Lesgeven zonder maatje
Vandaag miste ik mijn maatje, Preston, aan mijn voeten.
De klant waar ik moest zijn kon vanwege een allergie geen honden verdragen. Normaliter betekent dat dan dat ik de training niet ga geven want Preston en ik zijn natuurlijk onafscheidelijk. Maar dit keer was de afspraak in de omgeving van pap en mam en kon ik dus toch de training verzorgen.
Preston en ik vertrokken op tijd van huis om even een goede sanitaire stop voor hem te kunnen maken. Dat ging voorspoedig vandaag en dus stapten we een kwartier eerder dan gepland in de bus. En daarmee haalden we ook een trein eerder en konden we dus in Eindhoven rustig naar de uitgang lopen..... dachten we. Maar ik lijk op mijn vader als het gaat om afspraken.... en dus was ook hij al op het station aanwezig. Preston had dat al snel in de gaten. We deden een stap het station uit en hij begon al ijverig te kwispelen en vertelde me waar onze taxi stond.
Ik liet hem achter in de auto stappen en schoof zelf voorin en zo reden we naar de klant. Natuurlijk waren we ook daar vroeg en dus parkeerden we in de buurt en luisterden nog even samen naar het laatste nieuws. Klokslag 9 uur stond ik bij de klant op de stoep en ging ik zonder Preston naar binnen.
Raar was dat wel want hij is ondertussen zo'n wezenlijk onderdeel van mezelf geworden. Ik merk het als ik ga zitten want ik houd mijn benen wat uit elkaar om hem ertussen in te laten. Als hij tussendoor gaat verliggen of een keer bromt dan ben ik altijd bedacht of hij daarmee iets wil aangeven. Tussendoor aai ik hem graag eens over zijn oren. En grappig genoeg gebruik ik hem ook tijdens het lesgeven. Soms om even de aandacht op iets anders te richten en daardoor spanning weg te nemen, soms als een soort beloning bijv. bij jonge leerlingen en soms als een soort bliksemafleider. We zijn daarin ook helemaal op elkaar afgestemd en hebben maar een woord of handeling nodig.
Na de ochtend kon ik pap bellen om me weer op te halen. Mam kwam aan de deur en buitengekomen stond die kanjer van me al te kwispelen. Fijn is dat. Hij is mijn maatje, maar andersom toch zeker ook!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten