Gedicht - Als een kluwen garen…

Als een kluwen garen…

 

Soms is het leven best verwarrend
als een grote kluwen garen.
Dan lijkt het lot je ondanks alles
de knopen niet te sparen.

 

Je zoekt je eerst een tijdje suf
naar dat ene begin of eindje.
En ineens heb je er dan twee...
Het lot lacht...... haha.... geintje!

 

Beetje bij beetje ontwar je er
de janboel uit elkaar.
Je bent best trots op wat je doet
want het eind is bijna daar.

 

Nou dat had je net gedacht...
want juist op dat moment,
vind je daar de grootste klit
waarmee je, nog eens, uren bezig bent.

 

Maar je gaat door tot aan het eind,
vastberaden, het zal je lukken.
Misschien met een klein beetje hulp zo hier en daar,
weet je uiteindelijk alles los te plukken.

 

Zo is het leven, vaak een chaos
maar als je gefocust door blijft gaan
dan ontwart het zich uiteindelijk toch
tot een mooie, rode draad in ons bestaan.

 

~ Maritha Roijakkers