Gedicht - Damestas

Damestas

 

Mijn tas zit boordevol met rommel
omdat ik er steeds meer in frommel.

 

Een kam, een spiegel, een naaietui
en zeker ook een pen of drie

 

Bonnetjes van wat ik heb gekocht,
of van musea, ooit bezocht.

 

Hobbygerei voor een stil moment
want niets doen... dat is ongekend.

 

Pepermuntjes voor een frisse kus,
want je weet maar nooit... en dus...

 

Een lipstick voor vuurrode lippen
om mijn 'ik' nog aan te stippen.

 

Ik voel een knikker, een steen en veer
en herbeleef vakanties weer.

 

Inlegkruisjes, veters... zal ik nooit vergeten
(deeze is voor insiders die van ons in Lourdes weten...)

 

Ik heb zelfs een foto van een vroeger lief
en kijk... nog een heel oude liefdesbrief.

 

Hier nog een schelpje van de zee
die nam ik ooit van Texel mee.

 

Voor een ander, rare dingen
maar voor mij.... herinneringen.

 

~ Maritha Roijakkers