(Ver)tellen
Een poos geleden had een van de dames van de breiclub een tip die zou helpen bij het opzetten van een groot aantal steken. Je zou tijdens het opzetten alles in clusters moeten tellen; 5, 10, 15, etc. Daar moest ik wel om lachen.... want ik kon me namelijk niet voorstellen dat je het anders zou doen. Zelf tel ik altijd als het ware hardop in mijn hoofd. Toen ik er eens over na ging denken bleek ik bij het opzetten ook te klusteren. Ik tel wel 1, 2, 3, etc. maar elke 3e steek krijgt als het ware de nadruk. En buiten het opzetten tel ik elke steek die ik maak, elke toer die ik brei en elk patroon dat ik afrond....
Maar door deze discussie realiseerde ik me echter eens te meer dat een van de belangrijkste dingen die me helpen me staande te houden met mijn beperking juist het tellen is. Ik tel werkelijk alles; onderweg het aantal stappen, trappen, deuren, treinstellen, zitplaatsen, stations, bomen, straatmeubilair, maar ook thuis zenders op tv, blikken in de kast, spullen in de koelkast, serviesgoed, bestek, piepjes van de inductieplaat, tikken van de draaiknop van de magnetron of wasmachine... en ga zo maar door....
En soms lijkt het tellen zelfs een obsessie te worden als ik zelfs het aantal borrelnootjes of slokken drinken tel dat ik neem....
Tellen is als het ware mijn tweede (of misschien zelfs wel eerste) natuur geworden.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten