Het leven van een rode huiskat
Iedere dag opnieuw gebeurt het, we worden met z'n tweeen wakker in de keuken. De keukendeur blijft nog gesloten en daar baal ik van. Mijn zwarte huisgenoot trekt zich er niet zo veel van aan en draait zich nog een keer lui om. Zodra 'zij' naar beneden komt vindt hij het nog tijd genoeg om op te veren.
Ik niet..... Ik laat me al vroeg horen. "Mauwauw, Mauwauw" hoort 'zij' mij dan niet? Of laat het haar helemaal koud? Ik wil die keuken uit! "Mauwauw"
Hoor ik daar gestommel? Tjonge zou het dan toch gebeuren. Wordt ze nu onderhand wakker daarboven. Ben ik nu eindelijk aan de beurt? Schiet nou op.....!!!! "Mauwauw."
En ja, het is zo ver. Daar komt 'zij' naar beneden samen met dat witte creatuur.. Ik sta er al helemaal klaar voor. Zodra de deur open is race ik naar buiten het creatuur voorbij. Er is zoveel leuks in huis en ik moet daar bij zijn.
De deur gaat open en.... die zwarte is me toch nog voor. Hoe doet hij dat toch?
Nou daar zijn we dan. De wereld ligt aan onze pootjes. We kunnen alle kanten op. Beneden blijven terug de keuken in, een rondje maken door de woonkamer, een bezoekje brengen aan het toilet...., de trap op naar de douche en het ultieme is natuurlijk de zolder op. Tjonge wat heb ik een geweldig leven! Zeker geen 'hondenleven' zoals dat witte creatuur. Daar gaan we dan.
'Zij' is ondertussen druk bezig in de keuken. Lekkere brokken voor het witte creatuur, een appeltje voor.... weer het witte creatuur, zijn water wordt nog ververst.... "Hallo, mauwauw" en ik dan? Is er voor mij niets extra's? Ik heb de brokjes natuurlijk al lang geproefd, kreeg gisteravond nog lekkere snoepjes, kan natuurlijk altijd bij het bakje water, maar tja ik wil nú ook iets lekkers. Ik spring dus op het aanrecht en probeer zo duidelijk mogelijk te maken dat óók ik er ben.
'Zij' is ondertussen klaar in de keuken en gaat zich verder gereed maken voor een dag werken. Tja wat ze allemaal doet weet ik verder niet. Ze trekt haar schoenen aan, zoekt haar spullen bij elkaar en vertrekt dan samen met het witte creatuur zonder dat wij precies weten wat ze verder buiten uitspoken.
Voor ze gaat moet ik natuurlijk nog wel even afscheid nemen van het witte creatuur. Die zwarte huisgenoot is daar natuurlijk al hardstikke druk mee. Die drentelt maar om dat witte gevaarte en veegt tussendoor ook nog zo nu en dan langs 'haar' benen. Tjonge, jonge, je kunt het natuurlijk overdrijven. Als 'zij' bijna klaar is duik ik nog even langszij en veeg een keer snel langs de kop van het witte creatuur en langs 'haar' benen. "Prrr, prrrrr, denk maar niet dat ik jullie ga missen vandaag."
'Zij' is vertrokken. Yés nu hebben die zwarte huisgenoot en ik het rijk alleen. Eindelijk de kans om eens lekker uitgebreid door het huis te gaan rennen. Ik kan niet wachten. "Here I come!"
Of zal ik toch eerst even hier op de vensterbank gaan liggen genieten van het zonnetje? Ik heb natuurlijk nog tijd genoeg voor 'die twee' terugkomen.
Zwarte huisgenoot heeft het ondertussen hogerop gezocht op de krabpaal. Wat een luilak is dat toch. Hij ligt daar vaak hele dagen. Ik niet hoor.... ik ben actief. "Welterusten, see you later alligator."
Potverdikkie hoor ik daar de sleutel in het slot? Zijn 'die twee' er nu al weer? Ik ga ze echt niet begroeten hoor. Ik lig hier net zo lekker op de vensterbank. Nog tijd genoeg, als we het over eten gaan hebben.
