Gedicht - Gekoesterde dromen

Gekoesterde dromen

 

Duizend dromen die me vormen,
die me maken wie ik ben.
Duizend dromen die me brengen,
tot het zelf dat ik niet ken.

 

Zoveel moois nog na te streven,
van alles leer ik wel weer wat.
Zo veel moois nog te beleven,
op mijn komend levenspad.

 

Niets is zeker, niets staat vast,
ik koester dus de dromen.
Ik geef ze ruimte in mijn hart,
waar ze tot wasdom mogen komen.

 

~ Maritha Roijakkers