Gemis...
Ik mis terloops ontmoeten,
die lach, dat plots gesprek.
Die helpende hand van onbekenden,
ergens... op een ongekende plek.
Ik mis de kopjes koffie
bij mijn klanten op de bank.
De bijzondere gesprekken,
herkenning en weerklank.
Ik mis, het steeds grenzen verleggen,
nagelbijtend, in bus of trein.
Gaat het me vandaag weer lukken?
Zal die taxi er al zijn?
Ik mis de lekkere broodjes.
Ik mis ook die zak patat,
als de reis uit was gelopen
en ik geen zin in koken had.
Ik mis zelfs de stress van leven,
de druk van alle dag.
Ik mis vooral al die mensen,
die ik onderweg steeds zag.
Ik ben echt blij met al mijn vrienden,
die hier nu naast me staan.
Die me helpen in het dagelijks leven
maar.... ik wil nu zelf weer gaan!
En wat zou het dan fijn zijn thuis te komen
bij iemand die om me geeft.
Aan wie ik zou vertellen
over wat ik had beleefd.
Kortom... ik mis ontmoeten
mensen, bekend en onbekend.
En alles samen delen
met iemand die mijn diepste wezen kent.
~ Maritha Roijakkers
Geen opmerkingen:
Een reactie posten