'Zij' is druk bezig achter de pc, of met zo'n werkstukje op de bank en dan wordt het toch hoog tijd voor wat te snaaien. Natuurlijk kan ik daar te allen tijde bij maar toch.... eigenlijk wil ik nú net als het witte creatuur dat ze mijn bakje ter plekke met liefde vult. Of liever nog met van dat lekker malse vlees uit een blikje. Terwijl 'zij de keuken inloopt en ik er vol spanning achteraan ga duwt ze de deur naar boven dicht. Dat is nou balen. Ik had toch nog even daarheen willen gaan om er de bloemetjes buiten te zetten, lekker roetsjen over de trap, het liefst achter die zwarte aan. Maar de kans is dus weer verkeken. Wat gaat zo'n dag toch snel.
Ik maak me nog even goed kenbaar. "Mauwauw." En nog een keer "Mauwauw." Nu wordt het toch echt weer tijd voor een welverdiend avonddutje. Ik spring op de poef, draai me een keer om en zak weg in een welverdiend katzwijm.
Bijna 10 uur. Nu wordt het toch echt tijd voor activiteit. "Mauwauw, mauwauw, ik heb zin om te spelen." "Wie doet er mee, mauwauw."
Tjonge jonge wat een saaie bedoening hier. 'Zij; maakt aanstalten om af te sluiten. Dadelijk gaat ze nog een rondje met het witte creatuur en dan verdwijnen 'die twee' natuurlijk weer naar boven. Ik maak me maar snel uit de voeten voordat..... Ai ze heeft me weer te pakken. "Néé, mauwauw, niet weer in de keuken."
Ik niet..... Ik laat me al vroeg horen. "Mauwauw, Mauwauw" hoort 'zij' mij dan niet? Of laat het haar helemaal koud? Ik wil die keuken uit! "Mauwauw"
Hoor ik daar gestommel? Tjonge zou het dan toch gebeuren. Wordt ze nu onderhand wakker daarboven. Ben ik nu eindelijk aan de beurt? Schiet nou op.....!!!! "Mauwauw."
En ja, het is zo ver. Daar komt 'zij' naar beneden samen met dat witte creatuur.. Ik sta er al helemaal klaar voor. Zodra de deur open is race ik naar buiten het creatuur voorbij. Er is zoveel leuks in huis en ik moet daar bij zijn.
De deur gaat open en.... die zwarte is me toch nog voor. Hoe doet hij dat toch?
Nou daar zijn we dan. De wereld ligt aan onze pootjes. We kunnen alle kanten op. Beneden blijven terug de keuken in, een rondje maken door de woonkamer, een bezoekje brengen aan het toilet...., de trap op naar de douche en het ultieme is natuurlijk de zolder op. Tjonge wat heb ik een geweldig leven! Zeker geen 'hondenleven' zoals dat witte creatuur. Daar gaan we dan.
'Zij' is ondertussen druk bezig in de keuken. Lekkere brokken voor het witte creatuur, een appeltje voor.... weer het witte creatuur, zijn water wordt nog ververst.... "Hallo, mauwauw" en ik dan? Is er voor mij niets extra's? Ik heb de brokjes natuurlijk al lang geproefd, kreeg gisteravond nog lekkere snoepjes, kan natuurlijk altijd bij het bakje water, maar tja ik wil nú ook iets lekkers. Ik spring dus op het aanrecht en probeer zo duidelijk mogelijk te maken dat óók ik er ben.
'Zij' is ondertussen klaar in de keuken en gaat zich verder gereed maken voor een dag werken. Tja wat ze allemaal doet weet ik verder niet. Ze trekt haar schoenen aan, zoekt haar spullen bij elkaar en vertrekt dan samen met het witte creatuur zonder dat wij precies weten wat ze verder buiten uitspoken.
