Gedicht - Glibberen en glijden

Glibberen en glijden

 

Al glibberend en glijdend
van huis af gegaan,
om later voor niets
bij de treinen te staan.

 

Die reden dus niet...
bah, dat was flink balen,
dus weer terug gegleden
om de bus nog te halen.

 

Vanaf de halte
leek het haast sleetje rijden,
toen ik achter de hond aan
weer huiswaarts moest glijden.

 

Ondanks het geglibber
bleven we beiden intact
en om dat te vieren
heb ik daarnet een kop koffie gepakt.

 

~ Maritha Roijakkers