Stormachtig
De storm hield me vannacht al flink wakker. Enerzijds gewoon vanwege het geweld waarmee hij tegen mijn raam beukte, anderzijds omdat ik me toch wat zorgen maakte om het reizen van vandaag. Tijdens zo'n storm wordt het altijd een stuk lastiger om je te orienteren omdat je veel minder hoort en je moet er ook rekening mee houden dat straatmeubilair etc. zich niet bevindt waar jij het verwacht of vermoedt....
Daarom stond ik dus ook maar wat eerder op om bijtijds op reis te kunnen gaan.
Terwijl ik mijn tas nog aan het inpakken was met wat extra spulletjes voor de zekerheid; regenpak, voerbak en brokken voor Preston, etc. was er ineens een flink kabaal voor mijn huis. Aan het geluid te horen moest het mijn clico zijn.... Ik ging naar buiten en voelde op de plek waar de clico zou moeten staan en... mijn vermoeden werd waarheid. Het was nog donker dus ik moest op de tast op zoek naar het gevaarte. Je zou denken dat je zoiets snel vindt maar dat was dus niet het geval. Verderop dacht ik een auto te horen en ik besloot die dan maar staande te houden om hopelijk van de bestuurder te horen waar mijn clico zich bevond. Helaas.... de auto reed de andere kant op dus die vlieger ging niet op. Dan maar terug naar mijn huis in de hoop dat ik later de clico zou terugvinden.....
Klabang! Daar was dus de clico. Al die tijd al lag hij precies voor mijn voordeur, daar waar ik netjes omheen gegaan was op de tast. LOL....
Preston en ik namen een bus eerder. Die kwam gelukkig mooi op tijd. En zo konden we ook een trein eerder nemen. Grappig genoeg leek het weer toen we eenmaal in de trein zaten best mee te vallen. Sterker nog, in Sittard scheen het zonnetje! Maar helaas was dat maar van korte duur want bij Geleen Lutterade regende het al weer en eenmaal aangekomen op station Maastricht Randwijck kwam het er al weer met bakken uit.... Gelukkig waren er wat mede-reizigers die me daar konden helpen en vond ik al snel mijn luxe taxi. Ja luxe.... echt wel.... Er waren heerlijke, comfortabele stoelen achterin in een zitje van 4 geplaatst. Preston keek me ook een keer vragend aan alsof hij wilde zeggen dat hij dit toch wel een heel bijzondere bus vond.
Na de training nam ik vandaag toch ook maar een taxi retour en liet me naar station Maastricht brengen. Normaal gesproken probeer ik het openbaar vervoer in de buurt te vinden maar vandaag zat ik in zo'n uithoek in Margraten en was het weer ook zo enorm bar dat ik dat niet zag zitten. De trein kwam en vertrok mooi op tijd, alleen onderweg liepen we wel een klein beetje vertraging op omdat er politie langs het spoor liep om het spoor vrij te houden van landbouwmateriaal etc. dat door de storm een geheel eigen leven was gaan leiden. Uiteindelijk had ik in totaal maar een half uur echt vertraging dus dat viel reuze mee. Vooral als je bekijkt hoeveel vertragings- en stremmingsberichten ik van de NS op mijn mobiel voorbij had horen komen.
En nu? Zit ik lekker thuis, genietend van een kopje koffie, muziekje en.... fluit de storm nog steeds, als een malle buiten om het huis. De clico heb ik al weer 2 keer terug moeten zoeken....