"Dames en Heren, vanwege een kapotte trein is er geen treinverkeer mogelijk van en naar Utrecht."
Ai....... stond ik daar nou net lekker op tijd aan het eind van mijn vrijdagochtend in de hoop dit keer heerlijk vroeg aan mijn weekend te beginnen...
Eerst maar een telefoontje gepleegd naar een vriendin waarvan ik wist dat ze vandaag rond half 12 met de trein van Den Bosch naar Schiphol zou reizen voor een vlucht die rond 4 uur 's middags vertrok.
Tja.... en toen moest ik zelf naar huis zien te komen. De berichten waren in eerste instantie erg tegenstrijdig; de omroep vertelde dat er geen treinen van en naar Utrecht reden, 9292 dacht dat ik wel nog naar Rotterdam zou kunnen en de NS-medewerkers stonden met hun handen in het haar omdat ze helemaal niets meer wisten.
Mijn collega's hadden wel nog een alternatief. Ik zou eventueel met de Q-Liner of Brabantliner kunnen proberen naar Breda te komen.
Met een beetje hulp links en rechts vond ik ondanks de hectiek toch de bedoelde bus. Maar ondertussen was het daar zo enorm druk geworden en duwde de massa je alle kanten op. En omdat er verder niemand was die het een beetje structureerde besloot ik niet mee te gaan.... Er zijn grenzen...
Omdat het er naar uit zag dat ik nog wel een poos bezig zou zijn om thuis te komen besloot ik eerst iets te eten. Een kleine speurtocht leidde me naar de nieuwe locatie van Julia's waar ik een heerlijke pasta liet maken.
Nog enkele keren liep ik naar de Q-liner maar daar bleef het onverminderd druk.
Rond half 2 hoorde ik dat er mogelijk een paar bussen zouden gaan rijden waarvan een naar Houten. Gelukkig waren dit bussen ingezet door de NS en dus waren er ook NS-medewerkers aanwezig. Ik meldde me bij een van hen en vroeg of hij een plekje voor me kon regelen in de bus.
En zo zat ik alvast in een bus naar Houten, die zelfs vrij snel ging rijden.
In Houten was ik al lang niet geweest en ik herkende me helemaal niet terug in de stations situatie. Gelukkig kon ik nu juist met de massa mee. We hadden mazzel want er stond een trein gereed die ons weer een stuk verder in de juiste richting kon brengen, Geldermalsen.
Gezellig babbelend met wat medereizigers kwamen we aan op station Geldermalsen. Wachten was ondertussen onze tweede natuur geworden en dus viel een kwartiertje Geldermalsen reuze mee. En zo kwam het dat we toch....... Den Bosch bereikten.
Gelukkig hoefde ik niet zo heel lang op de bus te wachten want mijn voeten hadden ondertussen heel wat te verduren gehad en probeerden me op allerlei manieren duidelijk te maken dat het tijd werd om ze wat rust te geven. Het had even geduurd maar rond half 5 kon ik ze hun zin geven en gingen de schoenen uit....
Een welverdiende rust dus....
Geen opmerkingen:
Een reactie posten