woensdag 15 juli 2015

Gedicht - Macula Degeneratie

Macula Degeneratie

Lijnen leken niet meer recht,
tegels zaten schots en scheef,
waardoor ik nog een keertje keek
en snel eens door mijn ogen wreef.

Iemand herkennen ging niet meer
dat viel het eerste weg.
't is daarom dat ik nu, op goed geluk...,
iedereen gedag dus zeg...

Is iets groot of is iets klein,
ik zie het vaak niet staan.
Maar een speld die daar net valt
zie ik om een hoekje juist weer gaan....

Hoe kun je een ander zeggen
wat je zelf niet snappen kan.
MD is een lastige ziekte
en helaas weet ik daar alles van!
 
 
~ Maritha Roijakkers

Geen opmerkingen:

Een reactie posten