Even zuchten(stethoscoop )
"Doe je mond maar open." Het gezicht van de arts komt steeds dichter bij en ik kan zijn adem ruiken. "Ja goed zo, wijd open." Hij schuift de spatel, die me toch sterk aan een ijscolepeltje doet denken, hopla diep in mijn mond. "Zeg maar aaa." Ik doe mijn best er een verstaanbaar woord uit te persen en voel me ondertussen toch wel heel ongelukkig als de neus van de arts gevoelsmatig zowat tegen mijn kin geduwd wordt.
"Heel goed." zegt hij. Maar zo voelt het niet...... "Draai je maar om." Ik draai me om en voel zijn ernstig koude stethoscoop de weg zoeken over mijn rug. "Zucht maar diep." En dat is precies wat ik doe..... heel diep zuchten.
"Heel goed." zegt hij. Maar zo voelt het niet...... "Draai je maar om." Ik draai me om en voel zijn ernstig koude stethoscoop de weg zoeken over mijn rug. "Zucht maar diep." En dat is precies wat ik doe..... heel diep zuchten.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten