Gedicht - Dank jullie allemaal

Dank jullie allemaal

 

Tjemig wat een felicitaties.
Mijn dag kan zeker niet meer stuk.
Jullie om me heen te weten
vervult mij, werkelijk waar, altijd met geluk!

 

~ Maritha Roijakkers

Retro.

Retro

 

Retro.
Terug naar toen.
Terug naar toen ik nog kon zien.

Wat toen nog zo gewoon was. Kijken met je ogen. Niet voelen met je handen. Gewoon alles waarnemen zonder denken, zonder dat het moeite kost.
Het zou geweldig zijn. Het zou schrikken zijn. Het zou anders zijn. Ongewoon, ongewend.

Herrinneringen komen boven. Mijn jeugd, paars, oranje, vlekkedingen in de badkuip. Nu vervlogen geuren, zwaar, bedwelmend bijna tastbaar.

Neefjes, nichtjes in de serre. Ooms en tantes aan de tafel. Verhit gevoerde gesprekken. Met zijn allen, altijd ruimte. Zonder afspraak. "Kom toch binnen, voel je welkom."
Liefdevolle pesterijtjes over alledaagse dingen. Wie kan er het beste zingen?

Eenvoudige momenten. Nu gekoesterd om de beelden.
Terug naar toen..... ik ze kon zien

Pantoem - Lekker langs het water 2

Lekker langs het water

 

Pantoem
1-2-3-4 / 2-5-4-6 / 5-7-6-8 / 7-9-8-1

 

Lekker langs het water
Hoor gespetter en gesnater
Geniet van alle geuren
Geniet van alle kleuren

 

Hoor gespetter en gesnater
Hoor fijn tinkelend geklater
Geniet van alle kleuren
Wat kan mij hier nog gebeuren?

 

Hoor fijn tinkelend geklater
Het stille liedje van het water
Wat kan mij hier nog gebeuren?
Kan geen wolkje meer bespeuren

 

Het stille liedje van het water
Opent in mij verborgen deuren
Kan geen wolkje meer bespeuren
Lekker langs het water

 

~ Maritha Roijakkers

Lekker langs het water

Lekker langs het water

 

Pantoem
1-2-3-4 / 2-5-4-6 / 5-7-6-8 / 7-9-8-1

 

Lekker langs het water
Loop ik en geniet
Geniet van alle diertjes
Geniet van al het groen

 

Loop ik en geniet
Geniet van stilte, van de rust
Geniet van al het groen
Voel ik mij verstillen

 

Geniet van stilte, van de rust
Even tot mezelf
Voel ik mij verstillen
Is alles even goed

 

Even tot mezelf
Niets anders dan geluk
Is alles even goed
Lekker langs het water

 

~ Maritha Roijakkers

Elfjes - Hulp

Hulp

 

Hulp
Altijd vragen
Blijft toch moeilijk
Dat wil je niet
Afhankelijkheid

Hulp
Zomaar geboden
Oh zo welkom
Geeft me zoveel rust
Zelfstandigheid

 

 

~ Maritha Roijakkers

Limerick - 'Wasberen'

'Wasberen'

 

In Nederland sluit men mogelijk grenzen
voor schorriemorrie en kwalijke mensen.
Maar niet voor wasberen
die mogen in Limburg passeren
en zij kunnen zich geen beter asiel wensen!

http://www.waarmaarraar.nl/pages/re/93567/Komende_jaren_staat_ons_wasbereninvasie_te_wachten.html

 

~ Maritha Roijakkers

Limerick - 'KleptoKitty'

'KleptoKitty'

 

Wat moet je als agent met een kat
als die van alles, steeds maar jat?
Echt hij is kleptomaan,
komt met van alles steeds aan.
Nu heeft hij een berisping gehad.....

http://www.waarmaarraar.nl/pages/re/93546/Van_sokken_tot_wiet_deze_kleptokitty_steelt_van_alles.html

 

~ Maritha Roijakkers

Gedicht - "Wat kun je nog zien?"

"Wat kun je nog zien?"

 

"Ik weet dat je 'blind' bent
maar wat kun je nog zien?"
"Is het licht, is het donker
of wazig misschien?"

 

Tja dat is lastig
en valt moeilijk te zeggen....
Het is een raar fenomeen
en niet echt uit te leggen.

 

Het ene moment is alles
helder en licht.
Je doet een stap verder en....
weg is je zicht.

 

Een zonnige dag
dat is vaak funest
omdat je door al
dat licht wordt gepest.

 

Worden je ogen
geteisterd door licht,
vallen ze zonder pardon
onherroepelijk dicht.

 

En op een wat grijzig
of grauwig moment
vallen contouren weg
zodat je je pad niet herkent.

 

Als je niet goed oplet
loop je dus zo in het water
maar dat herken je dan vast wel
aan het geklater....

 

Waar alles vroeger
vol was met kleuren
kun je die nu
vaak niet meer bespeuren.

 

Vaak kijk je door mist,
alles in nevelen gehuld
en het gemoed past zich aan
en wordt met grijstinten gevuld.

 

Je kunt op straat
geen mens meer herkennen.
Daardoor voel je je eenzaam
en zou je weg willen rennen.

 

Zo wordt je onzeker
en trek je je terug in je schulp.
Dus wil jij als ziende iets doen?
Biedt ons dan je vriendschap en hulp!

 

~ Maritha Roijakkers

Gedicht - Tijd

Tijd

 

Wat is tijd een raar begrip

Soms wil het maar niet vlotten

En dan gaat het ineens snel

Het lijkt ons altijd te bedotten.

.... en soms zelfs te bespotten.

 

 

~ Maritha Roijakkers

Raad het geluid

Raad het geluid

 

Na een reis met hindernissen kom ik op station Den Bosch aan. Er staat een bus en ik kan dus meteen instappen, Ik check in en kruip met Preston aan de voeten op het bankje achter de lege chauffeursplek. Nu maar hopen dat de chauffeur snel komt want ik wil naar huis om lekker op de bank te kruipen.
Er stappen nog enkele andere reizigers in waaronder twee die bijzondere bagage bij zich hebben. Het klinkt als iets metaligs op wielen. Ik kan natuurlijk niet zien wat het precies is en alsof het een spelletje is gaat mijn fantasie met het geluid op de loop. Ik bedenk me ondertussen ook nog dat dit waarschijnlijk veel lawaai zal gaan geven tijdens de rit.
Gelukkig stapt vrij snel daarna de chauffeur in en kan de tocht naar de Maaspoort beginnen. Net als de rest van de reis verloopt ook deze met hindernissen. Half Den Bosch ligt momenteel open en dus moet er veel omgereden worden. En natuurlijk levert dat weer vele files en opstoppingen op.
Via de Zuidwal gaan we naar de Parade. Ik bedenk me ondertussen hoe wonderlijk het is dat het redelijk rustig is in de bus. De bijzondere bagage schuift een enkele keer en geeft minimaal geluid. Waarschijnlijk houdt de reiziger het dus héél goed vast....
Als de bus de Parade op draait zet de chauffeur hem aan de kant. Hij stapt uit en begint om de bus heen te lopen. Ik hoor hoe hij in gesprek raakt met anderen en omdat ik achter ons ook een bus hoor neem ik aan dat daar een andere chauffeur bij is. Ineens bedenk ik me wat er aan de hand kan zijn....Wat als hij nou het geluid verkeerd geïnterpreteerd heeft? Als ik het niet had gehoord bij binnenkomst van de reizigers dan zou ik zelf gedacht hebben dat het een van de kleppen buiten aan de bus zou zijn....
Zodra de chauffeur weer langs de deur komt spreek ik hem aan. "Chauffeur, het geluid dat u hoort is bagage!" De chauffeur stapt in en bevestigt dat hij op zoek is naar de bron van een vreemd geluid dat hij tijdens het rijden hoort . Hij loopt de bus in en..... probleem opgelost!

Gedicht - Gieter?

Gieter?

Wat kan ik nou schrijven
over een gieter?
Ik kan enkel zeggen
dat het rijmt op, mieter.

Je kunt er links en rechts
je groen mee besproeien.
En als je mazzel hebt
zal dat mooi voor je bloeien.

Ik herinner me ook
een lied uit mijn jeugd.
Dat werd toen vaak gezongen
het deed ons altijd deugd.

Maar als je me vraagt
dat lied nu te zingen
dan blijkt het niet te vinden
in de brei van herinneringen.

Dan moet ik nog denken
aan mijn rode kat
die dankzij de gieter van de buren
ooit een douche heeft gehad.

Maar toch kun je stellen
ik weet niets over gieters
kunnen we volgende keer schrijven
over een ander woord, zoals mieters?

 

 

~ Maritha Roijakkers

Gedicht - Het land van de regenboog

Het land van de regenboog

 

We leven in het land
van de regenboog.
Zo is alles nat
en zo toch weer droog.

 

Zo heb je vrees
en zo heb je hoop.
Even heb je rust
maar dan gaat die toch op de loop.

 

Soms kan je echt
niets anders dan huilen.
Je zou het liefst ver weg kruipen
en voor je angst willen schuilen.

 

Maar dan tekent die boog aan de lucht
die kleurrijke stralen.
Die jou weer hoop geeft
en stukjes vrees, weet weg te halen.

 

Het is niet de eenvoudigste
les om te leren.
Maar wil je het licht leren kennen
moet je het donker waarderen.

 

~ Maritha Roijakkers

Gedicht - Vind ik niet leuk......

Vind ik niet leuk......

 

Op facebook komt de keuze:
vind ik leuk of dit juist niet.
Kon ik ook maar kiezen
dat je in het nieuws enkel leuke dingen ziet...

 

~ Maritha Roijakkers

Gedicht - Verstrikt

Verstrikt

Als jonge meid liet jij je zo
maar in zijn netten vangen.
Maar toen het eind van je relatie daar was
bleef jij nog aan hem hangen.

In woord en daad en in emoties
ben je in zijn net verstrikt.
Zijn wil was wet en bleef het....
en dat heb jij voor zoete koek geslikt.

Bij alles wat gebeurde
speelde hij nog steeds een rol.
en dat eiste in jouw leven
steeds een hele grote tol.

Het wordt tijd hem los te laten
jouw eigen weg te gaan.
En leer nu het nog kan,
jouw vleugels uit te slaan.

Want jij bent de moeite waard,
gewoon om wie je bent.
Kijk maar in de spiegel
en zorg dat je haar kent!

 

~ Maritha Roijakkers

Gedicht - Onzekerheid

Onzekerheid

 

Het is ons mensen eigen
onzekerheid te voelen.
"Doe ik dit wel goed?"
"Is dit wat ze bedoelen?"

 

We blijven altijd zoeken
naar een stukje zekerheid
Ooit zal het toch wel komen?
Maar wat duurt het toch een tijd....

 

Je spiegelt je aan anderen
die zich zo moeiteloos bewegen
En zucht nog maar een keertje
want je kunt er niet meer tegen...

 

Maar dan raak je in gesprek
en maak je je zwaktes kenbaar
en dan bekent de ander:
"Ook ik vind het vaak zwaar!"

 

Je pakt jezelf weer op,
zet er je schouders onder.
En het lijkt zowaar te lukken
Het is warempel, een groot wonder!

 

~ Maritha Roijakkers

Gedicht - Rommelmarkt

Rommelmarkt

Rommelmarkt hier in de Maaspoort.
In de sporthal was het feest.
Ik dacht laat ik onze grens verleggen
Die van mij natuurlijk nog het meest.

Wat een doolhof is die sporthal
het is moeilijk er de weg te vinden.
Ik kan nu uit ervaring zeggen
'tis niet makkelijk daar voor blinden....

Maar met hulp van wat passanten
konden we de zaal toch in
en op de tast van voor naar achter
kreeg ik het daar écht naar mijn zin.

Hier en daar had ik gesprekken
en ontmoette interessante mensen,
met zelfs dezelfde interesses.
Wat kan een mens zich beter wensen?

Ik kocht er niets en kwam toch rijker buiten
weer een ervaring opgedaan
met een schouderklopje voor mezelf
"Knap hoor meisje. Goed gedaan!"

 

~ Maritha Roijakkers

Songtekst - Bee Gees - Staying Alive

Bee Gees - Staying Alive

De Bee Gees waren natuurlijk super bekend in mijn jeugd. De muziek hoorde er gewoon bij. Ik kan niet zeggen dat ik uit die tijd een heel specifieke voorkeur had voor het een of andere nummer van de band. Voor mijn gevoel hoort hun muziek gewoon tot het algemene DNA. Je herkent het gelijk als je het hoort en wordt er zelfs vrolijk van maar het is niet muziek waarvan je je ineens bedenkt dat je die heel erg mist als je hem een tijd niet gehoord hebt.

Toch heb ik een favoriet nummer van de Bee Gees; Staying Alive. Dat nummer werd namelijk gebruikt in een televisie serie in 10 delen.: the 10th kingdom. Het was een geweldige serie waarin allerlei bekende en onbekende sprookjes samen een nieuw sprookje vertelden. Geweldig! Wat heb ik genoten. Het was een feest van herkenning. prinsen, prinsessen, roodkapje, de wolf (met de staart waar ik enorm om gelachen heb), rapunzel, repelsteeltje, heksen, tovenaars, boze stiefmoeders en noem ze allemaal maar op.
Redelijk aan het begin van de serie is een scene waarin een aantal trollen in een bootje in het hedendaagse New York varen. Ze hebben een radio bemachtigd en daarop speelt dus het nummer van de Bee Gees. Ze weten niet wat hen overkomt. De scene is hilarisch. De radio gaat nog een poos mee in de film tot de batterijen opraken en de lol er voor de trollen af is.  Maar ondertussen heb je dus verscheidene malen dubbel gelegen om de trollen en de Bee Gees.

Enkele jaren na het zien van de film ging ik met vrienden naar het Castle fest. Het was een super leuke dag waar iedereen verkleed rondloopt. Tussen al die kleurig geklede mensen of eigenlijk sprookjesfiguren liepen ook enkele trollen rond. Ook zij hadden blijkbaar de serie gezien en sjouwden dus rond met een radio en..... de Bee Gees!

Hoe dan ook doet het nummer me dus denken aan enkele mij heel dierbare en vooral vrolijke momenten.

 

Bee Gees - Staying Alive

Well, you can tell by the way I use my walk
I'm a woman's man, no time to talk.
Music loud and women warm,
I've been kicked around since I was born.
And now it's all right, thats okay,
you may look the other way.
We can try to understand
the New York Times' effect on man.

(Chorus)

Whether you're a brother or whether you're a mother
you're stayin' alive, stayin' alive.
Feel the city breakin' and everybody shakin'
and you're stayin' alive, stayin' alive.
Ah, ah, ah, ah, stayin' alive, stayin' alive,
ah, ah, ah, ah, stayin' alive.

Oh, when you walk.
Well, now I get low and I get high,
and if I can't get either, I really try.
Got the wings of heaven on my shoes,
I'm a dancin' man and I just can't lose.
You know, it's all right, it's okay,
I'll live to see another day.
We can try to understand
the New York Times' effect on man.

(Repeat chorus)
(Bridge)

Life goin' nowhere, somebody help me,
somebody help me, yeah.
Life goin' nowhere, somebody help me, yeah.
I'm stayin' alive.

(Repeat first verse)
(Repeat chorus)
(Repeat bridge and fade)

Op stap zonder Preston

Op stap zonder Preston

Gisteren leek het weer prima te gaan met Preston maar vannacht voelde hij zich toch weer niet lekker.

Omdat ik natuurlijk ver weg moest vandaag belde ik bij nacht en ontij pap en mam uit bed en zo kon ik toch met een gerust hart gaan werken.

Zij zijn met Preston naar de dierenarts gegaan en die concludeerde net als ik dat hij last van zijn maag heeft. En zo moet hij nu dus een week lang op een dieet van rijst en kip.

Gelukkig heeft hij zijn eerste portie daarnet toch wel met smaak verorberd dus ik ga er van uit dat het vast wel weer goed komt met hem. Hij is in ieder geval ondeugend genoeg vandaag.....

