Gedicht - 's Werelds last

's Werelds last

 

In '40 - '45
kon je zelf niet kiezen,
Je kon enkel nog maar vluchten
om 'jezelf' niet te verliezen.

 

Velen zijn gegaan
soms naar verre oorden
waar ze welkom waren
alsof ze daar 'echt' hoorden.

 

Het was dan niet de eigen keuze
maar ze vonden amnestie
en bouwden zo een toekomst
voor zichzelf en familie

 

Nu zijn we zoveel jaren verder
en anderen zijn nu op de vlucht
Ze kloppen aan onze harten
en vragen asiel, is het gerucht....

 

We sluiten snel de ogen
om het leed niet meer te zien
We zijn echt heel gastvrij......
al moeten we dat nu toch herzien.

 

Het is niet zo eenvoudig
een antwoord te vinden op de vragen
maar misschien kunnen we toch op een of andere manier
een klein stukje van 's werelds last mee helpen dragen?

Omdat het de eigen zekerheden raakt is het moeilijk om gastvrij te zijn. Maar wat als je zelf in deze situatie zou verkeren?

 

~ Maritha Roijakkers

'Klabang!!! '

'Klabang!!! '

 

'Klabang!!! '

Ik zit ineens rechtop in mijn bed, ontwakend uit een droom, die ik gelijk compleet vergeten ben, met mijn hart kloppend in mijn keel. Waar kwam die ineens vandaan?
Ik realiseer me dat het onweert en dat de bliksem voor mijn gevoel zo'n beetje naast me moet zijn ingeslagen. Ik hoor de klap nog nadreunen en voel hoe mijn hart nog steeds een aangepast tempo aanhoudt.....
Tjonge.... dit kan niet anders dan een inslag zijn hier heel dicht in de buurt.
Ik reik naar mijn wekker en hoor dat het 4.06 uur is. Ondertussen verbaas ik me dat er geen regen valt en.... wordt op mijn wenken bediend als de lucht openbreekt en al het water in een keer naar beneden wordt gestort.
Maar net zo snel als het is gekomen lijkt het natuurgeweld ook weer te verdwijnen. Ik zie de flitsen en tel: een, twee, drie...... dertien.. 'Boem' klinkt het dof en ver weg en ook de regen gaat snel over in nog een enkele drup en daarna stilte.
Omdat ik het idee heb dat er toch meer buren gewekt moeten zijn door de enorme klap pak ik mijn iPad en check Twitter. Maar daar blijft het rustig, lijkt het, en ook ik besluit mijn rust weer te zoeken.

'Klabang!!! 7:42 uur.

Gedicht - 'Hondenliefde'

'Hondenliefde'

Daar lig je lekker in je mand
nog heerlijk wat te soezen
De dag gaat zo weer echt van start
we gaan naar beneden naar de poezen...

Maar dan zie ik mijn hemd liggen in jouw hondenmand
en val ik even stil...
Wat voel ik me gevleid
dat jij me zelfs 's nachts zo dicht bij je wilt...

 

~ Maritha Roijakkers

Limerick - Diamantroof

Diamantroof

In Hong Kong stond een dief stil te kijken
naar een diamant die bij een juwelier lag te prijken
Hij wist hem te ruilen
en nu is het huilen
of ze hem vinden dat zal nog blijken....

http://www.ad.nl/ad/nl/1014/Bizar/article/detail/4131796/2015/08/29/Dief-verwisselt-peperdure-diamant-voor-nepper.dhtml

 

 

~ Maritha Roijakkers

Limerick - 'Asielzoeker' gespot in Utrecht

'Asielzoeker' gespot in Utrecht

 

Wat ze in de krant nu toch schrijven...
Ze zagen in Utrecht wat drijven
Een zeehond ging slinks
bij Hoevelaken naar links
Mag deze 'asielzoeker' daar blijven?

 

~ Maritha Roijakkers

Gedicht - Vriendschap

Vriendschap

 

Ik kén jou.
Jij ként mij.
We delen respect,
en vermenigvuldigen vrij!

 

 

~ Maritha Roijakkers

Limerick - Moord en…..

Moord en…..

 

Je zou het niet zeggen als je het nieuws dagelijks hoort
maar er wordt hier steeds minder gemoord.
Wat rest Nederland?
Liquidaties aan de lopende band....
Dat is hoe dan ook toch gestoord?!

 

~ Maritha Roijakkers

Limerick - Verhitte discussie

Verhitte discussie

Wat mag het zijn? Wil je een bakje

of eet je het liefst uit een zakje?

Wil je patat of friet

of boeit dat jou niet?

En wil je dan mét of zonder een kwakje.....

http://www.ad.nl/ad/nl/5595/Digitaal/article/detail/4129809/2015/08/26/Patat-of-friet-wat-zeg-jij.dhtml

 

 

~ Maritha Roijakkers

Gedicht - Een andere kijk

Een andere kijk

 

Jij ziet alles.
Ik zie niets....
Jij kiest je vervoer.
Ik heb zelfs geen fiets...

 

Jij leest op straat de borden.
Ik zie ze niet eens staan.....
Jij wuift naar andere mensen,
die ik nooit heb zien gaan...

 

Onze wereld is zo anders
maar in de kern gelijk
Omdat ik net als jij
hem met mijn hart bekijk!

 

~ Maritha Roijakkers

Limerick - Innovatie?

Innovatie?

 

De NPO brengt enkel nog informatie
waaronder wat cultuur en educatie
maar geen entertainment meer
ook al doet dat wel zeer....
Maar volgens Staatssecretaris  Dekker is dit innovatie....

 

 

~ Maritha Roijakkers

Limerick - Euvel in Kaatsheuvel

Euvel in Kaatsheuvel

 

Vertoonde eerder de Baron nog een euvel
een fout met een moer of een deuvel....
Nu is het uit met de pret
van de gondolette
Nee, het zit ze niet mee in Kaatsheuvel

~Maritha Roijakkers

Gedicht - Verrassende stilte

Verrassende stilte

Het was stil vanmiddag

rondom het water.

Geen getjilp, gekwaak

zelfs geen gesnater.

Waar waren nou al

die kwetterende dieren?

Waren die zonder mij,

elders,  een feest aan het vieren?

Maar toen ik bleef staan

Om naar de stilte te luisteren,

hoorde ik ze toch verderop

heel zachtjes fluisteren.

"Als ze zo hier

om het hoekje komt lopen,

roepen we: "Verrassing!".

Heeft iedereen het gesnopen?"

Dus liep ik verder

alsof er niets was besproken

en liet me verrassen

toen ze zo rond me opdoken

Je begrijpt het zeker

mijn dag kon niet meer stuk.

Zo'n lief gebaar....

dat noem ik geluk!

 

 

~ Maritha Roijakkers

Gedicht - De ketting van mijn leven

De ketting van mijn leven

 

De ketting van mijn leven
rijgt zich een-voor-een aaneen.
Iedere kraal weer een ervaring
en de volgende volgt meteen.

 

De een wat groter dan de ander,
heeft meer indruk misschien gemaakt.
Een ander weer wat grillig,
zodat hij achter een vorige, nog haakt....

 

Het wordt niet de mooiste ketting.
Nee, dat wordt hij zeker niet.
Maar het weerspiegelt wel mijn leven
met veel geluk en ook verdriet.

 

Wat heb je aan perfectie
als je niet over goed en slecht kunt zingen.
De grilligheid is in de kern
juist de pracht van mooie dingen.

 

~ Maritha Roijakkers

Het hoorspel

Het hoorspel

Voor velen zijn ze misschien een achterhaald fenomeen maar voor anderen juist meer levend dan ooit.
Zelf mag ik er graag naar luisteren maar een echte hoorspelfanaat kun je me niet noemen. Ik beluister ze vaak puur voor het verhaal en geniet van de vormgeving en effecten net als ik dat bij veel van mijn favoriete boeken doe. Je zou kunnen stellen dat een hoorspel voor mij in het verlengde van lezen ligt met een extra dimensie erbij. De term 'luisterfilm’ zou in mijn geval dus toereikend zijn om mijn beleving van het hoorspel te beschrijven.

Hoe anders is dat voor sommige kenners. Ik ben al enkele jaren lid van een hoorspel mailinglijst waar regelmatig juweeltjes en nieuwtjes van oude en nieuwe hoorspelen met elkaar gedeeld worden. Enkele van de leden zijn naast het verzamelen en bijna archeologisch speuren naar hoorspelen ook nog eens enorm bedreven in het restaureren en zelfs maken van hoorspelen waardoor het een ware schatkamer is voor de hoorspelliefhebber. En dan is er nog een enorme kennis aanwezig over de hoorspelacteurs en wetenswaardigheden over het genre in het algemeen waar ik enorme bewondering voor heb.
Dankzij deze mensen die met hun tomeloze energie het hoorspel in ere houden is er gelukkig veel bewaard gebleven en komt er zelfs nog zo nu en dan verloren gewaand 'nieuw' oud materiaal bovendrijven.

Waar het in de jaren 50 nog gebruikelijk was dat je met de hele familie rondom de radio kroop voor de wekelijkse aflevering van het hoorspel is dat nu natuurlijk al lang niet meer het geval. Het hoorspel is langzaam maar zeker uit het radiolandschap verdwenen om lange tijd als een veenbrand bijna ondergronds te gaan.
Maar langzaamaan wordt er zo nu en dan weer nieuw materiaal geproduceerd. Niet altijd in de gewenste vorm en naar de maatstaven van de echte kenners.... maar toch.....
En als je ook nog eens in ogenschouw neemt hoe de mensen tegenwoordig in hun gejaagde bestaan zoeken naar rustpuntjes en zo ook al het luisterboek aan het omarmen zijn... dan zou je kunnen verwachten dat het hoorspel weer de naam en plaats gaat krijgen die het verdient.

Nee, leek het hoorspel een aantal jaren nog op sterven na dood.... ik denk dat er echt nog wel een toekomst voor het hoorspel is. Het hoorspel 2.0 zal op eigen wijze een weg vinden naar ons gehoor en ons hoorspelhart.

Gedicht - Affirmatie

Affirmatie

 

 "Ik heb alles in mij wat ik nodig heb
om mijn doelen te bereiken."
dus zou ik zonder moeite,
op een topmodel moeten kunnen lijken...

 

~ Maritha Roijakkers

Gedicht - Communiceren...

Communiceren...

 

Communiceren...
Nuanceren...
Niet beleren...
of koeioneren...
maar samen proberen!

 

~ Maritha Roijakkers

Gedicht - Social Media

Social Media

 

Scheldkanonnades,
gevloek en getier
'Social media'
is nog zelden een plek van vertier

 

Velen lijken er
hun rotte ei kwijt te moeten
en doen dat dan
door in alles te peuren en wroeten

 

Ze kunnen niet anders meer
dan de zaak koeioneren
en lijken niets maar dan ook niets
te kunnen of willen nuanceren

 

Soms denk ik.....
Ik trek mijn stekker er uit
en maak zo een eind
aan dat negatieve geluid

 

Maar misschien kan ik beter
tegenwicht geven
door vol positiviteit
te staan in het leven

 

~ Maritha Roijakkers

Leven tot op de centimeter

Leven tot op de centimeter

Ik merk dat ik leef tot op de centimeter nauwkeurig. Als ik 'hier' zeg dan bedoel ik ook 'hier' precies op de plaats waar ik nu sta.
Hoe anders interpreteren zienden dat vaak. 'Hier' kan varieren van precies hier tot binnen deze parameter en wie weet dus meerdere vierkante meters groot zijn....
Als ik hier in huis iets doe dan heeft alles een vaste plaats en volgorde. En wie me wil helpen, helpt me het best door het mijzelf te laten doen.
Vooral mijn ouders ondervinden dat maar al te vaak aan den lijve, als ik na een bezoek van hen binnen een kwartier weer aan de telefoon hang om enkele dingen te verifiéren..... "Waar is mijn afstandsbediening gebleven?" "Waar is dat betreffende item neergezet of gelegd?" "Mijn jas is niet mee naar binnen gekomen." Waarbij we dan steevast weer kunnen concluderen dat mijn hier niet dat van hun is... en dat de jas gewoon ergens aan de kapstok hangt, de afstandsbediening op tafel ligt in plaats van bij de tv en de andere spullen gewoon net iets verder op de tafel staan dan ik heb afgetast.

Deze week werd het ook weer een paar keer (pijnlijk) duidelijk hoe verschillend mijn hier en dat van anderen kan zijn.
Zo lag ik bijna gestrekt over een van mijn stoelen. Een buurtbewoonster had me tijdens de uitlaatronde van Preston ergens over aangesproken en ik had haar even binnengenodigd zodat ik het voor haar uit kon zoeken. Bij haar vertrek liet ze een stoel midden in de kamer staan..... en toen ik later weer naar de keuken liep ontdekte ik dus hoe pijnlijk het kan zijn als spullen niet op de centimeter nauwkeurig teruggeplaatst zijn.....

Gedicht - Paardenbloem

Paardenbloem

Ik ben de paardenbloem,

kijk mijn rozet hier nu staan.

Met mijn gele bloemetjes

kijk ik jou vrolijk aan.

In sommige oorden

wordt mijn blad soms gegeten.

Maar dan noemt men me Molsla

en mag ik geen Paardenbloem heten.

Ja echt, ik heb vele namen

verspreid over het land.

En over de gebruikelijke is er ook nog commotie

over de n die er in is beland...

Mijn bloem is een compositie

van vele lintbloemetjes tezaam,

dat wordt dan ook uitgedrukt

in mijn plantkundige naam.

Mijn stengel is hol

waar een melksap door vloeit

en ik geef van die pluizen

als ik uit ben gebloeid.

Voor kinderen vormen

die pluizenbollen een feest.

"Blaas jij ze weg....?"

"Wie blies er het meest?"

Eigenlijk is er veel

om over mij te vertellen.

Zo heb ik medicinale krachten

zou je nog kunnen stellen.

Kom je mij dus

een volgende keer tegen

bedenk dan hoe mooi het is

dat je mij van de natuur hebt gekregen!

 

 

~ Maritha Roijakkers

Gedicht - Vakantieherinneringen

Vakantieherinneringen

Vooraf beelden in een folder
nog ver en ver vooruit
dan stills van het moment
met gevoelens, geuren en geluid

langzaam vervagend
tot een bitterzoet verleden
met een melancholische verdieping
van de toekomst en het heden

Herinnering vormt zich
tot verstilde accessoires
Wordend tot een ansicht
van gekoesterde memoires

 

 

~ Maritha Roijakkers

Gedicht - Servetten

Servetten

Ik ben Preston
en dol op servetten,
daar kan ik eens lekker
mijn tanden in zetten.

Ik versnipper ze dan
tot kleine papiertjes.
Is dit niet gezellig
met al díe witte sliertjes?

Ik heb nog wel wensen,
ik wil nog meer kleurtjes.
En als het kan,
ook servetten met geurtjes.

Ik vind het leuk
Zo een feestje te bouwen.
Maar ja......
daar moet men van houden.

"Prestonnnnnnnnnnnnn...............!!!!!!"

 

~ Maritha Roijakkers

Songtekst - Taco - Putting On The Ritz

Taco - Putting On The Ritz

Dat is nou zo'n nummer waar ik altijd vrolijk van word. Wat een heerlijk nostalgisch gevoel brengt dat met zich mee.
In mijn gedachten zie ik de 'upperclass' die onbekommerd flaneert langs de boulevard, de dames in hun voluptueuze jurken, met hoeden en hun parasolletjes in de hand , de mannen in hun nette tenue, de stok zwierig in de aanslag.
Ik kan niet nalaten het uit volle borst mee te zingen, voor zover dat lukt.....  met al die tong brekende Engelse zinnetjes, en..... ik zou zelfs willen dat ik had leren tapdansen.....

 

 

Taco - Putting On The Ritz

If you're blue and you don't know
Where to go to, why don't you go
Where fashion sits?
Puttin' on the Ritz

Different types who wear a day coat,
Pants with stripes and cutaway coat,
perfect fits.
Puttin' on the Ritz

Dressed up like a million-dollar trooper,
Tryin' hard to look like Gary Cooper (super duper)
Come let's mix where Rockefellers
Walk with sticks or umbrellas
In their mitts
Puttin' on the Ritz
Puttin' on the Ritz

If you're blue and you don't know
Where to go to, why don't you go
Where fashion sits?
Puttin' on the Ritz

Different types who wear a day coat,
Pants with stripes and cutaway coat,
perfect fits.
Puttin' on the Ritz

Dressed up like a million-dollar trooper,
Tryin' hard to look like Gary Cooper (super duper)
Come let's mix where Rockefellers
Walk with sticks or umbrellas
In their mitts
Puttin' on the Ritz

Have you seen the well-to-do,
up and down Park Avenue
On that famous thoroughfare
with their noses in the air
High hats and Arrowed collars,
white spats and lots of dollars
Spending every dime
for a wonderful time

If you're blue and you don't know
Where to go to, why don't you go
Where fashion sits?
Puttin' on the Ritz
Different types who wear a day coat,
Pants with stripes and cutaway coat,
perfect fits.
Puttin' on the Ritz

Dressed up like a million-dollar trooper,
Tryin' hard to look like Gary Cooper (super duper)
Come let's mix where Rockefellers
Walk with sticks or umbrellas
In their mitts
Puttin' on the Ritz
Puttin' on the Ritz

Dressed up like a million-dollar trooper,
Tryin' hard to look like Gary Cooper (super duper)
If you're blue and you don't know
Where to go to, why don't you go
Where fashion sits?
Puttin' on the Ritz
Puttin' on the Ritz
Puttin' on the Ritz
Puttin' on the Ritz

Gedicht - Tijdreizen

Tijdreizen

 

Als ik in de tijd kon reizen
dan zou ik naast je willen staan
maar ik zou niets anders doen
dan wat ik tot nu toe heb gedaan….

 

~ Maritha Roijakkers

Gedicht - Als in een droom

Als in een droom

 

Ik zie je staan
met mijn ogen dicht
Ik ruik je haren
en voel je gezicht

 

Ik voel hoe gefluister
mijn ziel omarmt
de angsten wegneemt
en mijn hart verwarmt

 

Ik proef je naam
die streelt over mijn lippen
Fluister hem zacht
voor de droom zal ontglippen

 

~ Maritha Roijakkers

Blinde dropster doet een 'dropje'

Blinde dropster doet een 'dropje'

 

Vanmorgen had ik weer last van het overbekende 'drop' virus. Ik vloog dus nog snel even naar boven om uit de overvolle krat met pakketjes er enkele mee te grissen. Preston stond ondertussen al ingetuigd te wachten en zag volgens mij de bui al hangen.
Vanwege de vakantiedienstregeling van de bussen hier moest ik nog een half uur wachten op mijn trein. Dat gaf me dus mooi de gelegenheid om de drop uit te voeren.
Preston zocht een mooi plaatsje voor me uit en stond al te kwispelen bij het vooruitzicht weer iemand blij te maken. We moesten nog wel even wachten want het andere uiteinde van het bankje was nog bezet. Maar toen de trein richting Breda vertrokken was kreeg ik mooi de gelegenheid om een pakketje vanuit mijn tas op het bankje te laten glijden zonder dat iemand het zag.
Zo zat ik daar nog een minuut of 10. Ondertussen druk bezig met een boterhammetje, mijn thermoskannetje thee en..... doen alsof mijn neus bloedde.... Net voor de trein kwam ging er nog iemand op het bankje zitten. Helaas kon ik niet zien of het pakketje een nieuwe eigenaar vond of toch nog niet....
Vanmiddag thuisgekomen was ik natuurlijk heel nieuwsgierig en heb ik gelijk de groepsberichten nagepluisd .... maar helaas.... nog maar even afwachten dus.
En ondertussen bedenken waar ik volgende keer weer een spannende drop kan doen.

Het witte spook onder de vergadertafel...

Het witte spook onder de vergadertafel...

 

Een poos geleden schoof ik aan bij het overleg 'Goederentreinen NEE'. De voorzitter was zo aardig om me thuis op te halen en dat terwijl hij op loopafstand woont van de vergaderlocatie.... Natuurlijk wilde hij ruimschoots op tijd aanwezig zijn en dus was ik als een van de eersten binnen. Ik installeerde me aan de grote vergadertafel die gecreëerd was door verscheidene tafels tegen elkaar te schuiven.
Preston kreeg een lekker plekje midden onder de tafel en besloot na het verorberen van een koekje het nuttige en het aangename te verenigen en dus gelijk een lekker tukje te doen.
Langzaamaan druppelden er meer mensen binnen die netjes allemaal langskwamen en me een hand gaven. Voor mij waren er geen bekenden bij maar dat maakte in dit geval natuurlijk niet uit.
De vergadering startte en na ongeveer een uur overleg klonk er ineens een rare blaf van onder de tafel. Het gesprek viel natuurlijk gelijk stil. "Wat was dat nou?" vroegen verscheidene mensen terwijl ze langzaam hun hoofd naar onder de tafel bewogen waar Preston in zijn slaap heel wat leukere dingen deed dan vergaderen.....

Gedicht - Gods plan

Gods plan

De vonk sprong zomaar over

zomaar onverwacht

Ze kon dit niet bevatten

ze had dit niet verwacht

Ze stond stevig in het leven

had haar boontjes zelf gedopt

maar had ze heel misschien

een stukje zélf toch weggestopt

Want ze vond zichzelf terug

toen ze in zijn ogen keek

Ze wist niet dat ze zoek was

maar miste iets..... dat bleek

Zijn blik gaf haar vervulling

zijn woorden streelden zacht

En ontluikend als een bloem

groeide zij in haar eigen kracht

Één en één bleek niet twee te zijn'

maar een veelvoud nog daarvan

Samen stonden zij veel sterker nog

Was dit dan Gods plan?

 

 

~ Maritha Roijakkers

Gedicht - Ansicht

Ansicht

 

Herinneringen ontstaan
in beeld geluid... in woorden.
Ze voeren me weer terug
naar vroegere tijden, andere oorden.

 

Een vogel zit te fluiten,
verscholen in het groen,
Zoals vele net als hij
dat al eeuwen, eeuwen  doen.

 

De wind ruist door de bladeren,
speelt zachtjes door de takken.
Het is als een herinnering
die ik nét nog niet kan pakken

 

Ik hoor geroezemoes van stemmen,
het crescendo zwelt steeds verder aan.
Zoals de stemmen in de gangen
als de school was uitgegaan.

 

Ik hoor hoge kinderstemmen
"buutvrij!" "Ik heb gewonnen."
En ik ruik zoete warme geuren
alsof er iemand ligt te zonnen...

 

Iets prikkelt er mijn neus
en ik kan het beeld nu bijna grijpen.
van oude mannen op een bankje
en van hun kruidige sigaren en hun pijpen.

 

Zoveel geuren, zoveel klanken
voeren me naar mijn kindertijd
Maar nu zonder angsten of beperking
als een ansicht in de tijd, bevrijd...

 

~ Maritha Roijakkers

Gedicht - Respect

Respect

 

Hoe we iets doen
dat is om het even.
Het belangrijkste is
respect door te geven.

 

~ Maritha Roijakkers

Gedicht - Twitter advertenties

Twitter advertenties

 

Twitter zag me kennelijk zitten
daar op het duitse 'platteland'
Dus krijg ik duitse advertenties
nu ik al lang weer thuis ben aanbeland....

 

 

~ Maritha Roijakkers

Gedicht - Ik ben misschien anders

Ik ben misschien anders

Ik ben misschien anders
anders dan jij
Dat maakt me niet minder
dat maakt mij juist mij

 

~ Maritha Roijakkers

Gedicht - Vakantie

Vakantie

 

Vakantie is geweldig.
Vakantie dat is fijn.
Maar vakantie betekent ook
van een ander afhankelijk zijn.

 

Alles is er anders.
Alles onbekend.
Wat je thuis kunt doen
is nu niet evident.

 

Toch geniet je met volle teugen
als je je onmacht hebt weggeslikt.
Want er is ook zoveel moois
en dat heb je mooi weer meegepikt.

 

~ Maritha Roijakkers

Limerick - Dogglywood limericks

Dogglywood limericks

 

Al duurde de rit vele stonden
we hebben het Walhalla gevonden
Een park met veel groen
voor honden van alles te doen...
Dogglywood een utopie voor honden

 

Het was echt een heel eind rijden
Maar toen konden we `preston verblijden
hij zag daar zijn vriend
Karel had ook vakantie verdiend
Ze zijn het park al snel in gaan wijden

 

Pa gaat even dutten
Preston ligt te tutten
Ma en ik breien er op los
daar achter in het bos
van onze fijne 'finhutte'

 

Een Walhalla voor honden gevonden
en nee, niet in Parijs of Londen
Het ligt in Trusenthal
Op de berg dus niet in het dal
Dogglywood utopia voor honden

 

Als de honden samen leuk spelen
en de baasjes ervaringen delen
dan spreek je van geluk
kan je dag niet meer stuk
Met viervoeters hoef je je nooit te vervelen

 

In een vakantiepark bestemd voor honden
Heb ik het geluk echt gevonden
Iedereen had er plezier
met de honden of...soms een glas bier
Nee voor mij geen reis naar Parijs of Londen

 

~ Maritha Roijakkers

Gedicht - Dogglywood

Dogglywood

 

Tijden heb je er naar uitgekeken
nu is het moment daar
en sta je dus bepakt en bezakt
met je tas en spullen klaar.

 

Alles snel nog gecontroleerd
een laatste keer gebeld,
zodat je zeker weten weet
dat je alles hebt gemeld....

 

Een flinke rit naar de bestemming
in gedachten al lang daar.
Dogglywood een utopie voor honden....
is het echt héús waar?

 

Nog even wachten bij de poort
we zijn er ruim op tijd.
Ja hoor we mogen binnen
en zijn een hond al kwijt....

 

De huisjes en de bungalows
nodigen ons naar binnen.
en met die 'bubbeltjeswijn' en dat lekkere bot
kan de vakantie nu beginnen!

 

Een losloopveld, de speeltuin
en een heus écht hondenbad,
De honden weten het al snel;
"Wij vinden dit wel wat!".

 

's Avonds uitgeteld naar bed
is voor honden hier een pretje
want in iedere hoek van al die huisjes
staat voor hen een lekker bedje.

 

Een dag plannen we bezinning
en bezoeken Buchenwald.
Daar wordt je even stil van.
Daar staat de tijd op halt..

 

Alledaagse begrippen
krijgen daar een andere waarde.
het zet je zonder pardon
met beide benen op de aarde.

 

Je brengt nog wat bezoekjes
aan musea en een stad.
En ook wat winkels zijn onveilig
daar koop je soms ook wat..... (veel)

 

De week is omgevlogen
alles wordt weer meegenomen.
Je neemt afscheid met de woorden:
"Mogen we nog eens komen?"

 

~ Maritha Roijakkers