Elfje - Rust

Rust

 

Rust

Is nodig

Moet je nemen

Komt echt niet vanzelf

Weldaad

 

 

~ Maritha Roijakkers

Gedicht - Een nieuwe bol garen

Een nieuwe bol garen

 

Een nieuwe bol garen

wat is hij prachtig.

Zie je die kleuren,

texturen,écht machtig!

 

Dit wordt geweldig

ik kan haast niet wachten.

Ik maak al iets moois

zo in mijn gedachten.

 

Waar is het begin

van dit bolletje garen?

Ik zit hier nu na uren

met mijn hand in mijn haren.....

 

Ergens moet er

een begin toch wel zijn,

een uitstekend draadje

ook al is het maar klein.

 

Ik word nu wanhopig

heb mijn schaar opgenomen

want aan dit gedoe

moet nu echt een eind komen.

 

Knip, met de schaar

een begin is nu daar

en....... daar zijn er nog meer

helaas het is waar.

 

Ik zie ondertussen

dit spul niet meer zitten

want dit gaat geheid

in een klit telkens zitten.....

 

Nee jammer maar helaas

om mijn gemoed nu te sparen

ga ik snel op zoek

naar een ander, leuk bolletje garen...

 

~ Maritha Roijakkers

Gedicht - Weer dat weer......

Weer dat weer......

 

Welke kleren leg ik klaar
om morgen aan te trekken?
Het weer blijft maar veranderen.
het is toch van de gekken?

 

Dan is het weer echt zonnig
maar komen wolken alweer aan.
dan LOOP ik in de REGEN
OF moet ik uit de wind gaan staan.

 

De afgelopen maand
gaf een hittegolf, nachtvorst en zwaarste zomerstorm ooit.
En dat dus in 4 weken
dat gelooft geen mens toch? Nooit....

 

Niets lijkt er nog zeker.
wat is het huidige seizoen?
wat moet ik in vredesnaam
met mijn zomerkleren doen?

 

~ Maritha Roijakkers

Ozewiezewoze,

Ozewiezewoze,

 

"Ozewiezewoze,
wiese walla kristalla,
kristoze,
wiezewoze,
wieze walla wies wies."

 

Vanmorgen vroeg een vriendin me of ik het kinderliedje 'Ozewiezewoze,' kende. Natuurlijk ken ik dat en andere 'zin' en  'onzin' rijmpjes natuurlijk ook. Van enkele oude kinderliedjes en rijmpjes wist ik dat ze hoe lieflijk ze ook klinken een vaak achterliggende betekenis hebben of samenhangen met een historisch gegeven. Zo heb ik ooit gehoord dat 'Hop Marjanneke' iets te maken heeft met de Franse revolutie en was 'Zoete lieve Gerritje' uit het meest bekende Bossche liedje klaarblijkelijk écht niet zo zoet als we nu uit het liedje denken op te kunnen maken....

 

Maar goed... Ik dook daarnet het internet op om eens een blik te werpen op de 'Ozewiezewoze' tekst en zie daar ineens enkele bronnen die suggereren dat dit niet zo'n onzin liedje is als ik altijd heb gedacht.

Het zou van origine een Creool/Portugese tekst betreffen die fonetisch aangepast is aan het Nederlands.

Zewoze zou 'gelukkig worden' betekenen in het moderne Portugees.

walla (of vala/bala) zou 'gered worden' betekenen.

kristoze zou de verleden tijd zijn van 'Cristarse' en kerstenen (of: christen worden/dopen) betekenen.

 

En het o zo bekende kinderliedje is dan als volgt:

 

"Vandaag is het kind gelukkig
Is het kind gered
Gedoopt is het
Dit kind is gelukkig,
Dit kind, kinderen, kinderen."

 

Grappig hoe iets wat je altijd hebt gezien als onzin toch eigenlijk zo 'zinnig' is!

 

Ik vond deze info terug via de site: http://www.goeievraag.nl. De bron die daar o.a. vermeld werd is nl.wikipedia.org/wiki/Ozewiezewoze

Gedicht - Pesten

Pesten

Als kind werd ik gepest,
getreiterd, soms geslagen.
Dat is een stuk bagage
dat ik mijn leven mee zal dragen.

Al die scherpe woorden
ze deden me zo'n pijn.
Ik voelde me steeds minder,
het maakte me zo klein.

Ik wist het toen al,
ik ben niet als die ander
maar de massa wil
dat ik voor hen verander.

Ik liep soms straten om
koos bewust een andere route,
Want ik wist het zeker
anders moet ik straks weer boeten.

Nog vaak voel ik de onmacht
mijn ík weer binnensluipen
En wil ik dan het liefst
weer in mijn schulp terugkruipen.

Mijn God, wat hebben jullie
mij toen toch klein gekregen.
En ik kon niets vertellen
en heb schreeuwend, toch gezwegen.

Toch ben ik nooit, écht
voor jullie macht bezweken
en heb ik ondanks alles toch
steeds recht vooruit gekeken.

ik hoef me niet te schamen
voor wie ik ondanks alles ben
Omdat ik uit mijn hart kan zeggen
dat ik mezelf nog ken!

 

 

~ Maritha Roijakkers

Gedicht - Ik val niet in herhaling

Ik val niet in herhaling

 

Ik val niet in herhaling
ook al vertel ik het steeds weer.
Ik val niet in herhaling
maar beleef het keer op keer.

 

Nee..... ik val niet in herhaling....

 

~ Maritha Roijakkers

Gedicht - Welterusten

Welterusten

 

Was het weer gister stormachtig
Vanmorgen was het werkelijk prachtig.
Gelukkig gingen wij toen naar buiten,
na zo'n dag binnen waren wij niet meer te stuiten.

Maar helaas sloeg het weer toch weer om
en nu roep ik mijn hond: "Kom Preston kom."
Maar hij denkt het zal mijn tijd wel duren,
voor je mij door dit hondenweer gaat sturen....

Toch gaan we die ronde nog maken
en dan kruip ik snel weg onder mijn laken.
en zeg ik: "Welterusten aan wie dit nog leest."
en: "Slaap lekker Preston, voor jou nog het meest!"

 

~ Maritha Roijakkers

Gedicht - Speeltuin

Speeltuin

 

Weet je nog mijn vriendjes van dat deurtje bij de plint?
Ik zag haar daarnet lopen met aan elke hand een kind.
Links daar liep een meisje met vlechtjes in haar haar
en rechts een kleine jongen van amper nog vier jaar...
Mijn alleraardigst vriendje met dat krentje van een neus
liep er trots achteraan dat kon ik zien... ja écht heus.
Hij droeg op zijn rug een mandje gevuld tot aan de rand
en speelde met een bal die hij telkens wierp van hand tot hand.
Ze liepen naar de speeltuin en zochten daar een lekker plekje
maar omdat de bank te hoog was creëerden ze zelf een eigen stekje.
Een kleed werd neergelegd en daar gingen ze op zitten
en later op de dag zag ik hem zelfs even stiekem pitten....
De kinderen gingen spelen, ze klommen samen op de wip
en papa wipte mee... is dat niet enorm hip?
Er kwamen in de middag zelfs nog meer vriendjes spelen.
Nee die beide kindjes hoefden zich daar echt niet te vervelen.
Moeder bedacht een plan want ze konden met z'n allen
daar nu natuurlijk ook een heuse wedstrijd gaan voetballen.
De prijs voor het team dat won dat was een toffe Toffifee
maar ook de verliezers kregen van haar een lekker snoepje mee.
Het dreigde te gaan druppen. Nee het voelde niet meer pluis.
Ze pakten dus hun boeltje en snelden zich naar huis.
Maar de dag die was geslaagd dat was hij zeker wel.
Misschien zie ik mijn vriendjes binnenkort weer.... hopelijk héél snel!

 

~ Maritha Roijakkers

Gedicht - Een feestje

Een feestje

 

Kijk me nou toch eens hier.
Weer een deurtje op een kier.
Buiten bij het raam dit keer.
Ja, daar zijn mijn vriendjes weer!
Zij gekleed in een deux pieces.
en hij draagt bij zijn pantalon een hes.
Zij draagt aan haar arm een mandje
en hij heeft een tas vast met zijn handje.
Ben benieuwd wat zij gaan doen.
(zag ik daar een snelle zoen?)
Daar is een veld met heel groen gras
en het heeft uitzicht op een mooie plas.
Een kleedje wordt er neergelegd
en volgens mij iets liefs gezegd....
Ik zie een blosje op haar wang verschijnen.
Dat lijkt nu niet meer te verdwijnen.....
Uit de mand tovert zij de fijnste hapjes
en dat daar zijn vast prima sapjes..
En nu zie ik hem met een champagneflesje mieren.
Ik weet het zeker... hier is wat te vieren.

 

Ik voel me nu toch écht wel een voyeur...
en hoewel ik het enorm betreur...
Wil ik hen de ruimte geven
hun eigen feestje te beleven.
Ik draai me om en loop snel weg
terwijl ik in gedachten zeg.....

 

Gefeliciteerd!

 

~ Maritha Roijakkers

(Ver)tellen

(Ver)tellen

 

Een poos geleden had een van de dames van de breiclub een tip die zou helpen bij het opzetten van een groot aantal steken. Je zou tijdens het opzetten alles in clusters moeten tellen; 5, 10, 15, etc. Daar moest ik wel om lachen.... want ik kon me namelijk niet voorstellen dat je het anders zou doen. Zelf tel ik altijd als het ware hardop in mijn hoofd. Toen ik er eens over na  ging denken bleek ik bij het opzetten ook te klusteren. Ik tel wel 1, 2, 3, etc. maar elke 3e steek krijgt als het ware de nadruk. En buiten het opzetten tel ik elke steek die ik maak, elke toer die ik brei en elk patroon dat ik afrond....

 

Maar door deze discussie realiseerde ik me echter eens te meer dat een van de belangrijkste dingen die me helpen me staande te houden met mijn beperking juist het tellen is. Ik tel werkelijk alles; onderweg het aantal stappen, trappen, deuren, treinstellen, zitplaatsen, stations, bomen, straatmeubilair, maar ook thuis zenders op tv, blikken in de kast, spullen in de koelkast, serviesgoed, bestek, piepjes van de inductieplaat, tikken van de draaiknop van de magnetron of wasmachine... en ga zo maar door....

En soms lijkt het tellen zelfs een obsessie te worden als ik zelfs het aantal borrelnootjes of slokken drinken tel dat ik neem....

 

Tellen is als het ware mijn tweede (of misschien zelfs wel eerste) natuur geworden.

Limerick - Bankje gezocht...

Bankje gezocht...

 

Ik was op zoek naar een heel fijn bankje.
passanten hielpen en ik zei: "Dank je!".
Ik zeeg er op neer
maar schoot weer terug als een veer.
Want oef... die bank daar dat bleek een naar plankje.....

 

~ Maritha Roijakkers

Limerick - Luistertip

Luistertip

 

De luistertip was: 'Beluister passanten'.
die waren er écht aan alle kanten.
Ik hield mijn aandacht erbij
Luisterde of iemand wat zei
maar ik hoorde enkel geritsel van kranten.

 

~ Maritha Roijakkers

Gedicht - Wiegelied van het spoor

Wiegelied van het spoor

 

Opgenomen in de cadans van het spoor
dendert de trein alsmaar verder alsmaar door
En mijn gedachten, dan weer groot, dan weer klein
gaan heen en weer weer met het gewieg van de trein

 

~ Maritha Roijakkers

Gedicht - Appel happen

Appel happen

 

Preston en ik

kennen 'n leuk spel,

Vangt ie 'm niet

of vangt ie 'm wel.

 

Ik gooi wat appel

hij opent zijn bek

en met wat geluk hapt hij,

"Ik heb hem." "Te gek!".

 

Wat ben ik trots

op die grote flapoor.

Ik kan enkel zeggen....

"Goed zo!"en "Knap hoor!".

 

~ Maritha Roijakkers

Gedicht - Inspiratie

Inspiratie

 

Ik had nog een verhaaltje beloofd

Maar het is druk hier in huis en... in mijn hoofd

Nu lijkt alle tekst weggeroofd

 

Nou zou ik er naar kunnen zoeken

In mijn gedachten, die huizen in hoeken

want daar bevinden zich vast nog héle boeken

 

Inspiratie is een raar feit

Het komt en het gaat mettertijd

 

~ Maritha Roijakkers

Limerick - Queens park

Queens park

 

,'The Queen' was zo druk voor haar werk
kwam daardoor haast te laat in de kerk.
Ze reed over het gazon binnendoor
en trok door Windsorpark een flink spoor
maar op tijd was ze, en dat is echt sterk.....

 

'The Queen' kwam te laat van haar werk
maar voor het geloof stelt ze zich echt paal en perk.
Ze trok door Windsorpark een heel spoor
want ze ging over het gazon binnendoor
en kwam alsnog op tijd in de kerk....

 

http://www.waarmaarraar.nl/pages/re/92696/_Queen_heeft_haast_rijdt_door_park.html

 

~ Maritha Roijakkers

Limerick - Smintjes….

Smintjes….

 

Terwijl we de auto instappen
Ziet Preston iets lekkers te happen
En voor ik het wist
had hij al 'Smintjes' gevist
Zijn adem is frís dat zal je snappen...

 

~ Maritha Roijakkers

Gedicht - Als een ongeschreven blad

Als een ongeschreven blad

 

Als een ongeschreven blad
zo word iedereen geboren.
alleen je ouders weten dan
welke naam bij jou gaat horen.

 

Ieder blad nog onbeschreven.
Jouw relaas nog niet verteld.
En toch staat daar in de sterren
jouw verhaal al wel vermeld.

 

Kleine stapjes doe je voorwaarts
en langzaam aan versnel je wat.
Jij gaat de wereld zo verkennen.
"Wat is dit en wat.... is dat?""

 

Vele seizoenen volgen,
jij deint vaak mee met het getij.
Soms ben je wat verdrietig,
andere dagen ook weer blij.

 

Dan kijk je terug op alles.
Heb je het wel goed gedaan?
Ben je toen het kon,
de juiste weg wel ingegaan?

 

Nu zijn alle keuzes écht gemaakt
en is jouw boek geschreven.
je bent niet langer daar
maar jouw verhaal dat is gebleven.

 

~ Maritha Roijakkers

Songtekst - Aneka - Japanese Boy

Aneka - Japanese Boy

 

Als ik door de lijst met muzieknummers lees die iets voor me betekenen dan zijn er verscheidene die te maken hebben met de danslessen die ik volgde.

Alhoewel ik geen vaste danspartner had en me in die tijd zeker een 'grijze muis' voelde heb ik toch heel fijne herinneringen aan de lessen van Jan en Sini die plaatsvonden in de zaal bij speeltuin 'Geenhoven' in Valkenswaard.

 

Een van de herinneringen betreft een minder populaire man die me telkens vroeg om te dansen. We noemden hem in die tijd 'Catweazle' naar een personage in een tv-serie. Als ik in de gaten kreeg dat hij mijn richting op kwam dan probeerde ik, net als veel andere meisjes, steevast het toilet te bezoeken.... LOL. Daar stonden we dan te giebelen omdat het gelukt was om níet met hem te dansen.

Ik was sowieso erg verlegen in die tijd en zou volgens mij het liefst voor iedereen zijn weggerend die maar een stap in mijn richting deed. Maar toch... ik wilde zo graag dansen...

En daarom ben ik later toen er een groot te kort aan 'heren' was zelf maar als man gaan dansen. Zo kon ik toch de dansvloer op en hoefde ook een van de andere meisjes niet aan de kant te blijven zitten... Het resultaat hiervan ligt nog ergens boven in een lade; diploma's brons en zilver zowel als dame als als heer....

 

Hoe dan ook.... werd ik wel gevraagd dan genoot ik met volle teugen. Volgens mij is er niets fijner dan meegaan met de flow van de muziek en als je dan ook nog eens een knap exemplaar van de mannelijke wereldbevolking vast mag houden..... (zwijmel)

 

Alhoewel de tekst van dit liedje natuurlijk hartverscheurend is.... word ik er heel vrolijk van en kan niet nalaten het op z'n hardst mee te blèren

 

Aneka - Japanese Boy

 

He said that he loved me, never would go

(Ohh, ohh)

Now I find I'm sitting here on my own

(Ohh, ohh)

Was it something I've said or done

That made him pack his bags up and run?

Could it be another he's found?

It's breaking up a happy home

 

Mister can you tell me where my love has gone?

He's a Japanese boy

I woke up one morning and my love was gone

Oh, my Japanese boy

Ooh, I miss my Japanese boy

 

People ask about him every day

(Ohh, ohh)

Don't know what to tell them, what can I say?

(Ohh, ohh)

If only he would write me or call

A word of explanation, that's all

It would stop me climbing the wall

It's breaking up a happy home

 

Mister can you tell me where my love has gone?

He's a Japanese boy

I woke up one morning and my love was gone

Oh, my Japanese boy

Ooh, I miss my Japanese boy

 

Was it something I've said or done

That made him pack his bags up and run?

Could it be another he's found?

It's breaking up a happy home

 

Mister can you tell me where my love has gone?

He's a Japanese boy

I woke up one morning and my love was gone

Oh, my Japanese boy

Ahh ahh ahh ahh ahh ahh ahh ahh ahh ahh ahh...

Ooh ooh ooh ooh ooh ooh ooh ooh ooh ooh ooh...

(Repeat to fade)

Oeps! ...... Uit het oog......uit het hart

Oeps! ...... Uit het oog......uit het hart

 

Wie me kent weet dat ik zo ongeveer met mijn daisyspeler vergroeid ben en dat ik daarmee bijna dagelijks wel een boek beluister. Zo ook gisteren.

Bij levering komt de speler nog met een handig hoesje dat je eenvoudig aan je riem kunt knijpen. Maar dat ding leeft natuurlijk al lang niet meer door mijn veelvuldige gebruik. Dus de speler zit als ik hier thuis ben vaak in een broek- of andere zak.
De broek echter die ik nu droeg had nogal ondiepe zakken en dan ben ik natuurlijk voorzichtiger want de kans is groot dat de speler er uit wipt als je bukt of zo.
Toen ik bovenkwam om iets weg te bergen bedacht ik me dat ik eerder op de dag de droger had aangezet en besloot die leeg te halen.
Om te voorkomen dat mijn speler uit mijn zak zou vallen op de harde tegels van de badkamervloer legde ik mijn speler veilig aan de kant, dacht ik,  op de rand van de wasbak. Ik opende het deurtje van de droger in de verwachting dat mijn was er droog in zou zitten. Maar helaas..... die bleek dus nog nat. Ervaring leert dan dat de waterbak vol zit en dus geleegd moet worden. In een zwierig gebaar trok ik de bak eruit en kieperde de inhoud in de wasbak. Tenminste....... dat was de bedoeling.... ik goot meer over de rand van de wasbak dan er in.
Zoals gezegd is het bij mij uit het oog, uit het hart, en dus was ik even helemaal vergeten dat ik daar op die rand de speler had neergelegd, en zo goot ik dus per ongeluk een groot deel van het water over de speler die ook nog pardoes van het randje tuimelde in de richting van het overige langzaam wegtrekkende water in de wasbak.
Met goede ogen had ik het natuurlijk zien gebeuren maar.... in mijn geval druppelde heel langzaam het besef door dat het geluid dat ik hoorde....... Oeps, had ik daar mijn speler niet neergelegd? De zin die hierop volgde zal ik maar niet neerpennen..... maar bezat zeker enkele krachttermen, zoals men dat noemt.
Snel viste ik mijn speler uit het water, haalde de batterij en SD-kaart eruit en poogde de zaak zo snel mogelijk droog te krijgen. Na een poos zette ik alles weer in elkaar. In eerste instantie leek het goed te gaan maar dat bleek uiteindelijk toch niet het geval.... je hoorde het geluid langzaam wegsterven en op een bepaald moment kreeg ik de hele speler zelfs niet meer aan de praat. Ik besloot dat tijd mijn beste kameraad in deze zou moeten zijn.
Vanmorgen leek het erop dat alles in orde was gekomen. De speler werkte.... Maar helaas.... toen ik hem een tweede keer wilde aanzetten gaf hij geen kik meer.
En nu.....? Balen en afwachten... en heel hard duimen dat het uiteindelijk toch nog in orde komt.

Limerick - Bammetjes

Bammetjes

 

Met dit warm weer zie ik brood in mijn trommel niet zitten.
Zelfs niet met van die zaden en pitten.
Beleg wordt papperig en nat
en het brood zelf snel plat.
Voor mij geen bammetjes mee met die hitte!

 

~ Maritha Roijakkers

Windows update..... noodzakelijk kwaad?

Windows update..... noodzakelijk kwaad?

 

Werken met een pc is voor een slechtziende al niet zo eenvoudig.... maar als Windows dan ook nog voortdurend van die updates wil en moet uitvoeren....
Natuurlijk ben ik blij met mijn aanpassing want die maakt enorm veel mogelijk; zo onderhoud ik contacten, kan ik zelf dingen nazoeken, kan ik zelfs boodschappen doen en bankzaken regelen... en zo meer. Maar regelmatig kan ik ook wel moedeloos worden van de vooruitgang.
Neem nou die Windows updates die te pas en te onpas uitgevoerd moeten worden. Als ik niet een heel klein beetje zicht had en iets van pc's wist dan zou ik me heel vaak afvragen waarom, wat nu weer...? Nu zie ik met een beetje geluk een wat blauwig scherm en dan denk ik.... "Het zal wel weer zo'n update zijn..." Soms kan dat dan een flinke tijd duren en met elke minuut neemt dan de onzekerheid toe. "Zou dat ding vastgelopen zijn?" Met een app op mijn telefoon lukt het me dan om een deel van het scherm uit te lezen en met een beetje puzzelen kan ik dan achterhalen of alles OK is.

Moeilijker wordt het als na een update mijn pc bij het opstarten vastgelopen blijkt. Dat was vandaag ook weer het geval. Eens in de zoveel tijd verloopt de procedure problematisch en komt er zo'n scherm waarin van alles staat over herstellen etc.
Op zo'n moment kan ik niet verder en moet ik op zoek naar ziende hulp. Ik ga dan de straat op en bel bij buren aan of.... pluk zelfs wel eens compleet onbekende voorbijgangers van straat. Vandaag was de buurvrouw de klos. "Buurvrouw zou je het scherm van mijn pc alsjeblieft uit willen lezen en evt. met de muis op een knop willen klikken? Zo'n twintig minuten later leek het erop dat het proces was beëindigd. Ik dus weer aan het vogelen met mijn telefoon en dacht te kunnen concluderen dat er dingen hersteld waren. Nog wat mieren met muis , tab toets en een dosis lef en het lukte me zelfs om dat scherm te verlaten en de pc vers op te starten.
Er volgden nog wat updates en grijze haren en..... het ding werkt weer..... Hopelijk vandaag geen updates meer!

Blinde dropster: Yeahhh,,,,

Blinde dropster: Yeahhh.....

 

Ken je dat? Ben je snel van huis vertrokken omdat je anders de bus mist die in vakantietijd toch al zo weinig rijdt..... vergeet je een zakdoek bij je te stoppen. Sta je dus bij de bushalte voor snotneus te spelen en overweegt nog een sprintje naar huis te trekken. Preston die erbij staat en blijkbaar gedachten kan lezen en seint..... dat we dat dus écht niet gaan doen.... en dan ga je dus op zoek in de krochten van je tas naar een hopelijk verdwaald pakje met zakdoekjes. Nou.... dat was er dus niet. maar wel.... een ander pakketje.
Op weg naar huis moet ik een poos wachten op station Veenendaal. Preston wijst netjes een bankje aan. Uiterst rechts ga ik op het bankje zitten. Ik bel even met mam en vertel haar dat ik nog een pakketje in mijn tas heb gevonden. "Ik denk dat ik het hier op dit bankje zo neerleg." Om me heen hoor ik verschillende reizigers maar volgens mij staan ze de andere kant op te kijken. Ik schuif dus snel een pakketje naar de andere kant van het bankje onder de midden leuning door.... Zo zit ik daar nog enkele minuten in de hoop dat er iemand bij schuift. Twee Engels sprekende dames lopen op het bankje toe en... gaan op het bankje ernaast zitten. Jammer...!  Maar enkele minuten voor de trein komt gaat er toch iemand zitten. Ik hoor het zakje ritselen als ze er bovenop gaat zitten maar kan niet beoordelen of ze het ook oppakt en bekijkt. Omdat ik wel heel nieuwsgierig ben naar de persoon stel ik een vraag: "Het klopt toch dat de trein die zo komt naar Utrecht gaat?" en zo weet ik dan zeker dat het een jongedame is die daar op het hoekje is gaan zitten.
In de trein bel ik nog even met mam. 'Drop' gedaan mam, maar ik kon niet horen of ze hem ook heeft meegenomen.:
Enkele minuten later belt mam. : Je drop is geslaagd!" Ik glunder van oor tot oor!

Limerick - Naïviteit

Naïviteit

 

Kunnen we dit alles geloven
wat de Grieken en Iran ons beloven?
"Wij zijn nu zoet...."
"We doen álles nu goed....
Of zullen zij ons van onze laatste cent en naïviteit nog beroven....?"

 

~ Maritha Roijakkers

Gedicht - Macula Degeneratie

Macula Degeneratie

Lijnen leken niet meer recht,
tegels zaten schots en scheef,
waardoor ik nog een keertje keek
en snel eens door mijn ogen wreef.

Iemand herkennen ging niet meer
dat viel het eerste weg.
't is daarom dat ik nu, op goed geluk...,
iedereen gedag dus zeg...

Is iets groot of is iets klein,
ik zie het vaak niet staan.
Maar een speld die daar net valt
zie ik om een hoekje juist weer gaan....

Hoe kun je een ander zeggen
wat je zelf niet snappen kan.
MD is een lastige ziekte
en helaas weet ik daar alles van!

 

 

~ Maritha Roijakkers

Blinde dropster.... soms zit alles tegen en soms.....

Blinde dropster.... soms zit alles tegen en soms.....

 

Omdat het vanmorgen zo'n slecht weer was had ik bedacht een pakketje mee te nemen om voor iemand een zonnetje te laten schijnen. Op het aankomst stationnetje regende het en schuilde ik een poos onder een grote boom. Ik kon niet zien of er elders nog een bushokje of zo was dus mijn drop viel in duigen....
De ochtend bij mijn klant verliep helaas niet helemaal naar wens met als gevolg dat ik op het eind van de ochtend onverrichter zake naar huis moest. De dame die ik les zou hebben gegeven baalde natuurlijk erg. Ze vond het heel vervelend voor mij dat ik met dat slechte weer had moeten reizen en dan ook nog eens voor niets. En toen ze me later naar de bushalte bracht en de bus ook nog eens te laat kwam zei ze: "Tja op sommige dagen zit echt alles tegen..."
Ik moest ondertussen stiekem lachen. Terwijl zij naar het bus bordje was gelopen om daar met een loepje een poging te doen de tekst te lezen was ik snel het bushokje zelf ingeschoten en had een pakketje op het bankje laten glijden. Daarna was ik, bijzonder geïnteresseerd in de tekst van het bordje, natuurlijk bij haar gaan staan. Maar toen het nog een poos wachten bleek te zijn stelde zij voor om in het hokje te wachten. Galant als Preston en ik dan zijn had ik haar voorgelaten het bushokje in..... waar zij dus heel toevallig een pakketje vond. LOL.... ze probeerde het met haar loepje te bekijken en stopte het toen toch maar in haar zak. Waarschijnlijk om het later thuis onder een grotere loep nog eens aan een nadere inspectie te onderwerpen.
Nee hoor..... niet alles zat tegen vanmorgen!

Limerick - Baron 1898 Baron 1898

Baron 1898 

 

De efteling kent een nieuw fenomeen.
Zoals Baron 1898  is er nog maar één.
maar midden in het gegil
Viel het ding nu al stil.
Men vraagt nu, met spoed, een vangnet te leen!

 

~ Maritha Roijakkers

Limerick - Exit 'Grexit'

Exit 'Grexit'

 

'Grexit,' die term lijkt verdwenen.

We gaan de Grieken weer veel euro's lenen.

Met strikte voorwaarden weliswaar...

maar is het daarmee dan klaar

Of verandert het straks weer, in Athene?

 

~ Maritha Roijakkers

Blinde dropster weer op pad

Blinde dropster weer op pad

 

Het werd hoog tijd om weer eens de stoute 'dropschoenen' aan te trekken. De mand waarin ik de pakketjes klaar leg stroomt zowat over. Zelf maak ik voornamelijk mutsen en sjaals om te droppen maar mam voorziet me tussentijds ook van vele kleine gehaakte snuisterijen zoals leuke sleutelhangers, zakjes voor zakdoeken, zeep etc.
Op zondag was ik met een vriendin uitgenodigd op een activiteit van de ruilkring hier van Den Bosch. We namen onze creatieve spullen mee om daar hopelijk anderen te inspireren. Brei-, haak-, loomspullen en zelfs papierwerk waarmee mijn vriendin de prachtigste schaaltjes maakt hadden we bij ons om te laten zien. Het was supergezellig en we hebben een paar mensen nog iets bij kunnen leren ook. Toen we weer huiswaarts gingen hebben we nog stiekem 2 pakketjes in en bij het huis verstopt voor een paar eerlijke vinders....
En ook vandaag liet ik het 'dropvirus' zijn werk doen. Ik stak 2 pakketjes bij me en bedacht me dat ik er een zou kunnen achterlaten hier in een van de liften van het station. Dit keer natuurlijk niet in de liften die mijn andere vriendin evt. zou nemen. LOL..... die is ondertussen natuurlijk voorzien door haar eerdere vondst. Voor het andere pakketje moest ik iets anders verzinnen.
 Op station Rotterdam Alexander had ik afgesproken met iemand om me rond 9 uur op te halen. Natuurlijk was ik er vroeger maar dat is uiteraard geen probleem. Ik weet er een prima bankje te staan en had bedacht dat ik daar mijn pakketje neer zou proberen te leggen. Toen ik aan kwam lopen was het hele bankje bezet. Maar de natte neus van Preston overtuigde iedereen van het feit dat ik toe was aan een ‘zit’.... Resultaat was een bankje voor vier voor ons alleen. Met Preston breed uitgestrekt voor het bankje  ging ik een heel eind naar links zitten en probeerde zo goed en zo kwaad als ik dat kon in de gaten te houden of het neerleggen van iets in de smiezen zou lopen. Rotterdam is natuurlijk druk en je bent er dus niet snel onbespied. Toch lukte het me het zakje richting het andere uiteinde van de bank te schuiven en daarna deed ik natuurlijk net of mijn neus bloedde.... "Kijk mij blinde hier zitten....." : Nee hoor, zoiets creatiefs zou ik natuurlijk nooit kunnen maken en dus ook niet droppen."
Rond kwart voor 9 kwam er iemand recht op het bankje af. Ik zette me al schrap om een leugentje op te gaan dissen. “Oh, nee hoor, niets gezien...." maar het was niet nodig want dit bleek mijn afspraak. En terwijl ze zowat steun zocht met haar hand bovenop het pakketje.... zag ze het niet.
Toen ik enkele uren later weer op het station kwam liep Preston gelijk naar het bankje... : Moet je hier niet zijn?" leek hij te vragen. Het bankje was leeg!

Limerick - Exit?

Exit?

 

Men is in Brussel al dagen aan 't praten.
Maar het gemoed blijkt er in alle staten.
Gaat Griekenland 'grexit' ?
Vanwege Finlands stem, Exit!
Moeten de Grieken de euro verlaten?

 

~ Maritha Roijakkers

Limerick - Grexit

Grexit

 

Kunnen de Grieken wel anders dan falen?
Wie kan een ander lot nu nog bepalen.
Levert dit nog iets op?
Behalve steeds weer zo'n 'top'.
In ieder geval een nieuw woord in de 'van Dale'.

 

!  Maritha Roijakkers

Limerick - Griekse bende

Griekse bende

 

In Europa is het een bende.

want terwijl iedereen de euro daar kende.

Trok 'Greece' haar plan

en anderen vonden daar weer wat van.

Dat resulteert nu in een boel ellende.

 

~ Maritha Roijakkers

Gedicht - Nonsens – No-Nonsense

Nonsens – No-Nonsense

 

Klein verhaaltje
van Klein Duimpje
Mooi gedicht
over een... pruimpje

 

Gewoon wat woorden
kleine versjes
Blozende wangen
Zoete kersjes

 

Letters, woorden
en zinnen die raken
zo tezamen
emoties maken

 

Nonsens...
No-nonsense...

 

~ Maritha Roijakkers

Limerick - Jongen maakt huiswerk met licht van McDonalds

Jongen maakt huiswerk met licht van McDonalds

 

"Tegenslag wil ik niet accepteren.
"Ook als het lot zich tegen mij lijkt te keren."
"Geen happymeal voor mij
maar McDonalds schijnt me juist bij,
waardoor ik toch ondanks alles kan leren."

 

http://www.telegraaf.nl/opmerkelijk/24250492/__Jongen_maakt_huiswerk_met_licht_van_McDonald_s__.html?utm_source=facebook.com&utm_medium=referral&utm_campaign=facebookpage

 

~ Maritha Roijakkers

Gedicht - Leven in het moment

Leven in het moment

 

Je leeft in het moment.
Maar toch is dat niet waar.
Want voor je het beseft
is een nieuw moment weer daar
.... en klaar....

 

~ Maritha Roijakkers

Limerick - Barst in de ruit

Barst in de ruit

 

De piloot riep: "Ik hoor het raam kraken."
"We gaan dus een noodlanding maken!"
"We stoppen vandaag
dus op het vliegveld van Praag
en u gaat de terugvlucht dus later nog maken!"

 

"Ik hoor hier zojuist echt wat kraken."
"ik zal de vlucht dus zo moeten staken."
"Want met een barst in de ruit
wordt onze vlucht echt gestuit."
"We gaan dus een noodlanding maken!"

 

http://www.ad.nl/ad/nl/1012/Nederland/article/detail/4097856/2015/07/09/Vliegtuig-KLM-maakt-noodlanding.dhtml

 

~ Maritha Roijakkers

Een doosje met kraaltjes

Een doosje met kraaltjes

Mensen die me kennen weten dat ik van thuis uit met de paplepel een dosis creativiteit heb meegekregen.

Hoe heerlijk is het toch om met allerlei materialen bezig te gaan en aan het eind iets geweldigs gecreëerd te hebben?

Tot mijn 20e had ik regelmatig gebreid. Op een bepaald moment had ik zoveel truien, hesjes, etc. gemaakt dat ik er even helemaal geen zin meer in had. Ik gooide mijn breiwerk opzij en ging andere dingen doen. Regelmatig kwam ik het W.I.P. (Work In Progress) project tegen maar ging er niet meer mee verder. Na een hele poos ruimde ik het definitief op met in mijn achterhoofd het idee dat breien,  haken  en dergelijke . uiteindelijk toch niet meer mogelijk zouden zijn.

Ondertussen kreeg ik het druk met werk, relatie en andere dingen en had het gefröbel geen plaats meer in mijn leven. Al bleef er altijd wel wat knagen.... dat ik geen naam kon geven maar dat me wel dwars zat.

Een jaar of 6 á 7 geleden gaf ik een dochter van een vriendin een breisetje cadeau . Er zat een set breinaalden, wat garen en een dvd in om te leren breien. Of zij er blij mee was weet ik niet eens.... maar terwijl zij het uitpakte bemerkte ik bij mezelf een fikse jaloezie. Ik wilde dat ook!

De dag daarna ging ik naar de winkel en kocht een set breinaalden en wat garen en voor ik het wist was ik weer verslaafd.

Ik realiseerde me wel dat ik niet alles zou kunnen. Een steekje zou er op zijn tijd zeker vallen. Natuurlijk kan ik dan te rade bij mam.... maar tja die woont toch wat te ver weg om enkel steekjes op te komen rapen. Maar al snel vond ik een 'stitch 'n bitch' groep met enthousiaste breidames die me met raad en daad en een stuk vriendschap bij wilden staan.

Ondersteuning is natuurlijk heel fijn maar je wil toch zoveel mogelijk zelfredzaam zijn. Daarom ben ik altijd op zoek naar manieren om zo min mogelijk hulp te hoeven vragen, zo heb ik een manier gevonden om een trui te maken waarbij enkel de steken van de mouw voor me opgenomen moeten worden, zo hecht ik draden aan elkaar met een Russian join zodat ik tijdens het werken geen draadjes hoef weg te stoppen en zo heb ik bijv. een doosje met kraaltjes dat me helpt bij het tellen van de moeilijkste patronen.

Naast het breien ben ik ondertussen ook bedreven in loomen en zelfs haken. Vond ik het loomen eerst een soort 'fisherprice' techniek... nu mag ik daar echt heel graag mee bezig zijn. Naast de gebruikelijke breiringen en breiramen heb ik ook een paar bijzondere looms waarmee ik ook grotere projecten kan maken. Zo ben ik momenteel op een grote 8- vormige loom bezig met een hes.