Voor mij werd het zo wel een spannende dag zonder Preston en met stok. Ik moest naar station Diemen Zuid, een station dat ik volgens mij nog nooit bezocht heb. Op Amsterdam Amstel zou ik 3 minuten hebben om over te stappen waarbinnen ik moest uitchecken bij NS, inchecken bij de metro en ook nog van perron moest wisselen. Ik vertrok een half uurtje eerder dan gepland van huis zodat ik in alle rust zou kunnen reizen. Toen ik mijn telefoon checkte bleek ik ook nog een alternatieve reis te kunnen maken via Amsterdam Zuid waarbij ik dan 14 minuten overstap zou hebben en niet zou hoeven uit- en in- te checken. Maar tja..... die rust bleek me niet gegund want toen we op punt van vertrekken uit Utrecht stonden werd er omgeroepen dat er een seinstoring was bij Amsterdam Zuid en dat er dus flink wat vertraging zou ontstaan. Ik vloog dus heel snel toch de trein uit om aan de overkant nog net in de trein te glippen die naar Amsterdam Amstel ging. Daar aangekomen was er gelukkig een medereiziger zo lief om me te helpen. en zo lukte het me om de overstap van 3 minuten naar de metro te halen. En het resultaat was dat ik zelfs ruim op tijd bij mijn klant arriveerde.

Toen ik terug ging hoorde ik allerlei berichten over treinen die niet reden in de omgeving van Rotterdam vanwege de inzet van hulpdiensten. In principe had ik daar geen hinder van, ware het niet dat reizigers voor die richting dus allemaal richting Den Bosch gedirigeerd werden. De eerste beste mogelijkheid die ik kon verzinnen richting huis nam ik en zo reisde ik in een paar overvolle treinen via Amsterdam Zuid retour.

Terug in Den Bosch werd ik opgewacht door mijn ouders en Preston, die er gelukkig een stuk florissanter uit zag dan toen ik vertrok.

Gedicht - Medaille

Medaille

 

Iedere medaille kent twee zijden
Let goed op! Beschouw ze beiden
om eenzijdigheid te vermijden

~ Maritha Roijakkers

 

~ Maritha Roijakkers

Gedicht - Rustdag

Rustdag

 

Die blinde van de Maaspoort
zit nu lekker op de bank
met een heerlijk boek en breiwerk
en een kopje warme drank.

 

Eventjes niets moeten
geeft haar een goed gevoel.
Ze neemt vandaag een rustdag
en laat de boel de boel.

 

~ Maritha Roijakkers

Gedicht - Dierenliefde

Dierenliefde

Voor je dieren wil je goed zijn,
loop je jezelf als het moet voorbij.
Al is het midden in de nacht,
wanneer het nodig is maak jij je vrij....

Je laat meteen alles vallen
als ze rare dingen doen.
En begint gelijk te twijfelen,
is je kleur..... niet net wat groen?

Zit er misschien ergens een scheet dwars
of heb je pijn in je buik?
Ik check ook gelijk je oren
en of ik andere rare dingen ruik.

Nachten lig je wakker.
Gaat het goed met mijn grote vriend?
Want die rare flapoor
heeft dit natuurlijk niet verdiend.

En na een paar bange dagen
ben jij weer lekker opgeknapt.
Weg is dan de twijfel
en moet je vrouwtje worden opgelapt.....

 

~ Maritha Roijakkers

Gedicht - Anders is gewoon...

Anders is gewoon...

Iedere dag is anders
en zo is anders toch gewoon.
Telkens weer een andere stad,
computer en persoon.

"Bezocht ik u al eerder?"
dat gebeurt me niet heel snel.
Behalve de stations
want die frequenteer ik wel...

Ach, iedere dag is anders
en daarmee doodgewoon.
Ik houd wel van afwisseling
en verdien zo ook nog eens mijn loon....

 

~ Maritha Roijakkers

Gedicht - Koffiepraat

Koffiepraat

 

Gezellig op de koffie;
bakkie leut en wat geklets.
Een goed gesprek, met echt verdieping
en ook lekker wat gezwets.

 

~ Maritha Roijakkers

Limerick - Hippe kapster

Hippe kapster

 

Daar was eens een kapster, een hippe
Die stond met haar schaar klaar om te knippen
Met een zwierig gebaar
hanteerde zij haar schaar
maar toen het niet lukte, stond ze te flippen...

 

~  Maritha Roijakkers

"Dames en Heren, vanwege een kapotte trein is er geen treinverkeer mogelijk van en naar Utrecht."

