Notuleren...
Vandaag was het weer zover, onze maandelijkse binnendag. Een hele dag overleg en.... dit keer was het weer mijn beurt om te notuleren. Niet mijn meest favoriete klus maar tja, het hoort er nou eenmaal bij.
Het blijft altijd lastig de essentie van het gesprek te vangen maar met een beetje bijschaven hier en daar lukt dat meestal nog wel.
Ik schrijf mijn stukken het liefst in een simpel kladblokje en na een uurtje zwoegen of zo rolt er best wat uit.
Het blijft altijd lastig de essentie van het gesprek te vangen maar met een beetje bijschaven hier en daar lukt dat meestal nog wel.
Ik schrijf mijn stukken het liefst in een simpel kladblokje en na een uurtje zwoegen of zo rolt er best wat uit.
Maar dan komt het..., het omzetten naar een net opgemaakt document in Word.
Tjonge, jonge wat is dat tegenwoordig lastig. Waar het vroeger gewoon een kwestie was van Enter geven voor een nieuwe regel die er dan ook netjes op een gewone regelafstand onder kwam te staan is dat al lang niet meer het geval. Word wil alsmaar mét en vooral vóór je denken. En helaas ben ik het daar niet altijd mee eens. Heb je net voor een bepaalde letterstijl gekozen, vindt Word weer dat het anders moet. Zet je de zaken netjes op een rijtje, vindt Word wederom dat het anders moet. En wat vooral zo frustrerend is, is dat mijn aanpassing maar heen en weer lijkt te springen. Je zou er zeeziek van worden! En ik? Ik probeer het maar te volgen al heb ik op een bepaald moment écht de behoefte de handdoek in de ring te gooien.
Tjonge, jonge wat is dat tegenwoordig lastig. Waar het vroeger gewoon een kwestie was van Enter geven voor een nieuwe regel die er dan ook netjes op een gewone regelafstand onder kwam te staan is dat al lang niet meer het geval. Word wil alsmaar mét en vooral vóór je denken. En helaas ben ik het daar niet altijd mee eens. Heb je net voor een bepaalde letterstijl gekozen, vindt Word weer dat het anders moet. Zet je de zaken netjes op een rijtje, vindt Word wederom dat het anders moet. En wat vooral zo frustrerend is, is dat mijn aanpassing maar heen en weer lijkt te springen. Je zou er zeeziek van worden! En ik? Ik probeer het maar te volgen al heb ik op een bepaald moment écht de behoefte de handdoek in de ring te gooien.
Maar tja.... zo zit ik toch niet in elkaar. Ik zucht nog maar een keer en... ploeter verder. Maar het resultaat mag er dan ook zijn. Weer een net verslag afgeleverd. Trots op mezelf!
(Én op de hulptroepen die ik daarna inroep om nog even een corrigerende blik te werpen....)
(Én op de hulptroepen die ik daarna inroep om nog even een corrigerende blik te werpen....)
Aan doorzettingsvermogen geen gebrek, maar toch vind ik het wel raar dat uitgerekend jouw werkgever je zo laat aanmodderen met de opmaak van de notulen. Van jouw werkgever zou je verwachten dat ze zeggen: tik jij de basisnotulen, dan maken wij er een mooi geheel van.
BeantwoordenVerwijderen