Blinde dropster viert vriendinnen dag
Al enkele jaren heb ik met vier vriendinnen een heeeeeel goede gewoonte. We prikken een dag in onze agenda en gaan er dan met z'n vijven, met onze chaperon Preston, op uit. Gisteren was het weer zo ver. We verzamelden voor de lunch in het restaurant van het textielmuseum in Tilburg. Onderweg daarheen hadden Preston en ik stiekem een 'dropje' gedaan in een bushalte op onze route.
Na de heerlijke lunch konden we ons vergapen aan de historie van het textiel. Voor mij was het hoogtepunt een heel simpel rek met daarin stalen van verschillende materialen die je kon betasten. Leuk om het grote verschil tussen al die materialen te voelen en grappig hoeveel daarvan ik kon benoemen of waar ik in ieder geval een beetje de origine van kon vermoeden. Jammer was het wel dat het meeste van de expositie, logischerwijs, niet betast mocht worden..... maar dat werd wel weer goed gemaakt door een interessant filmpje over het vervaardigen van damast.
Bovenin het museum bevond zich ook een bibliotheek. Wat een schatkamer was dat. We hebben ons vergaapt aan alle boeken en andere uitgaven daar verzameld. Wat is er toch mooi materiaal gemaakt over textiel en textielverwerking. Op zo'n moment zou ik graag heel goede ogen hebben en..... veel van de boeken of uitgaves over breien etc. zouden dan niet meer veilig zijn....
Toen we nog even in het restaurant zaten besloot ik daar een 'dropje' te wagen. De eerste die het vond.... las het briefje en liet het liggen. Haar woorden: "Ik heb geen facebook." Toen we wilden vertrekken kwam de serveerster ons met het pakje achterna "Dit is van jullie." Helaas dus.... drop écht mislukt. Een van mijn vriendinnen stopte het in haar zak en nu is het dus maar afwachten waar ze het een nieuwe bestemming gaat geven.
De avond sloten we af met een heerlijke wok maaltijd. Met een goed gevulde buik en nog een spannend avontuur onderweg naar huis konden Preston en ik voldaan op de bank ploffen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten