Gedicht - Laatste in de rij

Laatste in de rij

 

Er zijn van die momenten
dan val je even stil.
Dan keer je in jezelf
en is alleen zijn wat je wil.

 

Je denkt terug aan zo'n sportles
en dat jij niet mee mocht doen
en je voelt je even eenzaan,
een stille echo nog van toen.

 

Of aan lange speelkwartieren
op het schoolplein, achteraan.
En aan bijzondere momenten
waarop jij als laatste steeds bleef staan.

 

Maar nu ben je zoveel sterker
en is alleen zijn toch jouw keus?
Maar in gedachten blijf je klein
en voel jij je telkens weer de kneus.

 

Toch ben je niet alleen.
Er zijn er velen zoals jij!
Zij stonden aan de andere zijlijn
of waren laatsten in húnrij...

 

~ Maritha Roijakkers