"Dames en Heren, vanwege een kapotte trein is er geen treinverkeer mogelijk van en naar Utrecht."

Ai....... stond ik daar nou net lekker op tijd aan het eind van mijn vrijdagochtend in de hoop dit keer heerlijk vroeg aan mijn weekend te beginnen...

Eerst maar een telefoontje gepleegd naar een vriendin waarvan ik wist dat ze vandaag rond half 12 met de trein van Den Bosch naar Schiphol zou reizen voor een vlucht die rond 4 uur 's middags vertrok.

Tja.... en toen moest ik zelf naar huis zien te komen. De berichten waren in eerste instantie erg tegenstrijdig; de omroep vertelde dat er geen treinen van en naar Utrecht reden, 9292 dacht dat ik wel nog naar Rotterdam zou kunnen en de NS-medewerkers stonden met hun handen in het haar omdat ze helemaal niets meer wisten.
Mijn collega's hadden wel nog een alternatief. Ik zou eventueel met de Q-Liner of Brabantliner kunnen proberen naar Breda te komen.
Met een beetje hulp links en rechts vond ik ondanks de hectiek toch de bedoelde bus. Maar ondertussen was het daar zo enorm druk geworden en duwde de massa je alle kanten op. En omdat er verder niemand was die het een beetje structureerde besloot ik niet mee te gaan....  Er zijn grenzen...

Omdat het er naar uit zag dat ik nog wel een poos bezig zou zijn om thuis te komen besloot ik eerst iets te eten. Een kleine speurtocht leidde me naar de nieuwe locatie van Julia's waar ik een heerlijke pasta liet maken.

Nog enkele keren liep ik naar de Q-liner maar daar bleef het onverminderd druk.
Rond half 2 hoorde ik dat er mogelijk een paar bussen zouden gaan rijden waarvan een naar Houten. Gelukkig waren dit bussen ingezet door de NS en dus waren er ook NS-medewerkers aanwezig. Ik meldde me bij een van hen en vroeg of hij een plekje voor me kon regelen in de bus.
En zo zat ik alvast in een bus naar Houten,  die zelfs vrij snel ging rijden.

In Houten was ik al lang niet geweest en ik herkende me helemaal niet terug in de stations situatie. Gelukkig kon ik nu juist met de massa mee. We hadden mazzel want er stond een trein gereed die ons weer een stuk verder in de juiste richting kon brengen, Geldermalsen.

Gezellig babbelend met wat medereizigers kwamen we aan op station Geldermalsen. Wachten was ondertussen onze tweede natuur geworden en dus viel een kwartiertje Geldermalsen reuze  mee. En zo kwam het dat we toch....... Den Bosch bereikten.

Gelukkig hoefde ik niet zo heel lang op de bus te wachten want mijn voeten hadden ondertussen heel wat te verduren gehad en probeerden me op allerlei manieren duidelijk te maken dat het tijd werd om ze wat rust te geven. Het had even geduurd maar rond half 5 kon ik ze hun zin geven en gingen de schoenen uit....

Een welverdiende rust dus....

Gedicht - Waterlelie

Waterlelie

 

Waterlelie,

gekend als 'witte bruid',

jouw fragiele schoonheid en kracht

wordt geroemd en geduid.

 

ontluikend in het ochtendgloren

heb je de majestueuze  bladeren gespreid.

Je bloem nog in knop

belofte van een feeërieke schoonheid.

 

Dan wordt je Oranje-gele hart

gericht naar de zon

het levenselixer

waarmee alles begon.

 

Je kop wordt geheven

naar het oneindig firmament.

Je verspreidt hemelse geuren,

het aroma ongekend.

 

Als de schemering valt

buig je langzaam de kop.

je bloem keert weer terug

naar zijn eenvoud en knop.

 

Jij 'Koningin van het water',

gevangen in menig woord en in beeld,

dank je dat je mijn ogen

en hart vandaag hebt gestreeld.

 

Mag mijn hart zijn

zoals jouw knop,

in de kern verstild

dan leef ik volop....

 

~ Maritha Roijakkers

Gedicht - Auteur

Auteur

 

Auteur.....je neemt me mee in jouw verhalen

die mijn gedachtegang steeds weer vertalen.

Blad voor blad wordt omgeslagen

in jouw woorden vind ik welbehagen.

 

Ik leef mee. met jouw personage.

Zijn relaas, mijn etalage.

In zijn kracht wordt ik gesterkt

met zijn zwakte die van mij verwerkt....

 

Jij, auteur, bent het  die verdieping geeft

aan het personage dat in jouw  vele boeken leeft.

Tot jij besluit dat zijn einde is gekomen

en daarmee het eind aan mijn lezersdromen

 

Nu is de laatste bladzij omgeslagen

In mij dwalen nog steeds vele vragen....

Ik moet afscheid nemen van een stukje 'ik'.....

en van jou, auteur, ... (snik)

 

~ Maritha Roijakkers

Gedicht - Lied van een krekel

Lied van een krekel

 

Wonderlijk.
Wat een volume.
Wat een kracht.
Één zo'n krekel.
Midden in de nacht.

 

~ Maritha Roijakkers

Limerick - Parkietenrijk...

Parkietenrijk...

 

In Amerika stierf een miljonairsdame.
Ze had geld verdiend met directmails en reclame.
En haar 32 parkieten
konden blijven genieten
want zij waren benoemd tot haar erfgenamen....

 

http://www.hln.be/hln/nl/959/Bizar/article/detail/2446722/2015/09/05/Rijke-weduwe-laat-fortuintje-na-aan-haar-32-parkieten.dhtml

 

~ Maritha Roijakkers

Gedicht - Als tegen een berg....

Als tegen een berg....

Soms heb je van die dagen
waarop je denkt: "Kan ik dit aan?"
"Ben ik hier wel goed in?"
"Zou deze taak mij goed afgaan?"

Dan moet je drie keer slikken
en misschien dan nog een keer....
En jezelf ook nog vermannen,
al komt je kleine 'ik'  in het verweer.....

Daar sta je voor die berg
waar je niet zomaar over komen kan,
dus moet je iets bedenken
want er is vast een beter plan....

Wie weet is er een omweg
die toch naar je einddoel leidt
en waar je ondertussen
ook van je angsten wordt  bevrijd.

Hoe moeilijk ook de weg is
uiteindelijk bereik je toch je doel.
En is het toch gelukt.....
dan geeft dat écht een fijn gevoel!

 

~ Maritha Roijakkers

Gedicht - Aan de zijlijn

Aan de zijlijn

Aan de zijlijn
van de maatschappij
dat was zijn plaats
zo voelde hij.

Hij keek naar de groep
naar wat ze deden
en dacht aan de toekomst
en aan het verleden.

Zou hij ook ooit
écht worden gezien
of bleef zijn plek
aan de zijlijn, misschien....

Hij voelde zich anders
en dus niet OK.
Zij vonden hem raar
Hij telde niet mee.

Hij keerde zich om
en liep van ze af,
naar de plek aan de zijlijn,
die hem zekerheid gaf...

Maar langzaam veranderde
voor hem toch het leven,
toen hij zijn hart leerde volgen
en zichzelf bloot ging geven.

Ze keken hem na
en daarna zelfs aan.
Hij stelde zich open.
Zij zagen hem staan.

Hij veroverde langzaam
zijn plaats in de lijn
en wist het nu zéker….
hij mocht er óók zijn!

 

 

~ Maritha Roijakkers

Gedicht - Spiegeling

Spiegeling

 

Genieten van de natuur
haar schoonheid
elke doorkijk
een weerspiegeling
van oneindigheid
van zijn

Genieten van de mens
zijn schoonheid
elke inkijk
een bespiegeling
van eindigheid
van wezen

 

~ Maritha Roijakkers

Gedicht - Gepest

Gepest

Als een grijze muis

bewoog hij zich langs de muur,

als hij maar niet opviel

overleefde hij dit uur.

Hij wist het antwoord op de vraag

maar liet zijn beurt toch gaan

want nu zich laten horen

kwam hem later duur te staan.

Na afloop van de les

zocht hij een plek uit om te schuilen

want zichzelf nu laten zien

dat betekende later huilen.

Toen het al maar stiller werd

besloot hij het toch te wagen

maar was de kust wel veilig

dat bleef hij zichzelf afvragen?

Zo regen de dagen
zich voor hem altijd weer aaneen.
Geen was er zonder spanning,
geen enkel moment.... GEEN.

 

Zijn leven was een hel

fysiek en psychologisch.

Het maakte hem kapot

en God...... wat was dat logisch...!

Hij besloot toen op een dag

dat het zo niet langer kon

en ......

 

Het is dus echt hopen

dat pesters ooit gaan snappen

dat door hun idiote getreiter

ze een ander laten knappen

 

 

~ Maritha Roijakkers

Blinde dropster: Bliksemdrop

Blinde dropster: Bliksemdrop

 

Ik had me voorgenomen om vandaag weer eens een leuke drop te doen en daarover een leuk, uitgebreid verslag neer te pennen. Dus vanmorgen voor vertrek stopte ik snel een pakketje nog in mijn tas dat ik dan onderweg, liefst ongezien, ergens neer kon leggen.
Meteen al bij de bushalte deed zich een moment voor. Er stond, heel bijzonder op die tijd van de morgen, niemand bij de halte. Ik liet Preston dus stoppen, haalde het pakketje uit mijn tas en legde het op het bankje.
Omdat er niemand stond schatte ik in dat het nog even zou duren voor de bus zou komen want meestal is het daar druk met medereizigers. Ik zwierde de tas dus weer op mijn rug en vervolgde rustig de gang naar de paal.... waar op dat moment de bus aan kwam rijden, stopte en me mee nam.
Tot zover...... mijn bliksemdrop! En nu maar hopen dat mijn pakketje iemand blij heeft kunnen maken op deze ietwat druilerige dag....

Gedicht - Uiensoep

Uiensoep

 

Een lekkere pan soep
ben ik aan het maken
en ik weet het zeker
deze gaat me smaken....

Genieten zit zoals je weet
vaak in kleine dingen
en ik denk vandaag
in mijn soep met uienringen....

 

~ Maritha Roijakkers

Favoriet vriendje

Favoriet vriendje

 

Preston kan heel goed zijn werk doen..... tot we op station Eindhoven komen. Daar is hij gelijk heel enthousiast, en neemt zonder commando aan dat we naar de vooruitgang van het station moeten. We gaan als een speer richting de trap, die hij nog wel netjes aangeeft, om na een supersnelle afdaling gelijk de pas naar de voorzijde links in te zetten. Ik moet er altijd goed aan denken om daar nog uit te checken want waar hij dat bij andere stations meestal uit zichzelf wel aangeeft, dreigt hij er in zijn enthousiasme in Eindhoven zo aan voorbij te stuiven.
Buitengekomen steken we snel over naar het tussenliggende stoepje waar Preston dan alle aankomende auto's afspeurt naar die éne.....
En dan...... is meneer bijna niet te houden. Zijn kwispelende staart maakt overuren en als ik niet oplet staat hij op zijn beide achterpoten rechtop tegen mijn pa. Zijn favoriete vriend is er!
Hij springt vlot de auto in, begroet mijn moeder en ploft tevreden neer op de achterbank.

Zo'n dagje met mijn ouders vindt hij fantastisch, dat kun je merken. Het werken..... tja dat is op zo'n dag iets anders. Het liefst loopt hij als een schoothondje achter mijn pa aan en.... oh ja..... daar loop ik dan achteraan. En als ik toch op mijn strepen sta en hem aanmaan door te lopen dan blijft hij continu omkijken om zich er toch van te verzekeren dat zijn 'grote' vriend ons nog wel volgt.
Als mijn ouders me na zo'n dag thuisbrengen dan gaat er bij Preston blijkbaar een knop om.... Hij komt binnen, ploft op zijn mand en sluit tevreden zijn ogen. En nog voor mijn ouders weg zijn ligt hij al weer dromend na te genieten van de ontmoeting met zijn favoriete vriend.

 

"Preston, we gaan!"...... geen reactie....

Gedicht - Blauwdruk van woorden

Blauwdruk van woorden

Wanneer woorden worden gewist.

blijft een blauwdruk toch bestaan,

die wordt enkel door de tijd

van zijn zeggingskracht ontdaan.

 

 

~ Maritha Roijakkers