En al met al...... maak ik zo de leukste dingen..... al zeg ik het zelf.

Uiteindelijk is mijn creativiteit enorm belangrijk gebleken, het houdt me bezig, geeft me een leuk doel (zoals droppen voor ‘de Anonieme sjaal)’en brengt me vooral in contact met andere creatieve mensen. Hopelijk mag ik hier nog lang mee doorgaan en anderen inspireren!

Dus wie zin heeft om zo nu en dan eens creatief bezig te zijn, schuif gerust gezellig bij me op de bank aan.

(En wie eens wat bolletjes garen, of zo, over heeft….. ik houd me aanbevolen!)

Limerick - Kamspin in Rijnsburg

Kamspin in Rijnsburg

 

"Wat zie ik in Rijnsburg nu kruipen?"

"Ik krijg van de schrik, heus waar, stuipen."

Het is een kamspin.

hij kruipt de boom in.

"En ik zet het geschokt op een zuipen."

 

http://www.nujij.nl/algemeen/giftige-kamspin-losgelaten-in-rijnsburg.32741592.lynkx

 

~ Maritha Roijakkers

Limerick - Mannen in vrouwenkleren

Mannen in vrouwenkleren

 

"Bij Zara moeten ze nog wel wat leren."

"Dat soms ook mannen een jurk of rok willen proberen."

Dat zij Jett Rebel.

Hij ontketende een rel.

Hij wilde het pashokje in met een berg vrouwenkleren.

 

 

~ Maritha Roijakkers

Songtekst - AHA - Take on me

AHA - Take on me

Iedereen van mijn generatie kent volgens mij de clip die bij dit nummer hoort; de strip die tot leven komt en de ‘gruwelijk knappe’ hoofdpersoon naar binnen trekt in het verhaal. Wat was dat vooruitstrevend toen.

Het had iets magisch. Het idee dat je zo maar een verhaal in zou kunnen stappen, vooral voor mij als 'boekenwurm'.

Als kind las ik al enorm veel en naast de vele boeken van o.a. Enid Blyton die ik van mijn ouders kreeg, struinde ik ook graag de bibliotheek af naar nog meer pareltjes. Zo heb ik ook naast de ‘gewone’ boeken een poos stripboeken meegenomen. Vooral de boeken over kapitein Rob en die van de rode ridder, die volgens mij helemaal in het rood getekend werden, vond ik geweldig om te lezen en te bekijken. En vaak verbeeldde ik me dan een rol te spelen in dat verhaal en dan natuurlijk in nauw contact met de verschillende hoofdpersonages!.

Als ik nu  de songtekst lees, dan blijkt het verhaaltje natuurlijk vrij dun.... maar in combinatie met de muziek en de beelden... vind ik het nog steeds een geweldig nummer waar ik gelijk goede zin van krijg en wat meteen mijn verbeelding weer prikkelt!

 

 

AHA - Take on me

Talking away,

I don't know what I'm to say

I'll say it anyway,

today's another day to find you

Shying away,

I'll be coming for your love, okay

Take on me (Take on me)

Take me on (Take on me)

I'll be gone in a day or two

So needless to say,

I'm odds and ends but I'll be

Stumbling away,

slowly learning that life is okay

Say after me,

it's no better to be safe than sorry

Take on me (Take on me)

Take me on (Take on me)

I'll be gone in a day or two

Oh, the things that you say,

yeah, is it a life or just a play

My worries away,

you're all the things I've got to remember

You're shying away,

I'll be coming for you anyway

Take on me (Take on me)

Take me on (Take on me)

I'll be gone in a day

Take on me (Take on me)

Take me on (Take on me)

I'll be gone in a day

Limerick - Grexit

Grexit

 

Wij als Europa kunnen nu pieken
als gevolg van beschaving gebracht door de Grieken.
Ze brachten ons filosofie,
wetenschap en poëzie.
Maar waarom lijken ze nu de boel te verzieken?

 

~ Maritha Roijakkers

Gedicht - Slecht zien

Slecht zien

 

" Wat zie je wel, wat zie je niet?"
De vraag die ieder stelt
En als ik dat geweten had,
had ik het graag verteld.

 

Maar wat ik niet zie... dat zie ik niet.
Wat wel dat is te veel....
Ik kan dus enkel zeggen:
"Wat ik zie is slechts een deel."

 

Ik leg een puzzel keer op keer,
vind stukjes elke dag.
Maak plaatjes in mijn hoofd compleet,
tot het voelt of ik ze zag....

 

Tja....
over zien is veel te zeggen.
Maar slecht zien...
dat is niet uit te leggen.

 

~ Maritha Roijakkers

Gedicht - Notulist

Notulist

 

Ik tover met woorden zei de notulist
In punten en komma's heb ik me zelden vergist
Maar dat werken met stijlen dat vind ik niet leuk.
Dat springt links en rechts en ik schrik me een deuk.
Waarom kan ik zelf mijn gewenste vorm niet bepalen?
Kon ik dat oude Word Perfect nog maar eens terughalen.
Microsoft Word maakt het eenvoudiger, tenminste dat is de bedoeling.
Maar met tekstverwerken zelf heeft dat pakket, volgens mij, echt geen voeling....
Maar goed.... met wat bijschaven hier en weer daar.
Zijn mijn notulen nu uiteindelijk toch gelukkig weer klaar!

 

~ Maritha Roijakkers

Gedicht - De parasol

De parasol

 

"Ik vlieg!" riep de parasol

"Tjonge wat heb ik een lol."

" Kan ik gelijk eens even gluren

naar al het leuks zo bij de buren."

"Een tuintje verder, lukt niet meer...."

"Au, die landing deed me zeer."

"Straks de buurman maar eens vragen,

of hij me naar huis terug wil dragen."

 

~ Maritha Roijakkers

Jeugdsentiment met Wolfgang Amadeus Mozart - Wiegenlied (Schlafe mein Prinzchen schlaf ein )

Jeugdsentiment met Wolfgang Amadeus Mozart - Wiegenlied (Schlafe mein Prinzchen schlaf ein )

Een songtekst...... die is er natuurlijk niet bij dit klassieke stuk van Mozart. Toch hoor ik een heel verhaal als ik dit stuk beluister.

Net als nu hebben veel fabrikanten acties om hun producten te promoten. Toen ik klein was had Biotex boekjes en zelfs singletjes met verhaaltjes. Een daarvan was het verhaaltje Loeki, Rieki & Wieki - En de Wonderviool. Daarin deed een meisje mee aan een vioolconcours en speelde dan het stuk van Mozart. Door een ietwat onhandige actie van haar poes 'poes Poelepetoet' kwam er een barst in haar viool en moesten de Biotexpoppen in actie komen om haar te helpen.

Het singletje heb ik volgens mij grijs gedraaid en het verhaal bleef altijd in mijn hoofd zitten. Zo moest ik bij het zien van katten vaak denken aan poes Poelepetoet .

Door de jaren heen raakte het singletje zoek en langzaamaan verdween het verhaal voor mij naar de achtergrond, om heel even weer naar voren te komen als ik een stuk van de klassieker hoorde. Tot ik mijn voormalige partner leerde kennen. Op een avond noemde ik een poes 'poes Poelepetoet' en toen bleek ook hij het verhaaltje te kennen. We hadden er veel lol om want samen konden we bijna het hele verhaaltje letterlijk reconstrueren... En wat bleek later, zijn moeder had het singletje nog liggen. Echter we konden het niet meer afspelen omdat we geen pick-up ter beschikking hadden.

Maar internet bracht uitkomst. Ik begon te speuren en vond uiteindelijk een plek waar bijna alle Biotex verhaaltjes gedigitaliseerd beschikbaar werden gesteld. En zo konden we dus weer genieten van ons stukje jeugdsentiment!

(Lang leve het internet als je een nostalgische bui hebt.)

'Geluksdag'

'Geluksdag'

 

Gisteren had ik een enorme geluksdag. Allemaal lieve mensen om me heen die zo maar mijn dag maakten!

Mijn vriendin zou me helpen met een probleempje in mijn breiwerk. Ik belde haar op om te vertellen dat ik onverwacht redelijk vroeg thuis zou zijn. Toen vertelde ze me dat ze een paar boodschapjes voor me in mijn koelkast had gezet en ook nog een verrassing voor me had! Wat bleek? Ze had de stofzuiger alle hoeken van de kamer laten zien en nog een paar nodige klusjes gedaan... Wow, dat vond ik wel heel erg fijn.
De verrassing ging nog verder want terwijl zij zo in mijn huis was bezig geweest bleek voor iemand mijn tuintje aan het bijhouden te zijn.
Toen ik thuiskwam, kwam mijn vriendin al snel om me met mijn breiwerk te helpen. We hadden het over het hete weer en ze merkte op dat het wel jammer was dat ik in de keuken geen gordijn had. "Dat scheelt inkijk en met die hitte geeft het natuurlijk ook een stuk verkoeling." Een gordijn in mijn keuken stond al langer op mijn verlanglijstje maar omdat ik niet al te vaak mensen lastig wil vallen had het geen prioriteit gekregen....
"Als jij nu zorgt dat er iemand een rail komt hangen dan heb ik stof liggen om een paar gordijnen te maken."
Ik belde een goede vriend van me met de vraag of hij binnenkort daar een keer een mogelijkheid voor had. "Roep maar wanneer, of.... kun je straks?"
Je snapt het.... ik kon zeker straks.
Ik belde mijn ouders om me over al dat geluk te uiten. "Ik heb hier nog wel een paar gordijnen liggen." zei mijn moeder. Met een facetime verbinding werd vastgesteld dat die gordijnen waarschijnlijk prima zouden passen. En voor ik het wist..... waren ze hier met de gordijnen. Pap haalde ondertussen ook nog de gordijnrails. Alleen vergiste hij zich in de maat en kocht in plaats van 1x de lengte de dubbele lengte....
's Avonds na het eten kwam de vriend en hing de rails op in de keuken. Inderdaad had pa zich vergist en hij hield dus een stuk over. Ik vertelde hem dat ik boven mijn fauteuil in de kamer ook nog ooit een rail wilde hangen zodat ik daar met haakjes en vliegertouw evt. eens wat neer kan hangen. En voila, ook die wens ging in vervulling.
De gordijnen werden opgehangen en ze waren perfect. Dus mijn vriendin hoeft niet meer aan de slag....
En zo... kwam er een eind aan mijn geluksdag waarin ik zomaar een tuinman, werkster, boodschappendienst, bezorgservice en klusjesman had gehad. Wat voelde ik me rijk met al die lieve mensen om me heen!

 

En..... wat ben ik blij met mijn gordijnen in de keuken  want het scheelt enorm met de hitte hier in huis!

Limerick - Verkoeling zoeken in 'de Sint Jan'

Verkoeling zoeken in 'de Sint Jan'

 

In de trein ontmoette ik twee toeristes uit Purmerend. Ze vertelden dat ze lekker een paar dagen naar Den Bosch kwamen om de stad te zien. Natuurlijk ging het gesprek ook over het, toch wel erg, hete weer. Ik zei daarom dat ze dan altijd nog voor verkoeling 'de Sint Jan' in konden. Waarop een van de twee antwoordde: "Nee, want dan moet ik eerst nog een bikini en badhanddoek gaan kopen."

Mijn mond viel natuurlijk open toen ik in de gaten kreeg dat dit antwoord niet als lolletje bedoeld was.... De toeriste dacht echt dat 'de Sint Jan' een plaatselijk meertje of zo zou zijn en had van de kathedraal nog nooit gehoord....

 

Deze ontmoeting inspireerde tot de volgende limerick:

 

"In Den Bosch shoppen dat is onze bedoeling!"

"Maar in deze hitte zoeken we nu toch naar verkoeling."

"Bezoek dan de Sint Jan, !"

"Misschien is dat een goed plan?"

"Ach met cultuur hebben wij twee echt waar geen voeling!"

 

~ Maritha Roijakkers

Gedicht - Wat... en dat...

Wat... en dat...

 

Vroeger zag ik nog wel wat...

Daarna werd het enkel dat ...

maar nooit meer ... werd het écht nog wat

 

En tegenwoordig zelfs dát...  niet meer!

Nu verzucht ik keer op keer::

"Wat is dat hier nu toch weer?

 

~ Maritha Roijakkers

Limerick - Het weer

Het weer

 

Het weer is vandaag echt een zegen.
Nee het valt zeker niet tegen.
Of misschien toch wel
Want de zon die brandt fel.
Maar alles toch beter dan regen?!

 

~ Maritha Roijakkers