dinsdag 25 augustus 2015

Gedicht - Verrassende stilte

Verrassende stilte

Het was stil vanmiddag
rondom het water.
Geen getjilp, gekwaak
zelfs geen gesnater.

Waar waren nou al
die kwetterende dieren?
Waren die zonder mij,
elders,  een feest aan het vieren?

Maar toen ik bleef staan
Om naar de stilte te luisteren,
hoorde ik ze toch verderop
heel zachtjes fluisteren.

"Als ze zo hier
om het hoekje komt lopen,
roepen we: "Verrassing!".
Heeft iedereen het gesnopen?"

Dus liep ik verder
alsof er niets was besproken
en liet me verrassen
toen ze zo rond me opdoken

Je begrijpt het zeker
mijn dag kon niet meer stuk.
Zo'n lief gebaar....
dat noem ik geluk!
 
 
~ Maritha Roijakkers

Geen opmerkingen:

Een reactie posten