Gedicht - Als magnetische velden

Als magnetische velden

 

Je hart klopt tijdens een ontmoeting plots sneller
en zegt: "Dit voelt, van meet af, echt goed."
Dat wil je het liefst meteen delen
maar je weet ineens niet, hoe dat moet...

 

Het is als magnetische velden,
die zich bewegen nu noord en dan zuid
Een magneet zal daar niet bij stilstaan
maar voor jou als mens maakt het zeker veel uit.

 

Want wat zal die ander wel denken
als jij daar zo stuiterend staat?
zal die zijn armen dan spreiden
of denken... "Aju, maar weer maat."

 

Zoals een magneet aan ijzer kan trekken
stoot hij zijn tegenpool af.
Maar als jij, je op voorhand al terugtrekt...
dan voel je je van binnen zo laf…

 

Je plus én minkanten tonen
is een spannende les om te leren,
maar om ware vriendschap te vinden,
moet je juist afwijzing riskeren.

 

~ Maritha Roijakkers