vrijdag 22 mei 2015

Wat de toekomst brenge moge

Wat de toekomst brenge moge
 
Nu eens een gedichtje dat niet van mezelf is maar me wel dierbaar is.
Ik vond het ooit toen ik mijn scriptie schreef. Helaas weet ik niet wie het heeft geschreven.
Mocht iemand anders het wel weten.... dan houdt ik me aanbevolen om de naam te vermelden.
Hoe dan ook is dit een tekst die goed verwoord hoe ik me soms als 'gehandicapte' voel. Als weer eens van buitenaf wordt bepaald hoe ik me zou moeten voelen en gedragen...
 
Wat de toekomst brenge moge
 
Wat de toekomst brenge moge
Mij geleidt des zorgens hand
Daarom turen nu mijn ogen'
Naar 't beloofde welzijnsland
 
Begeleiding zonder vragen
't Is de zorg die alles doet
Ik moet nu mijzelf afdragen
Want ik ben gemeenschapsgoed
 
 
~ Auteur onbekend

Geen opmerkingen:

Een reactie posten