Gedicht - Midden in het leven (in memoriam)

Midden in het leven (in memoriam)

Ze stonden midden in het leven
wat keek ik naar ze op.
Ze stonden midden in het leven
en toen kwam het hart ten stop.

 

----------

 

Monique straalde zoveel kracht uit,
je kon écht niet aan haar tippen.
Als zij je wat vertelde,
dan hing je aan haar lippen.

 

Maar toen ze haar partner moest vertellen
dat het tussen hen niet langer ging,
Maakte hij er een wreed eind aan
en werd zij tot een herinnering.

 

----------

 

Constance, was als Cleopatra,
ieder vond haar wonderschoon.
Ze wond de mannen om haar vinger
en ze vond dat heel gewoon.

 

Ze hield echt van het leven
maar dat stopte plots heel wreed.
Ze was op slag verloren
toen men achterop haar auto reed.

 

----------

 

Monique leek altijd te lachen
waar zij was, daar was het feest.
Met haar genoot je van het leven
en zij zelf nog wel het meest.

 

Toen ze paard ging rijden
kwam ze gruwelijk hard ten val
dat was haar begin van het einde
omdat het lot, daardoor, haar leven stal.

 

----------

 

Ik moet nog heel vaak denken
aan die jonge, mooie meiden,
die voor mij een voorbeeld waren
in wat ze deden, dachten, zeiden.

 

We zijn nu bijna 30 jaren verder
en ik sta midden in het leven
maar hun herinnering levend houden
dat blijft voor mij een streven.

 

~ Maritha Roijakkers