Joepie, naar de tandarts!
Preston vindt het duidelijk leuk om te gaan werken en vooral om af te wijken van normale routes.
Hier vanaf huis gaan we vaak 3 kanten op, een om 's avonds te gaan plassen, naar de fysiotherapie te gaan of 's morgens naar het werk., een ander naar zijn favoriete uitlaatgebied en de derde naar de winkels. Alledrie dus bekende routes die hij met meer of minder enthousiasme loopt...
Vanmorgen moesten we een andere richting op, naar de tandarts.
Ik riep Preston om hem in te tuigen en hij kwam gelijk aanhobbelen. "We gaan naar de tandarts jongen."
Hij had er duidelijk meteen zin in en zette gelijk zijn staart in kwispelmodus. "Nou, iets minder enthousiast mag ook., zei ik, "of wil je misschien met me ruilen?"
Preston wilde wel maar jammer genoeg zag de tandarts dat toen ik het voorstelde niet zo zitten.
Terwijl wij naar de tandarts waren werd mijn achtertuin onderhanden genomen. Thuisgekomen stelde ik een pauze met een kop koffie voor. Preston mocht ook even buiten gaan kijken bij zijn nieuwe vriend. Even later lag hij met zijn kop op diens voeten blij te wezen. Preston is duidelijk net zo blij met onze nieuwe hulp als ik! Mijn tuinen voor en achter zijn nu hartstikke netjes. Alle rommel, onkruid en obstakels zijn weg. Genieten dus!
Vanmiddag brachten we een bezoek aan een goede vriendin. Voor Preston is dat onderweg wel even slikken, want waar we normaliter rechts gaan om lekker uit te gaan rennen moet hij dan rechtdoor. "Weet je dat zeker baasje?" Hij laat duidelijk merken toch liever rechts te gaan. Maar als we dan een paar stappen verder hebben gezet en hij de frustratie van zich heeft afgeschud beseft hij ineens dat we dan de juiste richting op gaan voor zijn vrienden achter het hoekie. Nou dan hoef je hem dus niets meer te vertellen want de weg kent hij natuurlijk feilloos. "Daar zijn we hoor!"
Na de kop koffie achter het hoekie gingen we dan eindelijk uit. Omdat mijn voet nog erg pijnlijk is wilde ik niet te lang lopen. Bij het hondenuitlaatveldje wat we normaliter passeren was een hond aan het rennen. Preston mocht met deze herder meespelen en had het geweldig naar zijn zin. Later kwamen er nog een herder en een labrador bij en toen was het feest compleet. Na een klein uurtje vertrokken de andere honden om gelijk afgelost te worden door nog een boomer, een labrador en een hond waarvan ik het merk niet ken.... LOL.... Preston vond het geweldig en ik ook. Ik zat heerlijk op het bankje in de zon, gezellig in gesprek met al de andere hondeneigenaren. Preston blij, ik blij met de rust voor mijn voet. En voor ik het wist was de middag om.
Het was een superdag! Voor mij... en voor Preston zeker ook!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten