woensdag 9 december 2020
Kerstversiering
Kerstversiering
Ken je ze nog mijn lieve vriendjes van de plint?
Ik klopte bij ze aan na het vertrek van Piet en Sint.
Ik vroeg ze me te helpen met het versieren van mijn huis.
Ik wil het hier gezellig maken want.... buiten is niet pluis!
Ze vonden het heel leuk en wilden allemaal graag helpen
en gingen al snel los als een horde jonge welpen.
De dozen werden vlug van de zolder opgehaald
en de plaats van de kerstversiering en de boom die werd bepaald.
Het ventje met het krentenneusje haalde het snoer met lampjes uit de knoop,
terwijl zijn "lieve" dochter hem van achter met de spuitsneeuwbus besloop.
Moeder fee was ijverig bezig, ze kamde al het engelenhaar.
Ze vond het weggestopt in een doosje in de klit van vorig jaar.
terwijl het hele kleine ventje op een heel heel hoge trap ging staan.
gaven zijn vrouw en kinderen alle kerstversiering aan.
Er werden rode ballen opgehangen en ornamentjes van doorzichtig glas
en we kozen niet voor matte spullen maar voor bling bling en heel veel strass.
Maria, Jozef, kindje Jezus, plaatsten we in de stal met stro en hooi
en het tafereeltje met schapen, herders, en drie koningen vond ik echt weer super mooi
Het kleine joch zat in een hoekje, te spelen met wat houten kerstfiguurtjes
en ik vond in een blikken trommel nog van die roze zuurstok zuurtjes
Nadat de lange snoer met kralen in de boom werd gedrappeerd
werden we allemaal door het feetje op een glaasje gluhwein gefaiteerd.
Het ventje gaf zijn lief daarbij een gemeende dikke zoen
Maar we moesten wel weer verder er was nog steeds heel veel te doen.
We versierden het hele huis met knuffels, kussens en damasten kleden
en vertelden anekdotes over hoogtijdagen van het verleden.
Er kwamen sterren op de ramen en een kerstkrans ging aan de deur.
Met daaronder een klein bordje... "Tijd voor feest, dus geen gezeur.".
Helaas was het voor vandaag bijna ten einde met de pret,
nadat ik zelf de piek nog op de kerstboom had gezet.
Moe maar voldaan keken we naar het gezellig resultaat van al ons nijvere werk.
Wel jammer dat we hier dit jaar niet zouden zitten na de nachtmis in de kerk.
We konden kerst niet samen vieren en voelden ons daarover wel erg sip
dus we spraken af om dan te bellen of te zoomen... super hip.
en we sturen elkaar kadootjes, sommige groot, andere klein
en zo zullen we ondanks alles in ons hart toch samen zijn!
~ Maritha Roijakkers
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten