Motorbabe

Motorbabe

Wat vliegt de tijd.....
Rond mijn 30e ben ik een paar jaar veel op pad geweest met een motormaat. In de winter reden we een gewone motor en de rest van het jaar vaak met een zijspan. We reden in die tijd veel in Belgje en deden daar veelal mee in runs bij tehuizen van gehandicapten.
Vaak kwam je dan op vrijdagavond aan en ging dan een rondje maken langs de tenten om te zien wie er zoal waren. Op zaterdag reden we dan meestal de grote run zelf en op zondag vaak nog een kleintje op het terrein met de bewoners die niet mee konden met de grote run. Ik herinner me van die tijd veel leuke momenten maar het allerbelangrijkste dat ik me herinner is dat dit een groep mensen was waarbij ik me vanaf het begin 'thuis' voelde en waar ik niet Maritha 'die slechtziende' was maar Maritha 'die mede motorrijder'.
Motorrijders onder elkaar zijn vaak heel amicaal en gemoedelijk maar zijspanrijders is nog eens een slag anders. Eigenlijk zit er altijd een verhaal achter een zijspanrijder. Meestal zijn het mensen die zelf of in hun nabijheid iets hebben meegemaakt en daardoor mede de keus hebben gemaakt voor het zijspan rijden.
Hoe dan ook was het dus een geweldige tijd met veel gesprekken bij de tentjes.... en zou ik die tijd nog best eens over willen doen.

Een van de motorrijders vroeg eens aan mijn maat of ik tegen een geintje kon. "Dat denk ik toch zeker...!" was zijn antwoord. Daarop kwam de motorrijder naar mij toe met een cadeau. Het bleek een enorme vliegenmepper te zijn. Zijn commentaar: "Zo nu heb je ook kans eens een vlieg te raken." Een andere motorrijder zag de vliegenmepper en merkte op dat deze wel heel grote gaten had en vroeg zich af of je dan nog wel een vlieg kon raken. Adrem klonk het toen: "Tja die vlieg moet toch ook een kans krijgen?"
De motorrijder van wie ik dit cadeau had gekregen werd geopereerd vanwege zijn hart en zijn stembanden werden geraakt. Hij verloor dus zijn stem. Als hij een biertje wilde bestellen moest hij dus moeite doen om zich kenbaar te maken. Omdat ik zeker tegen een geintje kan en er ook van houd iets terug te doen maakte ik nu een cadeau voor hem. Ik kocht een grote bierpul en monteerde op het handvat een fietsbel. Nu kon hij dus makkelijk een pilsje bestellen.... trrrrrring, trrrrrring.

Dit cadeau bleek overigens ook nog een positief bijeffect te hebben... Als ik de groep kwijt was dan hoefde ik enkel te wachten tot er bier besteld werd en.... trrrrrring, trrrrrring.... ik vond ze weer terug!