Gedicht - Ooit was gister, morgen

Ooit was gister, morgen

Ooit was gister, morgen
de toekomst kon niet stuk
Je kon toen zonder zorgen
nog dromen van geluk.

Als buren stond je naast elkaar
en samen was je sterk
Iedereen die stond er klaar
in straat, in school, in kerk

Je had elkaar echt nodig
was lid van het geheel
Niemand was overbodig
en ieder deed zijn deel

Toen kwam daar de bezetter
en werd er gedicteerd
Dat je moest leven naar zijn letter
eigenheid werd afgezweerd

Je had niets meer in handen
je IK werd weggehaald
Het leven lag aan banden
alles werd voortaan bepaald

Paste je niet in het beeld
dat nu was vastgelegd
dan werd je zomaar meegedeeld
dat je de toegang werd ontzegd

Zóvelen mochten niet meer leren
niet in het park of in de trein
geen winkel meer beheren
De bezetter kreeg ze klein

Op deuren werd er hárd geklopt
velen zijn er meegenomen
Een enkeling heeft zich nog verstopt
en wist zo te ontkomen

In wagens zijn zij afgevoerd
als vee gebracht naar kampen
Hun mondigheid is daar gesnoerd
ze zagen alle hoop verdampen

Weinigen zijn er teruggekeerd
uit deze hel op aarde
omdat de bezetter had bepaald
"Jullie zijn tóch van geen waarde"

Toch kwam er langzaamaan verzet
eerst nog nauwelijks zichtbaar
Maar dat heeft ons alsnog gered
de bezetter bleek ontwrichtbaar

Met die kleine vonk zo hier en daar
en hulp van andere machten
kreeg men het dan toch voor elkaar
de bezetter te ontkrachten

Vandaag wordt er massaal gedacht
aan Iedereen die heeft geleden
aan de hoop die ons werd teruggebracht
door hen , die voor onze toekomst streden

 

~ Maritha Roijakkers