...

Achter de boekenkast...

 

Achter de boekenkast
lag een wereld verborgen.
Een wereld van angst,
verstilde hoop, vele zorgen.

 

Anne dook daar
met nog zeven man onder.
In een wereld van stilte,
zo lang, 't was een wonder.

 

Maar de tijd en verraad
werd hen daar fataal.
Ze werden gehaald
Afgevoerd, allemaal.

 

Hun stille verzet
mag niet worden vergeten.
Ook nu jaren later
moet iedereen weten:

 

Dat zij ondanks alles
Probeerden… in vrede te leven.
Dat is de boodschap
die wij door moeten geven.

 

~ Maritha Roijakkers

Gedicht - Dag, kerstboom, dag

Dag, kerstboom, dag

 

Ik ben op zoek naar Lila Lauter
mijn eigen huis-en-tuin kabouter.
Want ik moet nu hier de boom gaan ruimen
dat klusje kan ik niet verzuimen.
De boom zit nog vol met piek en ballen
en andere dingen die, gelukkig, mogen vallen.
Lila mag van mij dan op het trapje
de piek gaan pakken....... nee hoor, grapje.
Ze zou alle ballen voor me kunnen zoeken
maar gaat dat goed dan mag het in de boeken.
Ik liet haar al de chocolade kransjes pakken
maar die verdwenen in haar mond.... en zakken.
Lila zoekt nu naar mijn stoffen ornamentjes
die zijn zo tof....  net kleine winter prentjes
Het engelenhaar dat laat Lila liever hangen
dus dat zal ik zelf, van de takken, moeten vangen.
We zijn al toe aan de ketting van kralen
Ook die zal ik direct uit haar zakken moeten halen...
Als laatste gaan alle lichtjes van de takken.
Nu kunnen we de boom zelf in gaan pakken.
Zo hebben we samen toch de klus geklaard
We hadden lol en dat is heel wat waard.
Dank je wel weer, Lila Lauter,
Mijn eigen huis-en-tuin kabouter.!

 

~ Maritha Roijakkers

Gedicht - Nieuwjaarswens

Nieuwjaarswens

 

Saamhorigheid en motivatie,
een glimlach of ander lief gebaar...
verdraagzaamheid en tolerantie
zijn wat wensen voor dit nieuwe jaar

 

Samen er wat moois van maken
ik voor jou en jij voor mij
Want gelukkig zijn... en samen leven,
dat kun je enkel zij aan zij.

 

~ Maritha Roijakkers