Gedicht - (On)zekerheid

(On)zekerheid

 

Waar is nou die zekerheid
toch ineens naar toe gegaan?
Waar is nou die zekerheid
als kern van mijn bestaan?

 

's Morgens naar het werk,
vaak uren in de trein.
Soms nog even dromend
van mijn kussen o zo fijn...

 

Na het werk dan snel weer huiswaarts
naar de katten en de hond.
En dan nog even naar de winkel
omdat er nog een boodschap open stond.

 

's Avonds met mijn handwerk,
lekker voor de buis.
En één keer in de week,
breien bij een ander thuis.

 

Mijn ouders altijd naast me
al wonen ze ver bij me vandaan
Nu is dat alles niet zo zeker
en hoop ik dat het goed zal blijven gaan.

 

----------

 

Waar is nou die zekerheid
toch ineens naar toe gegaan?
Waar is nou die zekerheid
als kern van mijn bestaan?

 

Ik moet mezelf herpakken
bij verlies van deze dromen
maar nieuwe gaan creëren
en die tot wasdom laten komen!

 

~ Maritha Roijakkers