Voor ze gaat moet ik natuurlijk nog wel even afscheid nemen van het witte creatuur. Die zwarte huisgenoot is daar natuurlijk al hardstikke druk mee. Die drentelt maar om dat witte gevaarte en veegt tussendoor ook nog zo nu en dan langs 'haar' benen. Tjonge, jonge, je kunt het natuurlijk overdrijven. Als 'zij' bijna klaar is duik ik nog even langszij en veeg een keer snel langs de kop van het witte creatuur en langs 'haar' benen. "Prrr, prrrrr, denk maar niet dat ik jullie ga missen vandaag."
'Zij' is vertrokken. Yés nu hebben die zwarte huisgenoot en ik het rijk alleen. Eindelijk de kans om eens lekker uitgebreid door het huis te gaan rennen. Ik kan niet wachten. "Here I come!"
Of zal ik toch eerst even hier op de vensterbank gaan liggen genieten van het zonnetje? Ik heb natuurlijk nog tijd genoeg voor 'die twee' terugkomen.
Zwarte huisgenoot heeft het ondertussen hogerop gezocht op de krabpaal. Wat een luilak is dat toch. Hij ligt daar vaak hele dagen. Ik niet hoor.... ik ben actief. "Welterusten, see you later alligator."
Potverdikkie hoor ik daar de sleutel in het slot? Zijn 'die twee' er nu al weer? Ik ga ze echt niet begroeten hoor. Ik lig hier net zo lekker op de vensterbank. Nog tijd genoeg, als we het over eten gaan hebben.
'Zij' is druk bezig achter de pc, of met zo'n werkstukje op de bank en dan wordt het toch hoog tijd voor wat te snaaien. Natuurlijk kan ik daar te allen tijde bij maar toch.... eigenlijk wil ik nú net als het witte creatuur dat ze mijn bakje ter plekke met liefde vult. Of liever nog met van dat lekker malse vlees uit een blikje. Terwijl 'zij de keuken inloopt en ik er vol spanning achteraan ga duwt ze de deur naar boven dicht. Dat is nou balen. Ik had toch nog even daarheen willen gaan om er de bloemetjes buiten te zetten, lekker roetsjen over de trap, het liefst achter die zwarte aan. Maar de kans is dus weer verkeken. Wat gaat zo'n dag toch snel.
Ik maak me nog even goed kenbaar. "Mauwauw." En nog een keer "Mauwauw." Nu wordt het toch echt weer tijd voor een welverdiend avonddutje. Ik spring op de poef, draai me een keer om en zak weg in een welverdiend katzwijm.
Bijna 10 uur. Nu wordt het toch echt tijd voor activiteit. "Mauwauw, mauwauw, ik heb zin om te spelen." "Wie doet er mee, mauwauw."
Tjonge jonge wat een saaie bedoening hier. 'Zij; maakt aanstalten om af te sluiten. Dadelijk gaat ze nog een rondje met het witte creatuur en dan verdwijnen 'die twee' natuurlijk weer naar boven. Ik maak me maar snel uit de voeten voordat..... Ai ze heeft me weer te pakken. "Néé, mauwauw, niet weer in de keuken."
hallo Rode Huiskat. Zij en die witte reizen door het hele land, maar waar ze echt naar toe gaan dat weet ik ook niet. Mijn topografie is niet zo best. Als zij het me vertelt zeg ik heel vaak ja en amen in de hoop dat ze niet doorheeft dat ik geen idee heb waar ze heen moet. Ik vind het knap dat ze het elke keer weer lijkt te vinden. Die witte is ook lui hoor, die zou voor haar moeten werken, maar in de bus slaapt ie, op het perron slaapt ie, in de trein slaapt ie. Als je t dan toch over lui hebt...die witte wordt van het werken niet moe.
BeantwoordenVerwijderenAls ze mij nou eens zou vragen om voor je te zorgen dan beloof ik dat het feest is als zij weg gaat :) Ik zal eens googlen waar ik jou blij mee kan maken. Want als er een feestje komt, dan echt. Waar zullen we haar naar toe sturen? Ga daar maar eens over nadenken.